door de lens: snert, spugen, slikken

Zoals je van me gewend bent: een weekoverzicht vol met eten, Vince en dit keer ook met werk. Ik probeer wat meer te laten zien wat ik allemaal doe (want ik heb natuurlijk het allerleukste werk van de wereld), deze week ook wat ik níet doe en hoe ik het doe. Verder gaat het over snert, spugen en slikken. Lekker divers. ?

ZONDAG
Wakker worden en dit zien. Ik heb het al vaker gezegd, maar toen ik bij dit huis aan kwam rijden voor de bezichtiging, was ik al verkocht voordat ik het huis überhaupt had gezien. Het uitzicht op een natuurgebied met Schotse hooglanders, wilde paarden, een miljoenmiljard vogels (keerzijde is dat ze constant op m’n auto kakken) — helemaal mijn allerlievelings. En als je dan ook nog eens de zonsopgang met mist ziet… meine Güte. (Ja, hallo, ik woon wel aan de Duitse grens, hè.)
Ik heb natuurlijk de allersaaiste hobby ooit met dat gewandel van me, maar héél effe: geef toe dat dit gewoon fantastisch is. Vroeger dacht ik altijd dat ik later als ik groot was op een grote boerderij zou wonen met ongeveer dit uitzicht. De boerderie is ’t nie, maar ik heb mijn woongoals toch best aardig gehaald.
Ik heb altijd zó’n honger als ik thuiskom. Misschien moet ik mezelf aanleren dat ik eerst iets eet voordat ik naar buiten ga… Nou, ja, vandaag at ik lekker oliebollen. Met een héél goed boek dat ik nu ook meteen uitlas: De dirigent van Maria Peters.
Ik lees weer heel veel en word daar echt lekker zen van. Waar ik óók zen van word: koken! M’n vriezer is vier kilo (geen grap) bami rijker. Ik vind het eten van de Chinees hier niet lekker, dus ik maak nu maar mijn eigen nasi en bami. ?
Note to self: koop nog een grote pan, want je mie in twee keer moeten koken is onhandig.
Voor bij de bami maakte ik pittige kip. Lekker sudderen die handel.
En het zou geen zondag zijn als ik niet lekker zou gaan schoonmaken. Ik deed wel wat minder dan anders, want ik had ook simpelweg minder zin. Gelukkig heeft Lisa (@bigvegansister) iets fijns voor me in petto.
Namelijk… haar nieuwe podcastaflevering! Dit keer over de belangrijkste persoon in je leven. Spoiler: dat ben je zelf. De aflevering gaat over grenzen, je ruimte innemen en jezelf de wereld gunnen. Als je me volgt, weet je dat ik daar niet altijd even goed in ben geweest. Zo schreef ik op mijn 27e verjaardag:
“Ik las onder andere Body Positive Power van Megan Jayne Crabbe (@bodyposipanda). Ben al een tijd bezig met het leren houden van mijn lichaam en da’s wel een ding. Toen ik een vlog keek van een meid die van haar coach maar 1.100 of 1.200 calorieën per dag mag eten, werd ik boos. Ik vind de dieetcultuur puur vergif en ik raad je aan Body Positive Power te lezen als je wil weten waarom. Zelf werd ik toen ik een jaar of 8 was al naar een diëtist gestuurd. Ik was ‘te dik’ en dat moest ik horen en voelen. “Zou je dat nou wel eten, Lenn?” Fuck yes. Elke avond wenste ik weer dat ik de volgende ochtend dun wakker werd. Gebeurde nooit. Ik mocht alleen dingen eten die ik niet lekker vond, zoals droge crackers met kip. Huilend stond ik in pashokjes en ik knipte fanatiek alle maten uit mijn kleding. Omkleden met gym bij klasgenootjes? Durfde ik niet. Wat was ik blij toen ik illegale vetverbranders moest slikken. Eindelijk zou ik dun en dus gewaardeerd worden. Tot op de dag van vandaag heb ik last van een vertekend lichaamsbeeld. Ik wil nooit meer terug naar hoe ik me toen voelde: ongelukkig, vies, hongerig en alsof ik te veel ruimte innam. Fuck you, dieetcultuur. Ik mag er zijn en ik wíl er zijn. In welke vorm en maat dan ook.”

De aflevering is echt een aanrader — of je je nou in bovenstaande herkent of juist helemaal niet. Lisa beantwoordt ingezonden vragen, heeft een fijne stem en praat heerlijk rustig. (Je hoeft niet per se ook je plee te poetsen, zoals ik altijd doe. Dat scheelt weer.) (Leuk weetje: Lisa kocht het boek waar ze het in haar podcast over heeft door mijn influlennse-skills.)

Voor het eerst ooit maakte ik een English breakfast. Vet én vet leuk om te doen. Lekker was het ook.
Vince zat natuurlijk weer te schooien met die puppy-ogen van ‘m. Blije bakkes met zijn grijze, kromme snorharen.

MAANDAG
Heb helemaal zin in sneeuw en vrieskou en de echte, echte winter. En om lekker de hele dag door een bos te sjouwen. Voor nu deed ik het met een doodgewone ochtendwandeling door de mist. Ook heel fijn. Op een of andere manier was het ook enorm stil buiten — geen auto’s, geen fietsers en her en der een verdwaalde wandelaar. Zo fijn om op te laden.Had vandaag een kennismakingsgesprek voor een eventuele samenwerking met Sanne van Buro Qi. Wat een ontzettend leuk mens, zeg. Sanne is een creatieve, intuïtieve coach die je helpt ondernemen vanuit je tenen. Dus — als jij een eigen bedrijf hebt en het nou net niet zo lekker loopt, omdat je niet helemaal weet waar je mag beginnen, boek dan een sessie bij deze vrouw. (Als je je afvraagt of mijn beeldscherm nou zo smerig is: ja.)
Zoals jullie weten ben ik lid van het membership van Charlotte van ’t Wout: #taketheleap. Met meer dan 1.000 ondernemers en knappe koppen zitten we bij elkaar om ontzettend veel te leren en ons bedrijf te laten groeien (of zoals in mijn geval ook nog eens anders in te richten). Elke maand is er onder andere een expert aan het woord en dit keer was het de leuke Sharona Bolander! Voor de oplettende lezer: yes, degene waar ik onlangs een leuke klus voor mocht doen. Sharona is degene die je moet hebben als je wil adverteren — of je het nou zelf wil doen of als je het wil uitbesteden. Wil je het zelf doen? In januari start de cursus van Sharona waarin je succesvol leert adverteren.

Vorige maand ging de talk over affiliates en ik besefte dat ik daar ook best wel wat meer mee kon doen. Zo maak ik nu gebruik van affiliatelinks op Instagram en plaats ik niet alleen tekstlinks in mijn boekrecensies, maar ook ‘banners’. Een voorbeeld daarvan zie je bijvoorbeeld bij Take a break. Om jullie dan maar meteen een kijkje in de inkomstenkeuken te geven: ik ben hier nu ongeveer een maandje oplettender mee bezig en stop er nog altijd veel te weinig moeite in, maar ik heb in een maand tijd €40 verdiend via Bol.com. Mocht je er ook ‘iets mee willen doen’: doe het nu, want iedereen koopt nu cadeautjes. ✨
Ik ben al een paar dagen onrustig in mijn hoofd, dus ik besluit wel gewoon lekker de keuken in te gaan. Ik maak koolraap, bak aardappeltjes en warm een worst op die ik zondag maakte voor het Engelse ontbijt. Ik probeer een en ander van mijn voorraad op te maken — zoals de koolraap — om mijn stampvolle vriezer weer wat ademruimte te geven. ?Na het eten werk ik nog wat — ik krijg geen rust, dus besluit nog wat mails weg te werken en een boekrecensie te schrijven. Aangezien ik al veel werk heb liggen én heb besloten dat ik met kerst een week vrij ben, is het even aanpoten. Maar ja, ook dat is ondernemen. Uiteraard kijk ik wel het laatste deel van Harry Potter. ⚡️

Het nieuws van de sluiting van 16 scholen in Amsterdam kwam naar buiten. Ik werd gevraagd om mee te helpen aan de campagne en dat deed ik uiteraard. Goed onderwijs is zó belangrijk… Het is schandalig hoe we nu met het onderwijs omgaan. Veel te grote klassen, veel te hoge werkdruk en veel te weinig geld voor een verdiende onderwijskwaliteit. Zo goed dat Stichting Westelijke Tuinsteden nu de noodklok luidt.

DINSDAG
Kijk m’n pup nou. ? Ik probeer nog volop te genieten van de herfst, want straks is de kale winter er. Vince vindt het ook fantastisch — die laat zich graag vallen in van die bladerenbergjes. Vaker per ongeluk, want dan heeft hij niet door dat de stoep ophoudt en dat hij wegzakt in zo’n hoop. Vandaag is een niet-zo’n-fijne werkdag. Ik zit praktisch de hele dag met mijn koptelefoon op, want ik wilde concentratiewerk doen. Dat liep effe anders…Vincie voelde zich niet lekker, dus we waren om het half uur of zo buiten. Gelukkig geeft hij het heel goed aan als ‘ie naar buiten moet en komt ‘ie me altijd halen. (Ironisch genoeg spuugt ‘ie m’n halve huis onder terwijl ik dit tik.)Ik gooide mijn tweede kroketletter van de Croquetten Boutique in de oven (hierrr proefde ik de eerste): degene met oude kaas. Nu nog één smaak te gaan: mokka & hazelnoot. Binnenkort komt de Lekker met Lenn hierover online!
Ik had niet zo’n beste dag. Ik ben moe, mijn hoofd zit vol watten en ik ben boos en verdrietig tegelijkertijd. Daarom ga ik maar onder de douche waar ik een tijdje zit, uitgebreid mijn haren was en gewoon even ontspan. Ik besluit ook maar gewoon te gaan koken en maak een ovenschotel met aardappel, kip, ontbijtspek, bloemkool en een zelfgemaakte kaassaus. Was héél lekker. Ik gebruikte dit recept van Lekker & Simpel als basis.
Vanaf vandaag probeer ik een nieuwe avondroutine uit: vanaf een uur voordat ik naar bed ga helemaal geen schermen meer. Op mijn gemak mijn tanden poetsen en gezicht reinigen en verzorgen, warme kruik in bed leggen (lifehack), wandelen met Vince en daarna lekker mijn nest in. Sinds ik m’n Apple Watch heb (blogpost hierover is in de maak), houd ik mijn slaap bij en probeer ik te ontdekken hoe ik het beste slaap. Ik heb inmiddels uitgevogeld (leuke woordspeling als je naar mijn kussen kijkt en ja, da’s Hedwig) dat ik voor 00:00 in bed moet liggen. So far, so good.

WOENSDAG
Vince is gelukkig weer wat opgeknapt, dus we hoeven niet meer om de haverklap naar buiten. Ik heb ook een veel betere dag dan gisteren en verzet best veel werk. Zo fijn.
Zondagen koken is echt mijn heilige graal. Ik maakte laatst weer een aantal porties hachee en dat kwam nu wel heel goed uit. Heb het al vaker gezegd, maar is echt een van mijn favoriete selfcare-tips: een dag uitgebreid koken (word ik heel zen van) en je vriezer volstouwen voor dagen dat je het druk hebt of gewoon zin hebt om lui op je bank te vegeteren.
Mijn hoofd is een warboel, dus ik zet een ASMR-video aan en zet m’n koptelefoon op. Even weg van de drukke wereld. Daarna kruip ik nog even achter mijn iMac om te werken. #zzpleef

DONDERDAG
Jaaa, weer een lijstje online op Dit Is Waarom Mensen Op Twitter Zitten! Hoe kwaad word jij van bladblazers? (Lees dit lijstje echt even — de laatste tweet is m’n favoriet, hahaha.)

Ik ben het grootste gedeelte van de dag aan het schrijven, maar heb ’s middags een interview. Ik haal input op voor te schrijven blogposts, een webpagina en een whitepaper. Ook dit heb ik al vaker gezegd, maar een van de leuke dingen van freelance tekstschrijver zijn, is dat je altijd blijft leren. Ik schrijf uiteraard ook over onderwerpen waar ik niet álles van weet (anders zou ik alleen over eten schrijven, huehuehue), dus dan ga ik zorgen dat ik het ontdek. Voorheen gebruikte ik een de dictafoon van een andere iPhone (en voor de zekerheid van m’n MacBook), maar nu kan ik gewoon de dictafoon op m’n Apple Watch aanzetten. Heel blij mee — dat ding maakt mijn leven zoveel makkelijker.

Gaf mezelf vandaag ook een nieuwe functietitel.

Zin om mezelf ‘professioneel pretletter’ te noemen in plaats van ‘copywriter’.

— Lenneke Manschot (@freelennse) November 28, 2019

Ik heb nu al een tijd het gevoel dat mijn dagen te kort zijn en hetzelfde geldt voor mijn weken. Ik ben moe, heb een vol hoofd en wil vakantie. Dus ik geef mezelf de week van kerst lekker vrij en haal een taartje. Even goed voor mezelf zorgen. Oh, en die kennismaking van maandag? Vandaag besluit ik ook dat ik de opdracht niet doe. Dat heeft niets met Sanne te maken (integendeel: ze is superleuk en doet héél toffe dingen!), maar met mijn eigen hoofd. Even op de rem trappen.

VRIJDAG
Ja, ik eet m’n snertlunch gewoon direct uit de pan. ?En ja, ik heb het goede voornemen om eens niet achter mijn iMac te lunchen… maar ja. Hoe doe jij dat, als je ook zelfstandig ondernemer bent? Ik vind het gewoon zo zonde van mijn tijd om uitgebreid te lunchen.
Ben de hele dag bezig met een concentratieklus, dus ik maak geen foto’s. Aan het einde van de dag krijg ik ook enorme keelpijn en ben ik heel bang dat ik griep krijg. Besluit toch maar even m’n zelfgemaakte bami en pittige kip te eten. Slikken doet zeer, maar ik bijt door (?) en eet als toetje een halve bak tiramisu-ijs van Lidl. (Als je die tegenkomt: koop het! Zit wel alcohol in.)

ZATERDAG
Vandaag is een fijne dag. Tijd voor klusjes zoals wat inkopen doen bij Makro en meteen even bikken, de auto wassen bij de wasstraat die op hetzelfde industrieterrein zit en daarna door naar Duitsland.… want daar is een kerstmarkt. Nou ja, wel meer dan één. Dit is een heel klein marktje in het centrum van Kleve — in het park schijnt een veel grotere en ontzettend mooie kerstmarkt te zijn. Daar wil ik ook nog heel graag naartoe. (Dit was gewoon een heel goed excuus om chocomel en glühwein te drinken. (Ik lust geen glühwein, maar ik vind het idee en de beker zo leuk.))
Kleve, wat ben je mooi in de winterzon.

— Hoe was jouw week?

Mocht je benieuwd zijn naar meer van mij; ik ben hartstikke volgbaar op Twitter, Facebook en Instagram. Oh, en een overzicht van al mijn weekoverzichten is er natuurlijk ook. Vorige keer was het thema ‘mist, mooi, mandarijnenkwestie‘.