door de lens: pisnicht, pannenkoeken, poetsen

Een weekoverzicht met heel veel tips, veel weg, weinig werk en hier en daar wat ontspanning. Ik hoop dat ik aankomende week weer wat langzamer leef dan afgelopen weken. Oh, en natuurlijk kon ik het niet laten om een knap staaltje copywriting met jullie te delen. Blijf natuurlijk tekstschrijver in hart en nieren.

ZONDAG
Het was zo’n dag waarop ik dacht dat ik zin had in helemaal niks. En ik kan je vertellen: dat ging van een leien dak. ‘s Ochtends wandelden Vince en ik in de regen, daarna gooide ik de was in de machine en heb ik de hele middag op de bank liggen vegeteren. Normaal poets ik mijn huis op zondag, maar dit keer poetste ik mezelf van top tot teen. Ook even insmeren met mijn favoriete boter van Kruidvat. Vervolgens ruimde ik in mijn blote kont de was op, want ik vind het gevoel van kleding op mijn ingesmeerde huid de horror. (Daar vertelde ik meer over in mijn blogpost over hooggevoeligheid.)

Op Instagram krijg ik vaak de vraag wat ik met mijn haar doe. Nou, geen moer. Ik was het één, soms twee, keer in de week met deze shampoo van L’Oréal. Meestal gebruik ik daarna  conditioner van Aussie, maar vandaag gebruikte ik een haarmasker van L’Oréal.  Even föhnen en klaarrrr. Dit is ongetwijfeld de kortste haartutorial die je ooit las.

Aangezien ik precies niks wilde doen, wilde ik ook niet koken. Ik had al tijden een pak pannenkoeken in de koelkast liggen, want altijd handig. Nu had ik er écht zin in en zag ik dat ze al drie dagen over datum waren… Ik leef graag op het randje, dus ik heb ze gewoon in de magnetron geknikkerd en opgegeten. Met stroop, ja.

Ik had al een paar keer iets voorbij zien komen over Pisnicht en ik was eigenlijk wel nieuwsgierig, dus ik besloot ‘m te kijken. Pisnicht is een persoonlijke documentaire van Nicolaas Veul. Gemaakt naar aanleiding van onder andere de column in NRC van Youp van ‘t Hek en tv-programma Veronica Inside waarin homograppen worden gemaakt. Toen daar kritiek op kwam, riep men dat minderheden niet moeten zeuren. Nicolaas onderzoekt hoe tolerant Nederland is op het gebied van homoseksualiteit. Welke denkbeelden er achter de grappen zitten. Welke impact dit soort woorden op jonge lhbt’ers hebben.  Hij praat met homo’s door het hele land en kijkt met zijn vader terug op zijn eigen opgroeien. Want hoe is dat nou, als homo opgroeien in een heterowereld?

De docu duurt 45 minuten en ik heb me geen seconde verveeld. Het zit goed in elkaar, de verhalen zijn minstens zo schrijnend als boeiend. Ik blijf het choquerend vinden hoe mensen naar anderen (kunnen) kijken. Hoe je er moeite mee kan hebben dat iemand op een ander geslacht valt dan dat jij voor ogen hebt. Wat kan er in vredesnaam mis zijn met liefde? Met jezelf zijn? Ik hoop zo dat we ooit wel iedereen in zijn of haar waarde kunnen laten. Pisnicht: The Movie kijk je hier.

MAANDAG
Vince at de laatste twee weken heel slecht. Hij at vooral dingen die hij heel lekker vindt, zoals zijn varkensoor en zijn avondsnackie. Nu eet ‘ie ein-de-lijk weer normaal. Ben echt zo’n overbezorgde dogmom. Sorry not sorry. Het kussen waar Vince op ligt is trouwens een orthopedische boxspring van Petlando. Hij is heel kieskeurig met waar hij op ligt en deze valt echt heel goed in de smaak.

Aangezien ik vorige week zelf zo slecht at, begon ik vandaag maar meteen met koken. Als ik dan weer laat thuis ben en geen zin meer heb, hoef ik alleen maar een prakkie op te warmen. Ik maakte een verse pastasaus met tomaten, paprika, ui, sojasaus, basilicum en natuurlijk Heel Veel knoflook. Ondertussen dronk ik mijn cappuccino en keek ik video’s van Jorg Ruis. Interessante ondernemer die het lekker doet op beeld. Dit was de eerste keer dat ik mijn uitgeleende noisecancelling koptelefoon miste, haha.

Ik ging weer naar het ziekenhuis en moet elke keer zo lachen om dit bord. ‘Deze operatie’. ??

Was mezelf heel dankbaar dat ik vanmorgen al gekookt had, want ik hoefde nu alleen nog pasta te koken en het prakkie even op te warmen. Denken jullie ook altijd aan Hey Arnold als jullie deze pasta zien? Vince moest het ook even goedkeuren…

DINSDAG
Het was het idee om lekker te werken vandaag, maar die vlieger ging effe niet op. Mijn hoofd stond er niet naar — daar zaten alleen maar watten in. Na een middagdutje pakte ik toch maar de stofzuiger. Dit is de Dyson V10 Absolute en serieus, deze aankoop heeft mijn leven echt makkelijker gemaakt. Hij is duur, maar echt élke cent waard.
Ben dus van ellende mijn hele huis gaan poetsen. En bedacht me dat ik deze geurkaars wel even kan tippen! Ik ben groot fan van de geurkaarsen van Rituals, maar ik ga er ook wel een tikkie failliet aan. Deze ruikt goddelijk, zelfs als je ‘m niet aansteekt. Helemaal mee in mijn nopjes voor die vier piek. Te koop bij Trekpleister.
Aan het eind van de middag was er één(!) klap onweer en deze held was meteen zo bang, dat ‘ie dacht te gaan schuilen onder de salontafel. Is goed, liefje.

WOENSDAG
Mood na twee uur in de file staan. Ik was pas in het ziekenhuis toen het bezoekuur bijna was afgelopen. Lekker bezig, pik. Eenmaal op de zaal begon spontaan iedereen over te geven en wilde ik eigenlijk meteen omdraaien en naar huis. Er zijn weinig dingen waar ik niet tegen kan, maar braken is er toch wel eentje van.

Terug naar huis rijden was héérlijk. Met de ondergaande zon in je door de muziek trillende binnenspiegel tegelijkertijd met een andere BMW vol gas Duitsland in rijden en bij de afrit tevreden naar elkaar lachen. Wat is autorijden toch puur genot. ?? Thuis ruimde ik nog wat op, want door de drukte en chaos van afgelopen dagen schiet dat er echt wel bij in…

Hahaha, ik heb vandaag zó gegierd. Ik heb pins gekocht bij Maaike en maakte geld naar haar over. Tenminste, dat dacht ik. Het was het rekeningnummer van haar moeder waar ik dit dus naar stuurde… #oeps

Het leukste aan geld naar anderen overmaken: de omschrijving invullen. pic.twitter.com/XpJolEuX8A

— Lenneke Manschot (@freelennse) August 21, 2019

DONDERDAG
Vandaag was ik bijna de hele dag op pad. Naar de garage voor de airco van m’n auto, naar het ziekenhuis, nog wat dingen regelen en eindelijk terug naar huis. Eenmaal thuis was ik zó moe, dat ik even naar bed ging — terwijl ik eigenlijk graag wilde werken. Soms is het even niet anders. Wel een tip op deze dag: als je net als ik een gevoelige huid hebt, dan zijn de huidproducten van Image écht een aanrader. Ik kwam ermee in aanraking bij Loraine en gebruik het nog steeds met heel veel plezier.

VRIJDAG
Eindelijk weer eens een hele dag aan het werk. Lekker achter mijn iMaccie teksten tikken. Dit keer onder andere voor een sportmarketingbureau. Ik vind de veelzijdigheid van mijn werk zó leuk. Je blijft dingen leren. ‘s Avonds dook ik mijn badkamer in: kaarsje aan, rustgevende pianomuziek aan, haren wassen en even zen worden. Was zo zen dat ik bijna overwoog mijn naam te veranderen in ‘Zenneke’.

ZATERDAG
Boodschappendag, waar ik geen zin in had en dus ook geen foto’s van heb gemaakt. Ik besloot dit weekend lekker offline te zijn, wat weer goed gelukt is. Tenminste, ik zet wel dit weekoverzicht in elkaar en keek wat filmpjes op YouTube, maar ik slingerde wel eindelijk eens die iPhone in een hoek. Gelukkig kreeg ik de nieuwe Flow binnen, waar ik mee op de bank kroop.
Zin in hapjes, dus ik at hapjes. Het leven kan soms zo lekker (en) simpel zijn.

Mocht je benieuwd zijn naar meer van mij; ik ben hartstikke volgbaar op Twitter, Facebook en Instagram. Oh, en een overzicht van al mijn weekoverzichten is er natuurlijk ook. Vorige keer was het thema ‘zen, zon, ziekenhuis‘.