Geen heel gezellig onderwerp — wel een belangrijk onderwerp. En nee, geen paniek, ik ga niet alleen nog maar over hartaanvallen, angst, verdriet en de dood schrijven. Maar ik zal niet de enige zijn die nooit over haar (of zijn) eigen uitvaart nadacht, voordat ik zo geconfronteerd werd met de eindigheid van het leven. Nu ben ik bezig met mijn uitvaart op papier zetten. Ja, waar de één op vrijdagavond laveloos onder een barkruk ligt, was ik bezig met het uitzoeken van de muziek die ik op mijn uitvaart wil.
Praten over de dood en je uitvaart
Ik heb het idee dat er maar weinig mensen praten over de dood en uitvaarten. Over je wensen. Over andermans wensen. Zeker als je niets mankeert en je nog jong bent, lijk je geen reden te hebben om over zo’n zwaar onderwerp na te denken. Laat staan erover te babbelen. Ik vind het wel iets moois. Ik heb nagedacht over wat ik wil achterlaten op deze wereld en hoe ik hier vandaan mag gaan. Het geeft me rust dat ik dit geregeld heb.
Natuurlijk ga ik er niet vanuit dat ik eerdaags doodga. Toch wil ik het zekere voor het onzekere nemen. Ik wil dat mensen weten wat mijn wensen zijn. Dat ik ze niet opzadel met kosten en vragen, zodat er ruimte is voor verdriet en rouw. Een gemiddelde uitvaart kost tussen de €7.000 en €10.000. Op websites van veel uitvaartverzekeraars kan je je wensen vastleggen en meteen ontdekken wat jouw uitvaart kost. Op uitvaartverzekeringexpert.nl is het heel makkelijk uitvaartverzekeringen te vergelijken op premie en voorwaarden, zodat je de uitvaartverzekering kiest die bij je past.
Het gaat me er niet eens per se om dat mijn uitvaart verloopt zoals ik het wil. Grote kans dat ik er toch niets van meekrijg. Ik vind het belangrijk dat mijn dierbaren afscheid nemen op een manier die hen de meeste troost geeft. Wat ik op papier zet, is meer een leidraad. Zo ligt bijvoorbeeld wel echt vast dat ik orgaandonor ben, dat ik geen koffie en cake wil, maar bier en bitterballen en dat ik gecremeerd wil worden. Mijn uitvaart mag best een feestje zijn.
Het geeft me een rustig gevoel dat wat ik wil vastligt. Niet alleen rondom mijn uitvaart, maar ook om wat er met mijn spullen gebeurt als ik dood ben. Ik heb geen contact met het grootste gedeelte van de familie, dus ik heb onlangs ook iemand gevraagd of zij mijn uitvaart wil regelen als ik eerder overlijd dan zij. Dat wil ze gelukkig.
Wat wil ik dan?
Zoals ik net al schreef: als het kan, mogen al mijn organen gedoneerd worden (behalve mijn hoornvlies), ik wil gecremeerd worden en dat allemaal met bier en bitterballen. Begraven mag ook, zolang niemand zich verplicht voelt om mijn graf te onderhouden. Leg me dan maar het liefst op een natuurbegraafplaats, met mooie bloemen om me heen. Ik hoef geen bloemen op mijn kist, maar ben er ook niet per se op tegen. Komen er geen bloemen? Dan zou ik het fijn vinden als het geld dat je normaal aan een boeket uitgeeft, naar een goed doel gaat. Als ik gecremeerd word, wil ik het liefst dat de mensen die er behoefte aan hebben mij uitstrooien in de natuur. Ergens met bos, bloemen en/of water. Ik wil niet opgebaard worden en een condoleance hoeft voor mij ook niet.
Voor een rouwkaart heb ik geen specifieke wensen. Een mooie foto van mij, met een mooie (en foutloze!) tekst. Lijkt me wel een stunt als uitgerekend ik een spelfout op mijn rouwkaart of eventuele grafsteen zou hebben. Dan kom ik terug als klopgeest, hoor.
Bang voor de dood ben ik niet per se. Tenminste, niet voor mijn eigen dood. Ik hoop alleen maar dat ik tegen die tijd oprecht kan zeggen dat ik echt genoten heb van mijn leven. Dat ik mijn bijdrage aan een mooiere wereld heb geleverd. Dat ik een stukje van mij mag achterlaten in de harten van anderen.
“Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.”Paul de Leeuw — De Steen
— Denk jij weleens na over je uitvaart?
(*) Dit is een samenwerking met Uitvaartverzekeringexpert.nl.
6 reacties
Ja, wij denken er (maar zijn ook iets ouder) over na. Wat dingen om nog mee te nemen.
Een plaats (op papier) waar al je verzekerings/financiele dingen inzitten, Bankspullen enzo. Als je doodgaat moet er al heel veel betaald worden maar je rekeningen gaan op slot. Hoe en wie doet dat dat? Wie zou je willen dat de regie heeft over het feest, vraag het alvast aan diegene (als je toch bezig bent). Maak een spotify lijst met ziek&zeer…liedjes die jou iets doen of over jou iets zeggen. En misschien nog helemaal niet van belang, maar wie beslist er over jou als je zelf niets meer kunt beslissen? Coma bijvoorbeeld…wanneer (sorry) gaat de stekker eruit? Ik heb dat gewoon uitgeschreven en ververs het elk halfjaar….
Yes, thanks! Moet inderdaad nog even vastleggen wie er over mij beslist. Goeie!
Ja, ik denk er ook wel eens over na. Ook voor mij mogen er bitterballen zijn. Ik hoop dat tegen die tijd composteren is toegestaan in NL, ipv cremeren of begraven. Vind ik een heel cool en milieuvriendelijk idee.
Oh, dat lijkt me ook wel wat! Ik dacht er ook nog aan om mijn lichaam te schenken aan de wetenschap, maar volgens mij kan je dan je organen niet doneren…
Toevallig zijn mijn vriend en moi hier mee bezig, de papieren liggen klaar on ingevuld te worden. Denk dat het voor ons ook een iets ander verhaal is omdat we allebei ziek zijn. Maar het is nooit verkeerd om hier over te praten en je gedachten over te laten gaan. Toen mijn moeder vorig jaar stierf en het anders liep dan zij zelf gewenst zou hebben, vonden wij het tijd worden onze wensen eens vast te gaan leggen. Door omstandigheden nog niet gebeurd dus maar mee bezig dus wel…
Ja, door een hartaanval ben ik ook echt met mijn neus op de feiten gedrukt… anders had ik het waarschijnlijk ook uitgesteld. Wat verdrietig van je moeder. ☹️❤️