wat ik van de quarantaine heb geleerd

Sinds de fysieke isolatie slash quarantaine slash coronacrisis is er voor mij persoonlijk niet écht heel veel veranderd. Ik werkte altijd al thuis, ik ben een rasechte huismus en ik ben graag alleen. Gevoelsmatig veranderde er wel het een en ander, bracht het me nieuwe inzichten en leerde ik vooral weer lekker veel. En dat is dan ook precies wat me bij mijn eerste punt brengt. Even een disclaimer: já, ik vind het virus superstom en já, ik vind het vreselijk dat er mensen overlijden en op alle denkbare manieren moeten vechten om te (over)leven en dit land — of misschien wel de hele wereld — draaiende te houden. Als eeuwige optimist wil ik alleen heel graag ook kijken naar wat dit me brengt en nou ja, dat zette ik dus op een rijtje. En ik deel ook nog eens de lessen van 13 anderen. Take care, jij.

Ik hou echt heel erg van leren

Een conclusie die ik al vaker heb getrokken en die ook nu weer als wijze les verschijnt: ik hou heel erg van leren. Het geeft me bakken energie, het maakt me blij, het zorgt ervoor dat ik nieuwe dingen probeer of dat wil gaan doen. Zo lees ik veel interessante boeken (en zet ik ze allemaal voor je op een rij, met recensies), doe ik online cursussen (ik leer nu adverteren van Sharona Bolander) en ben ik bezig met twee eigen projecten die ik nu al heel leerzaam vind. Misschien vind ik het daarom mijn werk als copywriter ook zo tof: je volledig verdiepen in onderwerpen waar je eerder weinig of misschien zelfs niks van wist en dat dan vertalen naar teksten die lekker en makkelijk lezen. Nu bijna iedereen (vitale beroepen heel erg uitgezonderd) langzamer leeft, heb ik het gevoel dat ik zelf ook veel meer rust en ruimte heb om nieuwe dingen te leren. En dat vind ik maar wat fijn. Oh, dit boek lees ik nu trouwens en ik kan het je nu al van harte aanraden:

De meeste mensen deugen

Goed, ja, ik zal het nog een keer zeggen: vooropgesteld is dat deze crisis zuigt en dat het vreselijk is dat er mensen ziek zijn, worden en zelfs overlijden. En toch, of misschien juist daardoor, vind ik het te gek om te zien dat de meeste mensen écht deugen. Hier op straat zie ik mooie tekeningen met ‘Alles komt goed’ en ‘Hart voor de zorg’, mensen zetten massaal alle knuffelberen die ze kunnen vinden voor hun ramen, er staan in mijn straat kratten om te vullen met boodschappen voor mensen die het slecht hebben, de mooiste video’s om elkaar een hart onder de riem te steken (volg Gosse Bouma vooral!), winkelen bij lokale ondernemers om ze te steunen, elkaar lieve kaartjes sturen, zelfgebakken cake bij oma op de stoep leggen. Ja. Mooie mensen zijn mooi.

Mijn huis is écht ontzettend fijn

Ik tel mijn zegeningen en één daarvan is mijn huis. Ik kan me voorstellen dat je gillend gek wordt als je klein woont, geen buiten hebt, buren hebt die de hele dag herrie maken, je middenin de stad woont waar je misschien niet naar buiten kan door de drukte bij mooi weer, als je woont met iemand waar je eigenlijk niet mee wil zijn — of welke reden je dan ook hebt om je (t)huis niet fijn te vinden. Ik waardeer mijn huis des te meer nu de vloer eindelijk ligt, de kast op zijn plekkie staat en het steeds meer een huis wordt.

Ja, ik vertrok inderdaad eind 2018 al om aan de andere kant van het land opnieuw te beginnen als freelance tekstschrijver, maar toen kwam er een hartaanval tussendoor fietsen en had ik even andere prioriteiten, zoals, eh, mijn hoofd boven water houden. ?

Ik kan verrassend goed met de situatie omgaan

Eerlijk is eerlijk: ik kan best goed met de situatie omgaan. En ik denk dat als ik hierin terecht was gekomen voor mijn therapie #bijdepsycholoog, dat dat heel anders was. Want, eh, ja, een vaste klus in de reisbranche is hartstikke leuk (meen ik), maar niet als die branche nu op zijn gat ligt. En teksten voor sociale media schrijven voor kleinere ondernemers, ook leuk. Maar ook dat gaat niet door als hun inkomsten wegvallen. In het begin was dat even slikken, want ik heb gewoon een hypotheek en best wel een enorme eetlust en een hond, dus er zal toch geld binnen moeten komen. Al snel maakte die lichte angst ruimte voor vertrouwen. Alles komt goed. En ik ben nu extra dankbaar voor elke klus die ik heb en elke factuur die wordt betaald.

Wat hebben we het goed

Telkens kom ik terug bij deze gedachte: wat hebben we het goed. Oké, ja, ik ben de eerste die toegeeft dat het nu een tikkie minder is, maar wat een vrijheid hebben we. Naar buiten gaan wanneer we willen. Waar we ook maar heen willen. In de kleding die we zelf willen dragen, hand in hand met wie je ook maar liefhebt. Geen zin hebben om te koken en dan neerploffen op een of ander terras. De mooiste reizen maken, businessclass of in je krakkemikkige camper. Elke dag naar je werk en de file of het openbaar vervoer vervloeken, maar er wél iedere dag weer aankomen. Even je hand op iemands schouder, een knuffel. Lachen met de caissière en  je verdriet kwijt kunnen bij de psycholoog. Je haren laten doen bij de kapper en geen zin hebben om na drie weken alweer je nagels op te laten vullen, maar het toch doen, want het is zo mooi. Net als het leven. Het is mooi. En morgen is het (nog) beter. Alles komt goed. En als Bob Marley het zegt, dán is het waar.

Mijn haar trekt zich hier helemaal niks van aan

Zeg nou zelf: je zou toch bíjna naar buiten gaan met zo’n coupe? Ik neem hier even een momentje om dit fantastische haar te vieren. ?

En dit leerden jullie…

Op Instagram stuurden heel veel mensen hun lessen. Wat deze periode ze brengt. En ik deel er een paar met jullie. Want het laatste wat we kunnen gebruiken is het gevoel hebben dat we alleen zijn. Zoals je ziet zijn er heel veel verschillende mensen. En alles mag.

• Het heeft me vooral doen inzien dat we echt te gast zijn hier. Zonder ons gaat alles door.
• Blijer zijn met wat we hebben in plaats van zo snel meer en groter willen.
• Dat niks moeten zó fijn is. We hebben niet veel nodig. Maar goede vrienden zijn onmisbaar.
• Meer rust en goed voor mezelf zorgen.
• Dat ik meer behoefte heb aan sociaal contact dan ik dacht. Mis sommige mensen vreselijk.
• Dat ik ruimte en eigen tijd nodig heb om optimaal te functioneren.
• Ik heb denk ik een nieuwe passie ontdekt door het starten van een nieuwe cursus door alle vrije tijd.
• Ik haal duidelijk geen lol uit fulltime moeder zijn. Zo dankbaar voor kinderopvang!
• Dat een leven zonder fomo echt de shit is.
• Ik ben mijn ‘normale’ leven nog meer gaan waarderen.
• Ik kon geen ‘nee’ zeggen tegen sociale uitjes, maar had er te veel. Nu zegt corona ‘nee’ voor me.
• Hoop. Hoop dat dit de ommekeer is die de mensheid en de aarde zo hard nodig had.
• Dat ik heel veel van de mensen met wie ik omga eigenlijk helemaal niet mis.

Alle antwoorden komen via de vraagsticker op Instagram en zijn gedeeld met toestemming.

— Wat heeft de quarantaine of deze hele situatie jou geleerd of gebracht?