Het is voor veel van jullie geen geheim dat ik graag thuis ben. Maar zélfs voor iemand die graag thuis (en graag alleen) is, is dit alles maar een gekke gewaarwording. Ik mis het om onbezorgd een koffie te halen. Ik mis zelfs mijn wekelijkse boodschappen en het altijd weer hangry ergens neerploffen om wat te eten, terwijl ik me daar normaal altijd aan ergerde. Maar ik zie gelukkig ook heel veel positiefs aan dit alles. Vooropgesteld: dit virus is vreselijk en het is afschuwelijk hoe ziek mensen zijn, dat er dierbaren overlijden, dat je niet naar een uitvaart kan, dat de economie een opdonder krijgt, dat er heel veel mensen eenzaam zijn. Wat voor mij helpt is naast binnen ook heel dicht bij mezelf blijven. Naar het positieve zoeken, maar het ook accepteren als dat er even niet is. De focus leggen op wat wel kan en extra genieten van buiten zijn als ik mijn hond uitlaat.
Langzaam leven
Ik schreef eerder al over langzaam leven en mijn behoefte eraan. Dat ik grote dromen en grootse plannen heb — dat is niet veranderd. Ik houd nog steeds van werken, van geld verdienen, van maken, van mijn ding doen. Maar ik merk ook dat het stapje terug, en dan met name van de buitenwereld, me heel erg goed doet. Ik probeer me af te zonderen van al het nieuws. Jarenlang volgde ik het nieuws op de voet, maar daar ben ik al een tijd geleden mee gestopt. Door het virus was ik vaker op de hoogte dan me lief was, dus ik ben mezelf af gaan vragen wat ik hier nu echt wilde: even op adem komen. Dus ik heb nog één keer per dag een update en kijk de persconferentie. Ik wil me niet opgejaagd voelen door alle prikkels die op me afkomen.
Terug naar het langzame. Het voelt voor mij alsof de kaarten opnieuw zijn geschud, iedereen even tijd mag nemen om te bekijken hoe alles ervoor staat en wat je volgende zet gaat zijn. En die volgende zet mag ook gewoon Netflix en chips op de bank zijn. Ik heb geen zin in paniekvoetbal en ik voel de drang niet om met allerlei nieuwe dingen te komen — die ik niet al op de planning had. Wat ik wel fijn vind: dat er nu ook allerlei drempels wegvallen. De grenzen die ik nu heb, geven me gek genoeg ook een enorm gevoel van vrijheid en creativiteit. Ze geven me een reden om nu eindelijk door te pakken wat ik altijd al wilde, dus dat is precies wat ik aan het doen ben. Op mijn eigen tempo.
Hoewel ik — ondanks afgezegde klussen — toch nog erg druk ben met werk, neem ik de tijd om lekker met mijn hond te wandelen. We wandelen langer dan ooit en genieten er extra van. Ik weet niet of het blijft kunnen zo. Alles wat eerst zo normaal was, is nu extra bijzonder. Ik heb behoefte aan mijn telefoon wegleggen, uitgebreid koken, lezen en langzaam leven in mijn eigen bubbel. Dus dat is precies wat ik doe.
Ik neem tijd voor dingen die ik te weinig deed
Veel mensen hebben het over ’tijd overhebben’, maar eh, ja, dat heb ik niet. Behalve op zaterdag, want m’n burgerlijke weekboodschappensessie zit er niet meer in. Vorige week zaterdag heb ik dus lekker op de bank zitten kleuren (ja, ik ben er zo één), terwijl ik naar ASMR-video’s luisterde. Alsof je een week op vakantie bent geweest, zo ontspannen ben je daarna. Overwoog mezelf daarna ‘Zenneke’ te noemen. ??
Ik kook weer elke dag, ik heb ontzettend veel zin om de tuin weer in te gaan als het lekker weer is en ik ben lekker bezig in huis. Administratie uitzoeken, eindelijk eens die ordners bestellen, alle spullen van vroeger bekijken, glaswerk weggooien. Inmiddels ben ik door bijna al mijn spullen heen en heb ik heel veel weggedaan. Marie Kondo zal trots op me zijn.
Gek wel, want ik heb altijd gedacht — en denk dat ergens nog steeds — dat ik nooit ‘druk’ van buitenaf heb gevoeld. Maar tóch ben ik nog rustiger nu ik voel dat iedereen om me heen thuis is. Dat niemand meer haast heeft. Een fijn gevoel van rust, van bezinning en misschien ook wel van saamhorigheid. Alle ruis lijkt weg te zijn gevallen, je bent puur op jezelf teruggeworpen. Dat geeft me nog meer ruimte en rust in mijn hoofd om lekker te doen waar ik zelf zin in heb. (Hoewel ik nu ook wel zin heb in een feessie, maar ja, dát gaat ‘m nou net niet worden. En dat is over een half uur wel weer voorbij, want over het algemeen vind ik feestjes niks aan.)
Doe vooral wat goed voelt voor jou
Er is waarschijnlijk niet één goede manier om hiermee om te gaan. Of, nou ja, wel als die manier is dat je gewoon doet wat goed voelt voor jou. (Weliswaar met die afstand van anderhalve meter enzo, maar je snapt mijn punt.) Als jij, net als ik, niet de drang voelt om over elkaar heen te buitelen en allerlei nieuwe diensten uit de grond te stampen, doe je het lekker niet. Voel je juist wel de behoefte om iets te maken — doe het. (Lees dan ook even Big magic.) Wil je graag iets doen voor anderen? Vind uit waar behoefte aan is, check eens in bij je dierbaren hoe het met ze gaat. Voelt het juist beter om nu even alleen voor jezelf te zorgen? Mediteer als je dat wat vindt, schrijf op waar je dankbaar voor bent en waarom, pen je zorgen van je af. Zorg goed voor je lichaam door elke dag even naar buiten te gaan of voor je (open) raam in het zonlicht te zitten. Eet die zak chips als je daar zin in hebt en beleg je witlof met extra (vegan) kaas. Het is prima als je doet wat goed voelt voor jou.
Het is goed. Alles komt goed.
11 reacties
Fijn dat je nu écht tot rust kan komen, en je niet gehaast en opgejaagd voelt door ‘buiten’. Merk ook aan mezelf dat ik in een mega chille flow terecht ben gekomen. Mijn kobo & Nintendo Switch (Animal Crossing <3) hebben nog nooit zoveel liefde en aandacht gehad als nu.
Ja, heel fijn. Goede les, ook. Wat fijn dat je ook in zo’n lekkere flow zit! Brengt dit alles toch nog leuks mee. En jaaa, ik wil ook een Switch! Lijkt me zo leuk. Ik speel nu nog steeds op mijn Gameboy Color uit 1902.
Ik zeg: Verander je naam in Zenneke en blijf lekker zo doorgaan, haha. Ik lees ook overal dat iedereen zoveel tijd over heeft, maar dat valt bij ons ook best tegen. Wat ik wel merk is dat ik echt behoefte begin te krijgen aan een planning, terwijl ik helemaal niet zo ben. Ik ben meer van het “We zien wel hoe het loopt.”, maar ik zoek nu echt structuur. Die mis ik. Die structuur. Maar inderdaad, het komt goed.
Hahaha, even kijken of het gemeentehuis open is om dit te regelen. Ja, kan me wel voorstellen dat als je geen kinderen en geen opdrachten meer hebt, dat je dan tijd over hebt. Of als je normaal lange reistijd naar je werk hebt en nu vanuit huis werkt. Hoe is jouw situatie veranderd?
Precies dit! Ik ben ook graag thuis, maar ik mis de gewone dingen zoals zorgeloos naar de supermarkt of ‘even’ een terrasje pakken. Ik vermaak mezelf in principe wel, m’n Nintendo DS en de gevonden Lego van mijn man zijn mijn nieuwe beste vrienden…
Hahaha, ik speel dus nog steeds Pokémon op de Gameboy Color! Nu al een tijdje niet meer gedaan, misschien morgen maar weer eens uit de kast trekken. Ben benieuwd hoe het dit weekend gaat als het zulk lekker weer is… Ik zag dat de ijssalon vlakbij mijn huis wel weer open is, dus misschien dat ik even ga kijken of ik daar een ijsje kan halen zonder in een mensenmassa te belanden. Fijn weekend in ieder geval!
Ik vind Zenneke wel een leuke ja :-) Fijn stukje! Ik vind het inderdaad ook niet zo erg om binnen te zitten, ik heb me eigenlijk nog geen enkele keer verveeld en kom veel meer tot rust. Mijn vriend, de enige die ik wel nog heb gezien, viel het ook al op dat ik veel meer rust uitstraal. En ik heb een hoop oude hobby’s weer opgepakt. Het heeft zo ook z’n voordelen!
Hahaha, ik ook! En dank je wel. Wat voor hobby’s? ?
Eigenlijk heel mooi dat je nu nog meer echt tot rust komt!
Voor mij als doktersassistente geldt dat helaas niet, haha. Al de hele week ziek aan het werk omdat collega’s nog veel zieker zijn. Niks voor mezelf zorgen dus.
Ja, vind het erg fijn. Al voelt dat elke keer een beetje gek om te zeggen, maar ja, het is wat het is. Ohhh, wat erg. Ik hoop dat iedereen in de zorg voor deze periode een dikke, vette bonus krijgt (zonder inleveren van huurtoeslag) en daarna structureel meer geld. Ik maak een diepe buiging voor je en hoop dat je snel wel voor jezelf kan en mag zorgen. Take care en stay safe! Liefs!
Dat is lief, dank je!