Categorie

‘Nog één liedje luisteren dan.’ ‘Oja, mijn haar moet nog gewassen en geföhnd worden.’ ‘Eh, mijn bed moet nog opgemaakt worden.’ ‘Zullen we nog even

Nietsvermoedend kwam ik de roltrap af, toen ik ineens een man zag staan. Met een dwingende blik keek hij me aan. Ik probeerde zijn ogen

Bij de eerste lentedagen sprak ik de legendarische woorden: ‘let maar op, het gaat sowieso nog sneeuwen’. Misschien was het de goden verzoeken, maar het

Vroeger had ze woorden voor alles wat er om haar heen gebeurde. Van gesprekken in de tram tot vaders die hun kroost negeerden. Van de

“Hé hoi! Lang niet gezien! Hoe is het met je? Ja, ook druk, hoor… Maar ja, als je druk bent, gaat het goed, hè. En

Because of your smile, you make life more beautiful.

Met je goede of verkeerde been uit bed stappen. Daar begrijp ik dus helemaal niks van. Niet alleen omdat ik dankzij mijn hernia al sowieso

Er is eigenlijk maar één reden dat ik zo van de zomer houd. Of van lekker weer in het algemeen. Dan is het namelijk enorm

Gewillig laat je je gebruiken. Sterker nog: dagelijks hang je aan mijn lippen. Je ondergaat de aanraking van mijn vingers met plezier. Zo’n twaalf uur

Ik mis je. Je warme adem die langs mijn gezicht blies. Je stralende lach. Onweerstaanbaar. De momenten die we samen deelden. Zittend op een terrasje.

Na 21 jaar heb ik eindelijk een gedegen overzicht kunnen maken van mijn tics. Ter lering en vermaak staan ze vandaag hier. En morgen ook