door de lens: strand, sudderen, smullen

Deze week zie je vooral heel veel Vince en eten op je beeldscherm. Ik werkte veel, ging op bezoek bij een klant en meteen even naar het strand, kreeg allerlei cadeautjes, had meerdere eerste keren, stond lekker veel in de keuken en probeerde ondanks alle drukte toch lekker zen te blijven.

ZONDAG
Ik denk dat deze foto achter ‘herfstkleuren’ in de Dikke Van Dale staat. Loop hier elke dag vol bewondering langs. Zo mooi. 
Na het wandelen een oliebollenontbijt! Gisteren was ik in Ede om naar die winkel met geweldige Potter-spullen te gaan en daar stond een oliebollenkraam. Ik had er zo veel zin in dat ik er vier kocht. En uiteraard twee appelbeignets. (Voor de vitaminen, hehehe.)
Waar ik ook heel veel zin in had: risotto. Daar haalde ik dus de boodschappen voor in huis en vandaag maakte ik het alvast. Helaas geen enorme berg, want risotto kan je niet invriezen, jammer genoeg. Het was de eerste keer dat ik het maakte en het lukte ook nog.  ?Dat terwijl ik daarvoor nog twitterde: ‘Ik ga voor het eerst in mijn leven risotto maken, dus waarschijnlijk eet ik vanavond patat.’De risotto is op basis van dit recept van Lekker & Simpel: risotto met kaas en broccoli. Heb er uiteraard weer mijn eigen draai aan gegeven, maar oh man, dit is lékker. Niet te doen.

Tijdens het koken luisterde ik — lekker toepasselijk — een podcastaflevering van Charlotte van ’t Wout over eetbuien, intuïtief eten en onzekerheid over je lichaam. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik al een tijd bezig ben met het leren houden van mijn lichaam en dat is best wel een ding. Toen ik een vlog keek van een meid die van haar coach maar 1.100 of 1.200 calorieën per dag mag eten, werd ik boos. Ik vind de dieetcultuur puur vergif en ik raad je aan Body Positive Power te lezen (mijn recensie vind je hier) als je wil weten waarom. Zelf werd ik toen ik een jaar of 8 was al naar een diëtist gestuurd. Ik was ‘te dik’ en dat moest ik horen en voelen. “Zou je dat nou wel eten, Lenn?” Fuck yes. Elke avond wenste ik weer dat ik de volgende ochtend dun wakker werd. Gebeurde nooit. Ik mocht alleen dingen eten die ik niet lekker vond, zoals droge crackers met kip. Huilend stond ik in pashokjes en ik knipte fanatiek alle maten uit mijn kleding. Omkleden met gym bij klasgenootjes? Durfde ik niet. Wat was ik blij toen ik illegale vetverbranders moest slikken. Eindelijk zou ik dun en dus gewaardeerd worden. Tot op de dag van vandaag heb ik last van een vertekend lichaamsbeeld. Ik wil nooit meer terug naar hoe ik me toen voelde: ongelukkig, vies, hongerig en alsof ik te veel ruimte innam. Fuck you, dieetcultuur. Ik mag er zijn en ik wíl er zijn. In welke vorm en maat dan ook.

Deze podcastaflevering vind ik, zoals je al aan ziet komen, heel raak.

Natuurlijk poetste ik ook weer en was het ook tijd voor de poetspodcast! Ik was lekker aan het soppen met een podcastaflevering van Damn, Honey (lees ook zeker Damn, Honey het boek als je dat nog niet gedaan hebt)  over seksualiteit. Het is eigenlijk bizar hoe weinig we leren over seks en áls we er al iets over leren, het meestal op de man gericht is. Zo schamen vrouwen zich vaak voor seks willen hebben, staat in boeken ‘menstruatie’ naast ‘orgasme van de man’ en hebben we het wel over aftrekken, maar niet over vingeren. Ook is de vrouw nog altijd verantwoordelijk voor de anticonceptie, is abortus een taboe en in veel landen verboden en krijgen veel te veel mensen te maken met seksueel geweld. Een heel interessante aflevering die ik echt aanraad.

Blogpost die vandaag online kwam → door de lens: potter, pakket, psycholoog

MAANDAG
Het was superlekker weer vandaag! Raam wagenwijd open dan maar en luisteren naar de vogeltjes. Kan niet wachten tot mijn balkon een nieuwe vloer heeft en ik daar ook daadwerkelijk kan zitten. Wel nog effe wat scoren om op te kunnen zitten. Klein detail. En even op zoek naar een geldboom of een sugar daddy. Brb.
Na het interview wilde ik alles even op me in laten werken, dus ik besloot mijn kip voor vanavond en voor woensdag bij mijn zelfgemaakte bami alvast te marineren. Ik heb het al zo vaak gezegd, maar nog een keer om het af leren: koken maakt me echt heerlijk rustig. Voor de marinade gebruikte ik olie, ketjap, lichte basterdsuiker, citroensap, Heel Veel knoflook en peper.
Als je je afvraagt of het lekker is om risotto op te warmen… nah. Het is zeker niet vies, maar het is echt wel minder lekker dan wanneer je het ‘vers’ eet. De kip was oprecht heerlijk erbij. Volgende keer maak ik de marinade nog wat pittiger door er een peper doorheen te snijden.
Jaaaa, net als vorige week is Harry Potter weer op tv. Echt leuk om dit allemaal weer te kijken. Zin om alle boeken weer te herlezen en naar de studiotour in Londen te gaan. Ooit. 
Toen ik die film aan het kijken was, dacht ik ‘jemig, nu alweer vuurwerk, daar heb ik echt zo geen zin in’. Maar toen ik Vince ’s nachts uitliet, zag ik dat de palen voor mijn deur geramd waren. ?

Blogpost die vandaag online kwam → een maand lang een nieuwe ochtendroutine geprobeerd

DINSDAG
Oh, oh, Duh Haag, mauie stad achteâh duh duinen. Ofzo. Ik reed een daggie naar de mooie hoofdstad van Zuid-Holland. Eigenlijk niet om naar de zee te gaan — ik ging op bezoek bij een klant! Ik werk voor een superleuk detacheringsbureau in de ict en ging even sfeer proeven op hun mooie kantoor. Superleuk om te doen.

Sinds ik verhuisd ben is Den Haag best wel ver weg, dus nu ik er toch ben: even naar de zee. Naast bos is water toch wel echt een groot geluk. 
En je kan echt niet weg zonder visje. En pertat. Want altijd pertat.
M’n terugreis duurde ongeveer een uur of vijf door wegwerkzaamheden, ongevallen en gewone drukte. Gelukkig had ik een flinke bodem gelegd, want hangry en file was écht een heel slechte combinatie geweest. Ik had geen zin meer om te koken — was gebroken. In de keuken viel mijn oog op een banketletter, dus die heb ik even in de oven geschoven en opgegeten terwijl ik ASMR-filmpjes luisterde.

Blogpost die vandaag online kwam → brief aan mijn toekomstige zelf

WOENSDAG
Wijze les voor mezelf: als ik weet dat ik een lange dag heb met veel indrukken, moet ik de dag erna gewoon rustig houden. Of, nou ja, in ieder geval geen veel te lange to-do-list maken. M’n concentratie was niet om over naar huis te schrijven. Sowieso geen opperbeste concentratie om te schrijven. Ik had deze wandeling — ik maakte een extra lange — echt even nodig om bij te tanken. Het was ook echt heerlijk weer.
’s Ochtends had ik een Zoom-afspraak met een stichting die zich bezighoudt met het onderwijs in Amsterdam. We werkten onlangs al samen en we kijken nu of we samen aan een mooi, langdurig en best wel groot project gaan beginnen. Lijkt me heel erg tof! Onderwijs heeft toch ook stiekem wel een beetje m’n hart.
De rest van de dag deed ik het hoognodige. Vince hield me gezelschap tijdens het koken. Niet omdat ‘ie mij nu zo gezellig vond, maar omdat ‘ie hoopte dat er een stukje vlees zou vallen. Gebeurde niet, dus ik had een sad doggo.
“Jaaaa, hallo, mag ik ooook?” Oké. Klein beetje dan.

Blogpost die vandaag online kwam → het is nooit te laat om opnieuw te beginnen

DONDERDAG
Het wilde maar niet lukken vandaag. Ik was doodmoe en kon amper nadenken, dus ik besloot het heel rustig aan te doen. Lekker met chocomel op de bank naar ASMR-video’s luisteren, terwijl ik een en ander aan simpel werk wegwerk.Tussen het gapen door. De koptelefoon is de Sony WH-1000XM3 — de allerfijnste noisecancelling koptelefoon, als je het mij vraagt. (Krijg er op Instagram vaak vragen over, dus vermeld het hier ook maar.)Voor een samenwerking kreeg ik Stad van meisjes van Elizabeth Gilbert binnen. Ik besloot hier maar lekker in te beginnen. Twee paar sokken aan, dekentje over me heen en even een uur van de wereld verdwijnen. Zo fijn.
Moest ’s avonds zo lachen om Vincie. Sowieso is ’t al zo’n dwaas die altijd naast zijn kussens gaat liggen — dit is notabene een boxspring van een paar honderd euro! — en nu heeft ‘ie weer iets nieuws: zijn voeten eronder proppen. Misschien moet ik slofjes voor ‘m kopen.

Blogpost die vandaag online kwam → je bent helemaal niemand iets verschuldigd

VRIJDAG
Na een nacht van 8,5 uur slaap voel ik me niet helemaal herboren, maar wél een stuk beter dan gisteren. Uiteraard beginnen Vincie en ik de dag weer met een wandeling. Ik vind de herfst zo’n fijn seizoen — zelfs met de regen van de laatste weken. Vince kleurt ook zo lekker in de natuur nu. ? De regenjas die ik draag is trouwens echt een uitkomst. Lekker warm met teddy-spul aan de binnenkant en een fijne capuchon met een kleppie.
Thuis ging ik lekker aan het werk en dit bolletje pretvet ging lekker in de zon liggen. Op zijn kussen! Ik wist niet wat me overkwam.
Toen ik van de week naar de snackbar ging, kreeg ik van de eigenaresse niet alleen m’n frietjes mee naar huis, maar ook een paar bakken soep. Zo lief en zo lekker. Echt van genoten.

Blogpost die vandaag online kwam → als een kaars

ZATERDAG
Ik vind Kleve altijd zo’n mooie stad, met die hoogteverschillen. Nu hing er een flinke regenwolk boven, maar vooruit. Ik was te koppig om naar CentrO in Oberhausen te rijden. 
In Duitsland kocht ik deze dingen, want ik ben nu eenmaal een sucker voor nieuw voedsel. Ik heb ze natuurlijk al geprobeerd en OMG ZO LEKKER.
’s Middags maakte ik voor het eerst in mijn leven hachee! Ben met zulke gerechten altijd bang dat het mislukt, aangezien je er wel uren mee bezig bent… Maar het is gelukkig gelukt. ? Ik maakte ook weer eens een keer gehaktballen om de vriezer weer vol te stouwen.

Blogpost die vandaag online kwam → waarom ondernemen fantastisch is

Zo, komende week is weer een lekker drukke. Waar kijken jullie naar uit? Hoe dan ook — have a good one!

Mocht je benieuwd zijn naar meer van mij; ik ben hartstikke volgbaar op Twitter, Facebook en Instagram. Oh, en een overzicht van al mijn weekoverzichten is er natuurlijk ook. Vorige keer was het thema ‘potter, pakket, psycholoog‘.