Het was zo’n week waarvan je denkt: ja, ‘t was een fijne. Ik deed precies niets bijzonders — behalve leuke klussen voor leuke klanten, koken, lezen én iets Heel Speciaals eten. Daar lees je binnenkort meer over op freelennse.nl. Hashtag cliffhanger.
ZONDAG
Ik schreef het vorige week al: ik heb dus, geïnspireerd door Lianne, besloten mijn weken op zondag te laten beginnen. Dat betekent dat ik mijn week altijd lekker rustig start — in een schoon huis, een schoon bed, met een opgeruimd hoofd en een goed gevoel over mijn nu al gekrompen takenlijst. Ben soms weer oprecht verbaasd over wat mindset eigenlijk met je doet.
Hoe lékker is het om je week te beginnen met een taartje, het lezen van een boek — in dit geval las ik het boek Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit van Bianca Toeps uit — en een fijne cappuccino? Dit bevalt me wel. Recensie van het boek van Toeps staat trouwens ook online!
Zoals je van me gewend bent: poetsen met een podcast. Ik luisterde een aflevering van Damn Honey (lees ook vooral hun boek, want dat is echt een aanrader). Dit keer over ‘vrouwenkwaaltjes’, foei-gesprekken en haar. Uiteraard ben ik een feminist — snap ook niet hoe je nog kan zeggen dat je dat niet bent, want dat betekent dat je niet voor gelijkheid bent —, maar ik ben me echt nog te vaak niet bewust van dingen. De podcast van Marie Lotte en Nydia vind ik daarom heel fijn; ik leer er elke keer weer van.
Verder vulde ik mijn maandreflectie in mijn Passion Planner in, ruimde ik mijn iPhone op door mijn foto’s op mijn iMac te zetten en alles wat ik niet nodig heb weg te gooien, maakte ik alvast een deel van het eten voor morgen klaar en lag ik lekker met mijn laptoppie op de bank. Echt een heerlijk dagje. ?
MAANDAG
Ik heb weer een nieuwe ontbijtfase: roggebrood. Hiervoor at ik telkens vers tijgerbrood met vlokken en dit is weer mijn nieuwe ding. Hebben jullie ook van die verslavingen?
Afgelopen weekend lagen er twee plassen olie op de weg en ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest doen — behalve eromheen lopen en zorgen dat Vince niet effe een likkie nam. Heb toch de politie maar gebeld, want het is een dijk waar best wel wat motorrijders komen en ik zou het mezelf niet vergeven als er eentje onderuit zou gaan als ik het niet zou melden. Vanmorgen liep ik er weer en zag ik dat ze alles netjes hebben opgeruimd. Nu nog hopen dat er niet alsnog iemand op zijn giechel gaat bij de eerste de beste regenbui.
Ik hield even een pauze in mijn tuin en zag daar dit mooie diertje in mijn vlinderstruik. Voorheen wilde ik altijd een tatoeage van een vlinder — ik vind ze zo bijzonder en symbolisch.
Toen ik ‘s middags Vincie uitliet, stond ‘ie zoals altijd in het gras te snuffelen. Er liep een vrouw langs, Vince keek even op en ze liep door. Even later kwam ze terug. “Heeft je hond nou van die gekke, gekrulde, grijze snorharen?” Yes, ma’am. Mijn hond is gesnorhaarshamed. Trouwens, Vince zorgt wel vaker voor bijzondere gesprekken.
Gisteren had ik al lekker de vulling gemaakt, nu was het een kwestie van ‘alleen nog even mooie pakketjes vouwen’. Ja, dat heb ik geweten. Ik heb te weinig geduld voor bladerdeeg mooi dichtvouwen. En ik begon zo netjes en goed. ? Het zijn trouwens Portugese kippasteitjes van Lekker en Simpel.
NAILED IT. Hahaha. Ondanks dat ze er niet zo top uitzien, was het wel lekker. Volgende keer ga ik wel wat aan het recept knutselen, want ik vond het nu een tikkie flauw. Misschien met wat kaas (a.k.a een kilootje), nog meer sambal dan ik er nu al bij deed en eventueel wat ketjap. Of ik vul de bladerdeegvellen gewoon met iets heel anders. Kan ook nog.
DINSDAG
Soms heb je zo’n dag dat je opstaat en dat álles gewoon goed voelt. Dit is zo’n dag. Ik word wakker, zie mijn dikke Duitser onderaan de trap liggen en zoals elke dag hebben we ons kroelmomentje. Ik houd zo ontzettend veel van dit dier dat het soms gewoon pijn doet. Hij heeft me al zo ontzettend veel geleerd en nu hij steeds ouder wordt, ben ik vaak bang voor het moment dat hij er niet meer is. Kan hem echt niet missen.
Ik ga alvast een uurtje aan het werk, spring onder de douche, kleed me aan en ga met Vince op pad. Hij mag tegenwoordig de routes bepalen en dat vindt ‘ie maar wat leuk. We hebben nog een tijdje samen in het gras gespeeld, waarna hij me per ongeluk keihard in mijn gezicht sloeg met deze stok, hahaha.
Terwijl ik e-mails en een blogpost schrijf voor een vertaalbureau, valt het me ineens op dat ik helemaal in een herfstmood ben. Tijd voor een lekker bakkie thee — de kaars brandde al eventjes. Heb helemaal zin om mijn sloffen uit het stof te trekken en onder een deken te werken, maar dat slaat helemaal nergens op met nog steeds 22 graden in huis. ??
Ik wilde voor mezelf — nou ja, voor jullie dus eigenlijk — een blogpost schrijven over egoïsme, maar kwam tot de conclusie dat ik dit in 2016 al deed: egoïsme helpt je verder. Ik vind het namelijk zo zonde dat veel mensen lijken te denken dat ze zichzelf altijd maar op de tweede plaats moeten zetten. Je mag écht voor jezelf kiezen. ✨
Dit bericht bekijken op Instagram
Een bericht gedeeld door Lenneke — lekker leven ✨ (@freelennse) op
Was de hele dag lekker aan het werk. Echt een fijne dag. Ik was pas na 7 uur klaar, maar besloot toch nog te koken. Vet trots op mezelf. Voelde me sowieso héél volwassen, want ik maakte een bloemkoolschotel, terwijl ik bloemkool eigenlijk helemaal niet lekker vind. Moet zeggen: dit was heerlijk. Geen grap. (Vond Vince ook.)
WOENSDAG
Mijn dag begon met een cadeautje voor mezelf. Deze pins die ik kocht bij Maaike vielen op de mat. Ben er heel blij mee!
En ik kreeg vandaag nog een cadeautje. Namelijk deze beoordeling van een klant. ZO FIJN. Dit is toch echt wel waar ik het voor doe.
Heb weer een echt fijne werkdag en besloot mezelf ‘s avonds op friet te trakteren. ? Ik had wel al gekookt, maar ik bleef zo’n zin hebben in een patatje ziekenhuis, dat ik uiteindelijk mijn kooksel in de koelkast schoof en naar de snackbar rende. Ja, eh, het leven is een feessie, maar je moet de frikandel wel zelf speciaal maken. Of zo.
DONDERDAG
Ik weet niet waar mijn stagiair last van heeft, maar hij is heel duidelijk van mening dat ik best met één hand kan tikken en met de andere hand hem kan aaien. En ach, ja, hij heeft ook eigenlijk gelijk. Lekker kroelen met mijn bolletje pretvet, terwijl ik aan het werk ben. Dit zijn de beste dagen — en ik was nog productief ook.
Omdat ik dus gisteren al gekookt had, had ik een rustig avondje. Het eten even in de pan opwarmen en kanen maar. Ik maakte een pasta pesto met heel veel groenten en kip. Kaas eroverheen (want: kaas) en het was écht heel erg lekker. Gebaseerd op dit recept van Lekker & Simpel, maar dan met een heel erg eigen twist.
Het lekkerste aan niet hoeven koken, is dat mijn avond zo vroeg begint. Dus ik kroop lekker met mijn boek op de bank. Ik ben begonnen in Feministen dragen geen roze en andere leugens van Scarlett Curtis.
Oja, vandaag kwam ook een nieuw lijstje online dat ik maakte voor Dit Is Waarom Mensen op Twitter Zitten. Er zitten heel mooie verhalen bij — dus lees het zeker even! En laat het weten als jij ook zo’n verhaal hebt, want hier maakt mijn hart telkens sprongetjes door.
VRIJDAG
Ik ben af en toe totaal niet digitaal. Ik werk met de Passion Planner (ja, een papieren planner) en maak de tekstuele opzet van nieuwe websites met potlood en papier. Op die manier maak ik veel makkelijker en beter verbindingen in mijn hoofd, zodat de opzet duidelijk is voor de uiteindelijke klant. Blijf dit zo leuk vinden om te doen. Heb duizend zin in het eindresultaat. ?
Hier brandde ik trouwens een kaars voor twee van mijn favoriete mensen. Voor de ene omdat ze te horen kreeg of ze aangenomen was voor haar nieuwe baan (ja!) en voor de ander vanwege spannende ziekenhuisbezoeken. Doen jullie dit soort dingen ook of ben ik de enige met dit bijgeloof?
En nog een lijstje voor Dit Is Waarom Mensen Op Twitter Zitten! Dit keer over bellen. Ben wel benieuwd: neem jij op als je anoniem of door een voor jou onbekend nummer gebeld wordt?
Geen zin meer om te koken, dus ik at broodjes en soep. Daarna lekker met boek de bank op. Heerlijk.
ZATERDAG
Ik kreeg een e-mail dat er korting was bij de carwash waar ik altijd naartoe ga én m’n auto was vies, dus tijd om daar effe wat aan te doen. Blijf dit altijd zo leuk vinden, haha.
Vandaag is boodschappendag, maar je kent me: ik heb na een uur alweer honger. Dus ik ga naar de Burger King om daar iets te halen waar ik al een paar dagen naar uitkeek. Denk serieus dat ik er een aparte blogpost over komt komende week.
Daarna door naar Duitsland om boodschappen te doen. Wat je in het grensgebied héél vaak ziet, is dit. En elke keer klop ik weer af dat ik het niet ben.
Zo leuk is dit! In EDEKA heb je een bak staan waar je groenvoer voor je diertjes mee mag nemen. ?
Was pas laat thuis en begon meteen met het maken van hete kip. De nasi had ik al eerder gemaakt, dus die hoefde ik alleen nog maar even op te warmen.
Mocht je benieuwd zijn naar meer van mij; ik ben hartstikke volgbaar op Twitter, Facebook en Instagram. Oh, en een overzicht van al mijn weekoverzichten is er natuurlijk ook. Vorige keer was het thema ‘koken, kraambezoek, knokken‘.
10 reacties
Snorhaarshaming is echt niet oke! Ik vind Vince z’n snorharen supertof. Maar eigenlijk vind ik alles aan Vince tof. Mijn hond heeft witte snorharen en dan aan elke kant 1 zwarte ertussen die uit een van haar sproetjes groeit. Vind ik ook helemaal awesome.
Ik moet (of ja, moet…) echt eens wat meer podcasts gaan luisteren. Ik vind ze altijd heel tof, maar tijdens het werk vind ik het niet echt handig om gepraat te horen.
Hahaha, ja, het is ook wel een toffe peer. Vince heeft ook zwarte en witte snorharen, ja. Hij wordt ook al een oud beessie. Oh, snap ik, ik kan ook geen gesproken teksten luisteren als ik schrijf, haha!
Ik weet niet of ‘ie voor jou ook nieuw is of dat ‘ie mij nu gewoon voor het eerst opvalt, maar: je muismat! Vind ‘m echt heel leuk, mag ik vragen waar je ‘m vandaan hebt? Ik kom namelijk maar weinig leuke muismatten tegen, terwijl ik het wel echt een goed ‘accessoire’ voor je werkplek vind.
Haha, hij is leuk, hè? Heb ‘m al jaren, hij komt bij SoLow vandaan. Maar hierrr vind je een soortgelijke! (Is een affiliatelink. Kost jou geen cent extra, maar als jij via die link iets bestelt, krijg ik een percentage van dat bedrag. :-))
Oooh amazing, thanks!
Graag gedaan!
Jouw blog leest zo fijn! En zo herkenbaar, dat je zo van een dier houdt dat het fijn doet. Soms zeg ik ook heel dramatisch “Je mag nooit doodgaan hoor Kroepoek!” (zo heet m’n poes) en dan moet ik echt een beetje huilen.?
Nou, Anne, wat lief! Dank je wel! De wereld zou veel mooier zijn als onze diertjes nooit doodgingen… maar, helaas. Kroepoek is wel écht een fantastische naam, trouwens. ?
“Het leven is een feessie, maar je moet de frikandel wel zelf speciaal maken.” Wat schrijf je toch heerlijk Lenneke!
Nawh, dank je wel, Eline!