je tarief bepalen als ondernemer

Of je nou een dienst levert of producten verkoopt: je móet er een prijs aan hangen. Veel ondernemers vinden dat lastig, want ‘ben ik niet te duur?’ Of misschien ben je zelfs wel veel te goedkoop, waar je ook klanten door misloopt. Je weet wel: het bekende idee dat goedkoop juist duurkoop is. Onder andere door mijn prijsstrategie voor copy koffie kreeg ik wat vragen: want hoe kan je in korte tijd van €50 naar bijna €500 gaan? Geld vinden veel mensen een ingewikkeld ding: om over te praten en om waarde te bepalen. Dus: hoe doe je dat nou, je tarief bepalen als ondernemer?

Je hebt meerdere tarieven: een uurtarief, een dagprijs, een project- of pakketprijs, sommige beroepen kennen een woordtarief en ik heb het ook graag over je minimale tarief en je ideale tarief. En het is aan jou hoeveel euro’s je eraan hangt.

Hoe bepaal je of je een klus aanneemt?

Waar veel ondernemers bang voor zijn, is dat ze niet de goede prijs vragen. Te laag óf te hoog. Vaak zijn we geneigd om maar lekker laag te gaan zitten, want dan zal je wel de meeste klanten binnenhalen. Maar dat is echt lang niet altijd waar. Meestal is het juist niet slim om een extreem lage prijs te vragen. Wanneer ik het wel slim vind — daar lees je zo meer over.

Lees ook: als zelfstandig ondernemer nooit je prijs verlagen

Een klus aannemen hoeft dus niet per se om het geld te gaan. Je kijkt naar drie dingen: poen, pret, prestige. Krijg je er weinig geld voor, maar haal je er wel héél veel plezier uit en is het een zakelijk slimme zet, omdat je bijvoorbeeld — in mijn geval — in contact komt met een grote groep mensen die allemaal op het punt staan een copywriter in te huren? Man, dan zou ik het misschien zelfs nog wel gratis doen. Jíj bent echt niet ineens minder waard als je zo’n slimme keus maakt. Krijg je weinig geld, heb je er verder niks aan behalve de loze belofte ‘dat er misschien wel meer uitkomt’, maar vind je het wel leuk? Dan zou ik jezelf nog een paar keer achter de oren krabben en jezelf afvragen of je het wel echt moet doen.

Zelf lanceerde ik een tijd terug copy koffie. Voor €50 per sessie. Véél en veel te laag. Sterker nog: ik leverde hier echt enorm op in. En dat is niet erg, want het was voor mij een strategische zet. Ik wist dat ik met die lage prijs echt wel wat klanten kon trekken en daarmee reviews kon verzamelen. Die lage prijs hielp mij enorm, want:
• ik voelde me extreem comfortabel bij dat bedrag, hier kon ik echt helemaal niks voor verpesten
• ik kon mijn dienst finetunen, terwijl ik er al voor betaald kreeg, in plaats van maandenlang onderzoek doen en nadenken — ik kon het nu in de praktijk testen
• ik verzamelde een berg reviews en die maken het elke ronde weer makkelijker om nieuwe klanten te vinden
• gratis vond ik een slecht idee, want het betalen is vaak al een commitment van je klant en ik wil natuurlijk niet dat mijn uitgebreide adviesrapporten ergens gaan liggen te verstoffen; ik wil dat je er echt mee aan de slag gaat

Lees hier hoe mijn eerste jaar als ondernemer was, welke belangrijke lessen ik leerde én wat ik verdiende (in keiharde euro’s, ja)

Het uurtarief

Goed, je hebt dus het uurtarief. Je werkt een bepaald aantal uren, vermenigvuldigt dat met het bedrag dat jij per uur wil verdienen en je hebt het bedrag dat je onderop je factuur zet.

Zelf ben ik niet per se fan van het idee van uurtje-factuurtje. Sowieso niet van een prijs bepalen op puur en alleen het aantal uren dat je erin steekt. Een briljante slogan verzinnen doe ik soms in een half uur, maar vind ik veel meer waard dan de €50 die daar dan bijhoort. Ik werk dus ook zeker niet met een woordprijs. Dat zou betekenen dat diezelfde slogan een paar cent zou kosten. Daarnaast heb ik weinig zin in een discussie over mijn aantal uren. Het maakt voor de klant niet per se uit of ik een half uur bezig ben of drie dagen, als het resultaat gewoon goed is.

Nog een reden om geen fan te zijn van (alleen) werken met een uurtarief: daar zit een plafond aan. Je hebt ongeveer 40 uur in een week die je werkt en ze zijn heus niet allemaal declarabel. En daar ben ik niet voor uit loondienst gegaan, natuurlijk.

Wil je toch graag met een uurprijs werken? Dat kan! Houd drie dingen voor ogen: wat jij per maand wil verdienen (en weet dat het niet nét genoeg hoeft te zijn om al je kosten te dekken, je mág geld verdienen), de uurtarieven van concurrenten en vraag en aanbod.

Leestip: hoe ik mijn offertes maak (en goedgekeurd krijg)

Het projecttarief of de pakketprijs

Hier ben ik al een stuk enthousiaster over! Een pakket- of projectprijs heeft namelijk veel meer voordelen dan per uur betaald krijgen. Namelijk: als je zelf al pakketten verzint voor jouw ideale klant, dan voelt zij of hij zich begrepen. ‘Zij weet précies wat ik nodig heb, zonder dat ik zelf wist dat ik het wil!’ Handig, want vaak verkoop je dan dus meer dan dat de klant in eerste instantie voor ogen had.

Deze prijs bedenk je door jezelf af te vragen of jíj deze prijs ervoor zou neerleggen, wat het precies oplevert (tijd, geld, gemak, plezier, angst wegnemen…), wat je concurrenten doen en hoe het voor jou voelt. Op een gegeven moment merkte ik zelf dat ik chagrijnig werd van bepaalde klussen. Niet omdat ik ze niet leuk vond, maar omdat ik vond dat ik er te weinig geld voor kreeg. Ik kies dus altijd voor een gulden middenweg: ik vind het niet doodeng om deze prijs te vragen en ik denk niet ‘nou, wat een habbekrats’. En als dat laatste wel zo is, dan verhoog ik dus mijn prijs weer.

Wat voor je klant een groot voordeel is: ze krijgen precies wat ze nodig hebben én het is een vaste prijs. Dat betekent dus voor jou dat als jij je ongelooflijk vergist in het aantal uren, je jezelf in de vingers snijdt. Ben je sneller klaar dan verwacht, dan heb je mazzel. (Het is dus héél slim om te weten hoelang jij ergens over doet. Timertje aan en gaan!)

Word je geen wijs uit wat je concurrenten vragen? Dat is ten eerste een goede reden om het zelf beter te doen en wél een tarievenpagina te maken. En je mag natuurlijk altijd een offerte opvragen.

Leestip: wat ik had willen weten voordat ik ging ondernemen

Het woordtarief

Tekstschrijvers, journalisten en bloggers werken weleens met een woordtarief. Dus je schrijft een tekst van 500 woorden en krijgt dan voor precies die 500 woorden betaald. Handig, want je weet precies wat je betaald krijgt en hoe sneller je werkt, hoe meer je binnenharkt. Maar… er zitten wel veel nadelen aan. Voor jou als schrijver loont het dus om véél meer woorden te tikken. En dat kan naast het geld best een wollige en slechte tekst opleveren. Of een opdrachtgever wil in één zin samengevat hebben wat zij of hij doet. Een zin die letterlijk en figuurlijk goud waard kan zijn — en die levert jou dan maar een paar euro op.

Leestip: mijn grootste fuck-ups als ondernemer (en wat ze me gekost hebben)

Je ideale tarief

Misschien heb je het al op Instagram gelezen: ik wil op een dag voor mijn 35e miljonair zijn. Dat betekent niet dat ik nu een uurtarief heb van €1.000, maar dat betekent wel dat ik voor mezelf heb bedacht wat ik per maand wil verdienen. En dat bedrag verandert ook met enige regelmaat. Ik hou dit altijd in mijn achterhoofd, want:
• het zorgt ervoor dat ik mezelf blijf uitdagen om nieuwe diensten te bedenken
• ik verdiep me in onderwerpen als passief inkomen en heb nu het streven om €500 per maand te verdienen, zonder daar daadwerkelijk voor te werken
• ik dwing mezelf slimme keuzes te maken: als ik deze klus (niet) aanneem, dan betekent dat…

Dit bedrag bereken je door simpelweg te bedenken wat jouw financiële doelen zijn. Wil jij voor een bepaald jaar miljonair zijn, wil jij binnen een aantal jaar je (studie)schuld aflossen, wil je binnenkort financieel vrij zijn? Bedenk hoeveel uren je wil werken, welke verdienmodellen je nog meer kan hanteren en misschien is passief inkomen wel iets voor jou?

Je minimale tarief

Ik liet het net al even vallen: sommige dingen zou ik zelfs gratis doen. Maar dat wil niet zeggen dat ik voor elke vriend(in) ‘even’ een website vul of dat ik al het marketingmateriaal van bevriende ondernemers check. Welnee. (En als je daarover twijfelt: je hóeft het echt niet te doen. Je bent geen stom of slecht mens als je je hier niet voor leent.) Het wil ook niet zeggen dat ik maar gewoon ‘ja’ zeg als een potentiële klant vraagt of het voor de helft kan. Ik heb voor mezelf een minimaal tarief bedacht. Voor minder dan dit bedrag ga ik simpelweg niet aan het werk. Dit bedrag is gebaseerd op mijn uitgaven, het aantal declarabele uren dat ik per jaar wil werken en ik houd er natuurlijk rekening mee dat de Belastingdienst ook een flink deel wil.

Je mindset rondom geld

Geld is best wel een taboe. Veel van ons zijn opgegroeid met het idee dat geld juist ongelukkig maakt en dat rijke mensen gierig en stom zijn. Daarom zijn we bang om mensen uit te sluiten door een hoge prijs te rekenen en vinden we het eng om veel geld te verdienen, want straks vinden anderen dat raar. Deze gedachten zijn er massaal een keer ingeslopen, maar ze zijn niet per se erg effectief. Ze belemmeren ons om ons potentieel te ontwikkelen en ze houden ons klein. Geen geld willen verdienen saboteert je groei en daarmee je prestaties. Werk dus aan je mindset: jij mág geld verdienen. Er is genoeg voor ons allemaal.

Joehoe, ik heb niet alleen fictie-vrijdag in het leven geroepen, maar ook de zakelijke zaterdag. Heb jij vragen over ondernemen, mijn bedrijf, teksten schrijven of eh, ja, iets anders? Laat het me weten, dan schrijf ik daar misschien ook een blogpost over. Wat ik tot nu toe schreef over ondernemen, vind je hier.