We zijn samen aan het werk op de bank. Hij met zijn camera op schoot, ik in innige omhelzing met mijn laptop. Voor ons op de salontafel staan twee grote, dampende koppen thee. Verse muntthee, ons gezamenlijke favoriet. Weliswaar met een flinke bodem honing, anders is het wel heel gezond. Fam, onze hond, ligt gezellig met zijn neus voor de open haard. Dat er telkens stukjes vuur op zijn snuit vallen, deert hem niet. Man staat op. Hij kan niet lang stilzitten. Ik hoor het geluid van verschillende pannen die op het fornuis worden gezet. Ik weet dat er vanavond weer een pasta op tafel komt. Alleen op tafel, verder niet. Zodra ik de aangekoekte massa zie, opper ik meestal meteen een vluchtplan. Bestaande uit Chinees, friet of pizza. Ineens begin ik hardop te lachen. Wat er is, vraagt mijn moeder. “Niets, mam, laat mij maar dromen.”
Menu
