wat ik had willen weten voordat ik ging ondernemen

Ondernemen doe ik al wel een tijdje. Of, nou ja, ik heb al jaren een eigen bedrijf. Laat ik het zo zeggen. Ik deed her en der een klus, had wat samenwerkingen voor mijn blog en ik kon lekker naar Makro met mijn eigen pasje. Hartstikke leuk. Maar toen ik wat meer opdrachten binnenhaalde en op een soort kruispunt in mijn leven stond, besloot ik het roer om te gooien. Ik kocht een huis — heel ergens anders dan waar ik vandaan kom —, zegde mijn baan op en ging het grote ondernemersavontuur aan. In januari 2019 ging ik als rasechte ondernemer aan de bak. Na een maand gaf ik op mijn blog een update en na een kwartaal deed ik hetzelfde.

Weet én vraag wat je waard bent

Ooit begon ik met een uurtarief van vijftig piek. Later ging ik naar zeventig en inmiddels zit ik op honderd. Nu werk ik eigenlijk altijd met een vaste projectprijs, maar je hebt natuurlijk wel iets nodig om mee te rekenen. Vond ik het spannend om mijn tarief te verhogen? Ja. Wat als ik nu welgeteld nul nieuwe klanten binnenhaal? Nou, ik kan je vertellen: ik heb meer klanten en opdrachten dan ooit en ik sta volledig achter mijn prijs. Heeft even geduurd allemaal, maar dan heb je ook echt wat.

Tip: volg de cursussen van Charlotte van ’t Wout (@celinecharlotte), zoals #worthit, of meld je aan voor haar online mastermind #taketheleap.

Het mag op jouw manier

Ik lees heel veel over ondernemen en (persoonlijke) ontwikkeling. Daar kon ik eerder weleens onzeker van worden. ‘Mijn God, al die succesvolle mensen staan om 5 uur op, sporten 4 uur per dag, drinken citroensap met drie haren van een unicorn en investeren vier ton in bitcoins.’ Nu heb ik geen vier ton en durf ik van mijn unicorn niet te plukken, maar ik wilde dat toch wel graag ook allemaal proberen. Heb ontdekt: ondernemen werkt voor mij het best als ik het op mijn manier doe. Ik hoef niemand na te doen, te evenaren of te overtreffen. Mijn tempo, mijn manier, mijn avontuur.

Het is niet erg als het even rustig is: geniet er maar van

Hoewel bij mij ook echt weleens de gedachte door mijn hoofd spookt dat ik ‘weinig werk heb en nu toch wel weer graag een nieuwe klus erbij wil’, durf ik nu wel te zeggen dat je er gewoon van mag genieten als het even rustiger is. Het komt altijd wel weer goed, want ik ben ervan overtuigd dat ik weer te gek werk mag doen. Haal dus adem op dit soort momenten — voor je het weet, zit je weer tot over je oren in de klussen.

Je hoeft niet alles (meteen) te weten

Waar ik mezelf al snel van overtuigd heb: je hoeft niet alles meteen te weten. Ik ben hier om te leren en dat doe ik dan ook elke dag. Ik hoef sowieso niet alles te weten, want ik krijg pure paniek van mijn boekhouding. Dit besteed ik dus uit, want ik hoef niet álles zelf te doen. (Al houd ik natuurlijk wel zelf de cijfers van m’n bedrijf in de smiezen, want ’t is een beetje lullig als m’n boekhouder me vertelt dat de zaken niet zo best gaan.)

Ondernemen is heerlijk ongemakkelijk

Vroeger had ik een hekel aan ongemak. Mijn comfortzone was mijn alles. Ik vind het nog steeds weleens moeilijk eruit te stappen, maar ik moet het van mezelf. Als ik het niet doe, groeit mijn bedrijf niet, maar ikzelf ook niet. De eerste keer dat ik gebeld werd om een bedrijfsnaam te verzinnen, vroeg ik me af of ik het wel kon. (Ja.) De eerste keer dat ik naar een potentiële klant reed om te pitchen voor een samenwerking, vroeg ik me af of het wel goed zou komen. (Ja.) De eerste keer dat ik zei dat ik écht heel goed schrijf, vroeg ik me af of ik wel gelijk had. (Ja.) Het helpt me te bedenken dat het ongemak alleen maar betekent dat ik aan het leren ben. Dat ik weer iets nieuws probeer.

Oh, en echt, soms denk ik dat ik dit ondernemen al jaren eerder had moeten doen. Maar tegelijkertijd denk ik ook weer dat juist dit het goede moment was. Dat de veel jongere ik daar helemaal nog niet klaar voor was. Nu kan en mag ik er enorm van genieten — en dat doe ik dan ook. Met volle teugen.