burger-heer-lijk

“Goedemorgen, schat”, zegt hij. Hij geeft haar een natte zoen op haar nog ongewassen wang. Niet op de mond, want die ochtendgeur is niet te harden. “Heb je de krant al gepakt en de tafel al gedekt?” “Ja, lieverd, zoals elke doordeweekse ochtend.” De man en vader des huizes begint te knabbelen aan de verse croissants. Zij slaat de Viva open en neemt kleine slokjes van haar verse jus d’orange. “Ik ga de kids uit bed halen. Tot vanavond. Ben je wel op tijd voor het eten? We eten bloemkool met verse worst”, ratelt ze. “Natuurlijk, lief. Ga je nog iets doen vandaag? Het huis op orde brengen, of zo?” “Ik ga met Klazien en de andere meisjes naar de Huishoudbeurs. Ze wilden nog gaan eten bij IKEA, je weet wel, die balletjes met saus en friet, maar ik kook natuurlijk gewoon voor jullie. Maar ik moet opschieten, de kinderen moeten nog naar school worden gebracht en ik moet mijn afritsbroek nog strijken en mijn degelijke stappers opzoeken. Dáág!”
Manlief trekt zijn stropdas recht, veegt de ontbijtkruimels van zijn pak en rijdt weg in zijn Volvo gezinswagen. Moeder zet de kinderen met broodtrommels en pakjes melk af op school en rijdt daarna door naar de meisjes. Dolenthousiast wordt ze ontvangen. Meteen brandt ze los over het heugelijke feit dat ze een kookboek heeft gewonnen. “Nou, dinnetjes, jullie geloven dit nooit! Ik stuurde vorige week een recept op naar AllerHande en kreeg gisteren een belletje. Ik heb gewoon een kookboek gewonnen! Een kookboek! Dat is toch helemaal geweldig? Het handige is dat de bladzijdes van plastic zijn, kan je lekker met je vieze vingers aan het boek zitten. Misschien kunnen we dan op vrijdag met zijn allen gaan koken. Een beetje van ons, een beetje van AllerHande! Kittig, toch? En daarna een zoet, wit wijntje en blokjes kaas en plakjes worst met zo’n leuk vlaggetje erin! Oh, ik heb er al helemaal zin in. Nou, goed. Zullen we gaan? Of moeten we nog broodjes smeren om mee te nemen naar de Huishoudbeurs?”