geen kritiek kunnen leveren

Er is eigenlijk maar één reden dat ik zo van de zomer houd. Of van lekker weer in het algemeen. Dan is het namelijk enorm geoorloofd om op een terrasje neer te strijken, je enorme zonnebril op te zetten en mensen te bekijken. Bij mensen bekijken alleen blijft het vaak niet. Het liefst ben ik met gezelschap dat net zo kritisch is als ik. “Ieuuuw, kijk, zij eet friet van FEBO! Dat zijn echt slappe frieten. Bah.” Dan neem je een slok ijsthee en bekijk je de volgende passant. Je vindt het weer tijd voor iets positiefs en zegt dat het meisje in kwestie er erg leuk uitziet. Ik vind het dan ook bijzonder irritant als mijn gezelschap totaal geen oog heeft voor de omgeving. Mensen zijn er om bekeken te worden. Maar weet je wat pas echt irritant is? Als je iemand gevonden hebt waar je gewoon geen enkel puntje van kritiek op hebt. Geen enkel minpunt kan vinden. En dat terwijl je degene vrijwel elke dag ziet.

(Ik ben niet echt zo oppervlakkig, hoor.)