Zoals ik eerder schreef, over M. Otivatie en de bestelling bij H&M die dus Veel Te Klein was, schreeuwde ik om hulp. Hulp om hard te gaan lopen. Die kwam dus even gigantisch onverwacht en onaangenaam om de hoek zetten. Maar ik kan u mededelen: ik ben begonnen met hardlopen (meer wandelen dan hardlopen, maar het is iets) en heb zelfs al twee lessen van Start to Run voltooid. Ondanks dat ik halverwege al bijna struikel over mijn tong en -piercing, vind ik het hardlopen nog best wel oké. En dan neem ik het vieze zweet, het geflapper van mijn haar en het deinen van mijn vetjes maar voor lief. Om mezelf een loer te draaien en flink te pushen, heb ik dus een fortuin uitgegeven aan spuuglelijke (maar wel met roze!), doch functionele hardloopschoenen. U kunt ze hieronder aanschouwen, als u dat wenst. Hoeft natuurlijk niet. En als klap op de vuurpijl kunt u kijken naar de route die ik dus altijd (die twee hele keren inmiddels) loop.
Menu
3 reacties
Mooi paadje om hard te lopen zeg! Niet door een woonwijk ofzo, ideaal!
Ja, maar door dat deinen van die vetjes weet je wel weer waar je het voor doet, toch?
Ik heb precies zo’n paadje wat ik loop. Rondje om het bos heen, precies 10 km of als ik er een stukje aanplak precies 12. En dat is inderdaad beter dan door een woonwijk ofzo, laatst was ik midden op straat op m’n bek gegaan. Dat hoeft verder niemand te zien..