“Stille nacht, heilige nacht”… ja, de feestdagen zijn voor mij meestal wel wat stil. Ik maak er geen geheim meer van dat ik met het grootste gedeelte van mijn familie geen contact heb. Wat helemaal oké is, maar natuurlijk ook af en toe wel schuurt. En met ‘af en toe’ bedoel ik ook rondom de feestdagen. Want op een of andere manier lijkt iedereen in deze periode een ontzettend liefdevolle familie te hebben. Een paar dagen lang gezellig met zijn allen eten, cadeautjes uitpakken voor een haard en op sociale media delen hoe fantastisch alles is. Dat gun ik absoluut iedereen.
Zo rooskleurig is het alleen niet voor iedereen. (Daargelaten of het allemaal waar is en of de dennenboom niet een tikkie groener lijkt dan ‘ie werkelijk is.) En het is voor mij dus ook een maand van gemengde gevoelens. Ik vraag me af wat komend jaar me brengt. Kijk terug op afgelopen jaar en alles wat er gebeurde. Van volledig opnieuw beginnen tot een hartaanval. En ja, ik vind het ook weleens lastig als mensen me vragen wat ik met kerst ga doen. “Gezellig met de familie?” Nee. Überhaupt niet met familie. Mensen vinden me vaak zielig (ben ik niet) en dat zorgt voor ongemakkelijke situaties. Terwijl het grotendeels mijn eigen keus is om alleen te zijn. Of ik het liever anders had gezien? Ach, misschien. Maar het heeft geen zin om daarom te (blijven) treuren.
Ik vind de feestmaand alsnog heel erg gezellig. Ik hou van de muziek die erbij hoort, de lichtjes maken me blij en ik vind de winter een prachtig seizoen. Ik geniet van avonden onder een deken op de bank, boeken lezen, stoofperen maken, stoofpotten fabriceren en liters thee wegklokken. Mijmeren over volgend jaar — wat mag ik nu toch allemaal weer gaan ontdekken, leren en meemaken?
Wat ik vooral wil zeggen is dat je mag doen wat goed voelt voor jou. Vraagt oom Kees elk jaar weer of “je dat nou wel zou doen?” en begint nicht Greet elke keer weer over “hoe het nou toch kan dat je geen relatie hebt”? Moet je elke kerst weer luisteren naar “hoe de vluchtelingen alles voor ons verpesten”? Je bent niet verplicht om bij het diner te zijn. Je bent vrij je grenzen aan te geven. En onthoud dat jij dan niet degene bent die de sfeer verpest. Jij komt alleen maar voor jezelf op en pakt de ruimte die je verdient.
Schaam je niet als je feestdagen niet zijn zoals op tv en op sociale media. Het is goed als jij het goed vindt. Ja, it’s beginning to look a lot like Christmas. Maak er iets moois van — op jouw manier. Lach zo vaak en zo luid als je wil. Eet en drink zonder greintje schuldgevoel en doe lekker niets waar je geen zin in hebt. Laat niemand je met al dan niet zoveel woorden vertellen dat je niet goed genoeg bent. Jij bent precies bijzonder genoeg. Misschien ben je net als anderen gewend aan een bescheiden positie en te weinig vertrouwen in wat je kan en wie je bent. Je hoeft geen genoegen te nemen met kruimels. Je mag zijn en staan voor wie je bent. Geniet op jouw manier van deze dagen. ♥️
14 reacties
Wat goed dat je hier zo open over hebt, het is ook altijd een gênant gesprek want je kan altijd een ander antwoord krijgen die je misschien totaal niet verwacht! Lekker de dagen indelen hoe jij het wilt!
Ja, ik hoop dat de druk om het gezellig te móeten hebben wegvalt… en daar draag ik graag een steentje aan bij. ?
Yes! <3 Lekker zijn met wie je wil zijn.
Absoluut!
Wat mooi! Ik heb echt ontzettend veel respect voor jou en voor het feit dat jij zo jezelf durft te zijn <3 Fijne feestdagen gewenst!
Dank je wel — vind ik lief. Jij ook fijne dagen!
Mooi Lenneke! Fijn om zoiets te lezen :) Ik vind de feestdagen altijd lastig. Ik vind het eigenlijk te veel gedoe, kerstavond, Kerstmis, oudejaarsavond, Nieuwjaar. Al die bijeenkomsten met familie, te veel mensen, te veel gesprekken en door elkaar gebabbel, te veel eten, te weinig slaap … Ik zou het liever bij mij en mijn vriend houden maar mijn vriend is dan weer net een heel erge familiemens dus daar moeten we nog een beetje een compromis in zoeken. Heb ook vaak het gevoel dat het verwacht wordt dat ik er ben terwijl ik er zelf eigenlijk niet zoveel aan vind (zie mijn familie doodgraag, daar heeft het niets mee te maken), zeker nu ik me mentaal ook niet top voel. Misschien inderdaad toch maar eens opkomen voor mezelf.
Dank je wel! Hang in there — hoop voor je dat je je gauw beter voelt. X
Ik heb wel Kerst met de familie, maar gewoon 1 feest en dat is het. En dat vind ik eigenlijk helemaal niet erg, de andere dagen doe ik leuke dingen voor mezelf.
Het is goed als jij het goed vindt.?♥️
Mooi geschreven. Het is inderdaad zo belangrijk om de feestdagen door te brengen op een manier die voor jou goed voelt. Hoewel je het daarin natuurlijk ook niet altijd voor het zeggen hebt.
Mooi verwoord. Ik kan mij volledig vinden in jouw verhaal. In de basis komt die op hetzelfde neer als die van mij, weinig tot geen contact met familie. Daarin keuzes maken en aan jezelf denken is belangrijk. Fijn om te lezen dat jij dat ook hebt gedaan (en ik daar zeker niet de enige in ben). Het gevoel van ‘af en toe schuurt het’ ken ik ook, maar het is goed om aan jezelf te denken en te staan voor wie je bent. Ik wens jou fijne feestdagen zoals deze het beste bij jou past.
Uiteindelijk hoef je jezelf maar 1 vraag te stellen: voelt dit goed voor mij?
Als het antwoord ‘ja’ is: doen!!!
Fijne dagen, dikke kus en kroel dat Duitse langharige monster maar eens extra achter de oren ;)
Xxxx
Wat een fijne blogpost! Ik vind de kerstdagen zelf altijd behoorlijk lastig, sinds mijn moeder in 2014 is overleden. Inmiddels al een paar jaar geleden, maar juist rond de feestdagen mis ik haar extra. Zij was juist degene die het gezellig maakte thuis, dus kerst voelt voor mij zonder haar niet compleet.
De laatste jaren leer ik steeds meer te kiezen voor een kerstfeest waar ik me wel oké bij voel. Confrontaties uit de weg gaan, en lief voor mezelf zijn. Gewoon, omdat dat ook mag.
Ik wens jou hele fijne kerstdagen, Lenneke!
Liefs, Eline