Je was mooi dit jaar. Eerder hield ik me nooit zo bezig met voetbal. Ik keek de Nederlandse wedstrijden wel en ik deed zeker een vreugdedansje als we wonnen, maar daar hield het ook wel bij op. Maar nu ben ik oprecht verdrietig dat het WK over is. Dat de feestjes in de kroeg over zijn. Dat we niet meer dat gevoel van saamhorigheid hebben. Dat je niet meer met vreemden knuffelt, omdat we een schitterende overwinning hebben behaald. Dat ik niet meer met tranen in mijn ogen zit, omdat volksheld Kuyt een gat in zijn hoofd heeft. En erna moet lachen, omdat het lijkt alsof hij het liefst zelf die nietjes in zijn hoofd had geslagen om sneller weer op het veld te kunnen staan.
Maar weet je wat ik nog het ergste vind? Dat je er pas over vier jaar weer bent. Dat ik dan vier jaar ouder ben. Ik ben dan dus bijna 30. En ik kan wel janken. Zit ik dan met een baby op mijn schoot te kijken hoe Cillessen een biertje drinkt terwijl hij tegen zijn doelpaal zit? Of ben ik mijn hond aan het uitlaten, omdat zijn blaas tegen die tijd versleten is? Of mag ik gewoon nog in de kroeg kijken, met een meter bier in mijn handen en een sigaret tussen mijn lippen? Ik weet het allemaal niet. Maar wat ik wel weet is dat ik nu alweer heel veel zin in je heb.
6 reacties
I feel you :c 4 jaar wachten! *zucht*
Ik kan niet wachten c:
Echt erg dat het maar om de 4 jaar is he? Aftellen maar! En binnen 2 jaar is er het EK!
Maar zelfs twee jaar klinkt ver weg!
:)
Mooie schrijfstijl, we delen dezelfde mening. Vier jaar is aan de lange kant voor zo’n groot evenement. Idem dito voor de Olympische Spelen.
Klopt als een zwerende vinger! Dank je wel voor je compliment.