Zwetende handjes, verschillende krachttermen die uit mijn mond floepen, geen tijd om te roken, te plassen of te drinken, boos worden als iemand me probeert af te leiden en een onbedwingbare drang om met dingen te smijten. Dat alles overkomt me als ik een spelletje aan het spelen ben op een spelcomputer. En in het bijzonder als ik Mario Kart speel op de Wii. Ten eerste kan ik nooit kiezen met welk poppetje ik wil spelen. Vervolgens moet ik ook nog een voertuig kiezen. Wordt het een motor of een kekke automobiel? Ten tweede begrijp ik ook nooit waarom alle anderen sneller kunnen wegrijden dan ik. Ten derde heb ik ook nog steeds niet ontdekt waarom ik altijd van de route raak en vijf minuten moet wachten tot ik weer door mag rijden. Daarnaast stoort het me dat ik niet kan stoppen totdat ik een keertje eerste ben geworden. Wat ik eigenlijk wil zeggen is: ik kan niet tegen mijn verlies. Wat een hel.
Menu
