Zeker voordat ik aan mijn traject bij de psycholoog begon wilde ik heel graag in mijn comfortzone blijven. Ik had geen zin om een zacht mens te zijn. Het was allemaal wel prima zo. Niet denken, gewoon doordenderen. Het heeft me jaren gekost (sorry als je hoopte op een quick fix), maar ik leer nu eindelijk comfortabel te zijn met oncomfortabel zijn.
Hoewel er wel wat spreuken bestaan als ‘niemand heeft je gezegd dat het makkelijk zou zijn’, zijn we wel massaal gaan geloven dat het leven altijd comfortabel moet zijn. Ja, ik ben groot voorstander van lekker leven en hoop je ook te inspireren je leven op een voor jou lekkere manier vorm te geven, maar ik geloof niet dat we ontkomen aan oncomfortabel. Het goede nieuws? Dat het allemaal groeipijn is.
Het leven is nou eenmaal niet comfortabel als je een nieuwe dienst lanceert. Ik zat met samengeknepen billen toen ik copy koffie in de wereld bracht — iets wat ik al bijna een half jaar(!) wilde. Het is niet per se een warm bad als je je hele leven achter je laat door je vaste baan op te zeggen en een huis te kopen aan de andere kant van het land om daar opnieuw te beginnen. (En als je het je afvraagt: nee, het is nooit te laat om opnieuw te beginnen.) Ik lig ook weleens liever op de bank te vegeteren dan dat ik mijn huis schoonmaak, maar ik weet dat ik blij word van een fris en opgeruimd huis. Dat ik daar rustig van word. Ik verslik me ook weleens in een project — ik weet niet precies hoe het moet en voel me overweldigd. En toch ga ik door, want ik weet dat het me verder helpt. Ik leer nieuwe dingen, ik doe nieuwe vaardigheden op of ik ontdek dat dit he-le-maal niet is wat ik ooit nog wil doen. All good.
Het helpt me te denken dat ik dus kennelijk iets leer als ik me oncomfortabel voel. Ik moet nou eenmaal andere dingen doen als ik andere dingen wil. Andere resultaten. Andere omgeving. Andere mensen om me heen. En het nieuwe, het onbekende — dat jaagt vaak angst aan. Maar ja, wat wil ik? Stil blijven zitten en mijn dromen zien vervagen? Of wil ik me soms oncomfortabel voelen om daarna heel comfortabel te gaan zitten genieten van dingen die ik deed ondanks dat ik bang of onzeker was?
