guess who’s back

Guess who’s back, back again. Shady’s back, tell a friend. Ja, hai hai, het was een tijdlang stil, zoals ik al aangekondigd had. En jemig, jongens, wat was het even lekker. Ik heb niet stilgezeten, hoor, maar gewoon wat meer rust in mijn hoofd en wat minder moeten is een combinatie die ik best wel even vol wil gaan houden. De rest van mijn leven of zo. Nou ja, ik ben dus weer terug en ik dacht, jullie zitten vast op het puntje van jullie stoel om te ontdekken hoe het nu eigenlijk allemaal met me gaat en wat er met freelennse.nl en zo gaat gebeuren.

#BIJDEPSYCHOLOOG

Om maar even met de (ik ben zo gek als een) deur in huis te vallen: ik bezoek tegenwoordig braaf elke week een psycholoog. Misschien heb je het al voorbij zien komen op Facebook, waar ik aangaf dat ik in therapie ben en dat ik me voorgenomen heb eerlijker en opener te zijn. Ook op sociale media én dus op mijn blog. Voor alsnog krijg ik nu ‘gewoon therapie’, straks krijg ik EMDR en zal ik ook aan groepstherapie moeten geloven. Werkelijk, ik vond het doodeng om de stap te zetten om naar een psycholoog te gaan. Heel lang durfde ik het niet aan, want wat ging ik daar dan in godsnaam doen? Slap ouwehoeren en oude koeien uit de sloot halen? Wat mij betreft waren die allang en breed verdronken en lagen ze daar prima. En ik heb wel wat beters te doen dan elke week een uur uithuilen bij iemand die ik niet ken. Maar goed, een paar maanden geleden merkte ik dat ik toch tegen heel wat dingen aan bleef lopen en ik besloot er iets aan te gaan doen. Met lichte paniek (echt) en lood in mijn schoenen (niet echt) ging ik naar de huisarts voor een doorverwijzing. Nou ja, de rest is geschiedenis. Ik denk dat naar de psycholoog gaan één van mijn beste beslissingen ooit is. Ik word er een mooier mens van. Liever voor mezelf ook. Wat ik dan wel weer opvallend vind, is dat veel mensen vinden dat ik het voor mezelf moet houden of ‘dat ik er wel heel erg open over ben’. Ik schaam me niet voor mijn therapie. Sterker nog: ik ga erover bloggen. Zeker als ik EMDR krijg, lijkt het me goed mijn ervaringen te delen. Zodat niet iedereen blijft denken zoals ik eerder deed.

FREELENNSE.NL

Al een tijdje vraag ik me af wat ik precies met freelennse.nl wil. Over wat ik met mezelf wil. De avond dat ik de blogpost schreef over mijn zomerstop, viel er een soort rust over me heen. Ik had meteen weer de inspiratie om te gaan schrijven en dat is dan ook precies wat ik deed. Ik maakte een lijst met onderwerpen en stippelde zo ongeveer de toekomst van freelennse.nl uit. Met meteen een disclaimer, hoor, want ik heb de ruggengraat van een slak. Dus niet boos op me worden als ik me er (eventjes) niet aan houd, want aan sorry zeggen doe ik lekker toch niet meer.

FREQUENTIE
Wanneer er dan blogposts van mijn hand verschijnen? Weet ik het. Doe ik lekker geen uitspraken over. De komende tijd komt er in ieder geval lekker veuuuul online, want tijdens de zomerstop heb ik aardig wat vooruit kunnen schrijven. Mijn stelregel is dat ik alleen nog iets online wil zetten waar ik echt tevreden over ben. Gaten opvullen doe ik niet aan. Eigenlijk lees je hier dus iets als ik iets te melden heb en anders dus eh, niet. Houdt het ook wel weer lekker spannend, toch? Mag je elke ochtend/middag/avond effe naar freelennse.nl surfen. Is goed voor mijn bezoekersaantallen. #cashcow #kommaaropmetdieads #sponsoreddeals #bigmoneyz Daarnaast ben ik bezig met het schrijven van mijn bestseller, dus om nou te zeggen dat ik tijd over heb… neuh.

ONDERWERPEN
Ik wil vooral lekker schrijven over puur zijn, over eerlijk en open zijn, ondernemen, taboes doorbreken (want nee, ik heb geen contact meer met mijn vader en ja, ik werd een keer aangerand) – al klinkt dat superheftig – en ik wil laten zien dat het leven best oké is. Het enige wat ik wil is lekker en simpel leven. Meer niet. Een soort tegengeluid voor iedereen die altijd maar meer en beter wil. Mijn nieuwe mantra is dat goed genoeg dan ook écht goed genoeg is. Nu ik in duurbetaalde therapie zit, ga ik dus ook lekker smijten met alle dingen die mijn psycholoog zegt: “zo veel moeten van jezelf, daar word je doodmoe van.” Nou, gelijk heeft deze vrouw. Want al dat moeten, daar moeten we eens vanaf.

FREELANCE TEKSTSCHRIJVER

Als freelance tekstschrijver ga ik eigenlijk ook best lekker. Ik heb voor mooie klanten mogen werken, heb ontzettend mooie beoordelingen ontvangen op LinkedIn, Facebook en Google en ik heb er nog steeds ontzettend veel plezier in. Er ontstaan steeds meer samenwerkingen waar ik superveel energie van krijg en ik stuiter nog steeds mijn hele huis (of had ik hier dan ‘homeoffice’ moeten tikken? oh ik zuig echt een beetje als trendy blogger maar ok) door als ik een nieuwe klant binnenhaal. Voor mijn eigen tekstbureau heb ik dus ook ontzettend leuke plannen. Misschien komt er ook wel een nieuwsbrief of zo… weet jij veel. (Let op: dit was een hint.)

OJA, EN VERDER OP PERSOONLIJK VLAK DAN?

Nou, ik ben blij dat ik het vraag aan mij. Op persoonlijk vlak gebeurt er een hoop. Bij de psycholoog krijg ik een hoop inzichten en probeer ik steeds een beetje meer van mij te houden. Het gaat, al gaat het voor mijn gevoel natuurlijk allemaal veel te langzaam. De psycholoog moest ook wel een beetje grinniken toen ik vroeg of ik niet heel hard op de pijn kon duwen en het dan sneller weg was. (Het antwoord was nee.) Blijkt er gewoon geen quick fix te bestaan. Jemig. Nou ja, goed, ik zit weer boordevol positieve energie. Mijn handen jeuken om weer aan de slag te gaan. Ik wil weer boeken verslinden (en schrijven). Op het moment dat dit online komt, heb ik nog een paar dagen vakantie. Nog nooit eerder heb ik er zo naar uitgekeken. Tijd om voor mezelf te zorgen en mezelf een beetje te kietelen. Na de vakantie is het aan mij om balans te vinden.

Want goed genoeg is écht goed genoeg.

Oh, en ps: ik vroeg het laatst al op Twitter, zal ik weer beginnen met weekoverzichten?