Na ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’ en ‘En dan nog iets’ van Paulien Cornelisse, is nu ook ‘Irritaal’ van Ben van Balen in mijn boekenkast beland. Omdat ik dol ben op lezen over taal, vooral irritante of opvallende taal, ben ik dus ook gek op deze boeken. Vooral ‘goeiemoggel’, ‘dat roggel ik wel’ en ‘toppiejoppie’ stagneren mij nog dagelijks. Mijn hersenen krijgen kortsluiting en mijn spraakvermogen verdwijnt als sneeuw voor de zon. Vier seconden later ben ik wel weer hersteld, maar toch. Deze boeken hebben mij wel aan het denken gezet!
Me contaminazies
Al zolang ik kan lezen en schrijven, ben ik een taalpurist. Of raamprostituee, hoe je het ook bekijken wil. Fouten kunnen me echt tot het uiterste drijven. Het is niet ‘me moeder’, maar ‘mijn moeder’. Het is niet ‘hun zagen’, maar ‘zij zagen’. Enfin, de klassieke voorbeelden. Maar wat dacht je van ‘dat klopt als een bus’? Nee, jongens en meisjes, ‘het klopt als een zwerende vinger’ en ‘het sluit als een bus’.
Vraagtekens
Als we dan de fouten buiten beschouwing laten, kom ik bij de betekenis. Want ‘dat staat als een paal boven water’? Ik zie eigenlijk nooit palen boven water staan, hoor. Maar dat kan ook liggen aan de plekken waar ik kom. En ‘voor hetzelfde geld’? “Voor hetzelfde geld was ik net overreden door die bus!” Had ik ervoor moeten betalen? Eh?
Vanaf nu ga ik alle uitdrukkingen, zinsneden, woorden, fouten en andere dingen schriftelijk opschrijven. Mocht je me willen tippen, bel me dan vooral telefonisch op. Ik hoor het graag!
12 reacties
Ik kan ook zo over taalfouten vallen, ook al schrijf ik zelf ook niet altijd foutloos (voornamelijk door luiheid, geen zin om het nog een keer over te lezen). Gister liep ik met een vriendin door de stad en daar had iemand een briefje opgehangen voor een vervelende buurman. Er stond op:
“Pas op, hondenpoep! Er woont hier een hondeneigenaar die zijn poep niet opruimt”
Dus.
Ik doe de lerarenopleiding Nederlands dus je kunt wel zeggen dat ik ergens ook een taalpurist ben. Toch ben ik wel wat milder geworden sinds ik de opleiding volg.
In De geschiedenis van het Nederlands in een notendop vermeldt Nicoline van der Sijs dat hun als onderwerpsvorm op schrift voor het eerst werd aangetroffen in 1911. De herkomst van dit gebruik van hun is niet zeker. Mogelijk is het afkomstig van dialectsprekers die in hun dialect hullie gebruikten.
http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/hun-hebben-zij-hebben
Ah, Irritaal kende ik nog niet, die mag ook in mijn boekenkast zeker niet ontbreken ;)
Hoe wil je het ander opschrijven? Maar ja, ik snap je wel. Hoewel ik ook nog steeds foutjes maak, gelukkig ben ik een mens! Maar aan ‘me moeder’ en ‘ik zegt’ heb ik ook een hekel ;)
Woordgrapje. Evenals ‘telefonisch opbellen’.
De klassiekers vind ik inderdaad ook vreselijk, maar voor de rest ben ik ervan overtuigd (<hier ging ik nu over twijfelen terwijl ik dat nooit heb met werkwoordspelling) dat ik ook wel eens kleine fouten maak.
En na een tijdje moet je dan de meest geniale vondsten in een blogje zetten!
Door Nederlands ontdek ik steeds meer fouten in taal, ook op blogs. Dat er dan bijv. teveel overbodige woorden komen (heel, erg, echt). Ik betrap mijzelf er ook vaak op, maar let er op. Ik kan mij dus goed herkennen in dit stukje! Waar ik mij het meest aan erger, is het gevalletje ‘me moeder’ waar je het al over had, vreselijk.
Ik heb die boekjes van Paulien Cornelisse nog steeds niet gelezen, wil ik echt eens doen! Ik studeer journalistiek, dus ben ook veel met taal bezig. Interessant!
Ohhhh bah bah bah, ik kan me zó ergeren aan zulke fouten! Ik heb een paar weken terug trouwens geleerd dat ‘ik besef me’ niet mag, maar dat het ‘ik besef’ of ‘ik realiseer me’ moet zijn. Sindsdien zie ik die fout dus overal opduiken.
Ja, leuk om af en toe een blog over te schrijven! Ik vind het ook leuk om daarover te lezen en daarmee bezig te zijn. :D Toffe boeken zijn dat, die je noemt.
Ik wilde een uitdrukking met je delen die eigenlijk ook niet klopt, maar ik ben hem kwijt. Ik kom er nog wel op terug.