door de lens: luchten, lezen en lekkernijen

Luchten kan je nu op meerdere manieren opvatten. Lekkernijen ook, want je hebt het dan ofwel over mijn eten of over mij. En lezen, ja, dat moet je nu maar gaan doen. Net zoals plaatjes kieken. Of brommers. Nou, daag. Fijne zondag!

ZONDAG
Een beter milieu begint bij Vince, dat mag duidelijk zijn. Ik weet niet waar zijn obsessie voor opruimen vandaan komt, maar thuis doet hij dat ook altijd. Denk maar niet dat deze dikke Duitser een kruimel op de grond laat liggen of dat het hoekje van zijn kleed omgevouwen mag zijn. Dan heb je paniek van jewelste.

Na het wandelen gooide ik worstenbroodjes (de enige echte uit Den Bosch) in de oven. Ik eet dat altijd met chilisaus (want saus is leven) en ik probeerde een nieuwe fles te openen. Gék op die flessen met van die treklipjes (eh, dit klinkt heel goor), vooral als je echt alleen het lipje eraf trekt en vervolgens alsnog met een mes je hele fles moet bewerken. Ben sowieso al op mijn geduldigst als ik honger heb…

Na het eten ging ik even naar Utrecht. Ik moest nog een jas hebben (ja, voor de oplettende kijker, ik heb er inderdaad al twee gekocht, maar die kan ik niet dragen in de regen en shoppen is naast #bijdepsycholoog lopen mijn nieuwe therapie, laat me) en nog wat andere dingen. Ohhh, kijk dit nieuwe stuk van Hoog Catharijne. Is toch mooi?

Natuurlijk had ik weer geen ruggengraat toen ik zag dat je hier milkshakes kon halen. Met stukken chocola. Weer zin in.

Van shoppen krijg ik altijd honger (waarvan niet, eigenlijk), dus op de terugweg kwam ik heel toevallig langs een McDonald’s en belandde er gek genoeg ineens een cheeseburger in mijn schoot om vervolgens door te gaan naar mijn maag.

Nou, komt hier even een shoplog. Ik kocht een nepbot voor Vince. Geen succes. Hij was er wel heel blij mee (zou ik ook zijn, want bacon), maar het is gewoon nylon en binnen twee minuten had hij dat halve bot al bijna opgegeten. Op de verpakking staat dat het geen kwaad kan als de hond kleine stukjes binnenkrijgt, maar dat vind ik nogal bijzonder. Dit bot heb ik dus maar meteen weggegooid. Sorry, Vince.

Verder kocht ik oliebollen en appelflappen, want daar kan je gewoon nooit genoeg van eten. Ze hadden daar ook oliebollen met Oreo… (dit is een kleine cliffhanger).

De jas die ik kocht! Simpel zwart, lekker dun maar wel warm door van die speciale lagen. De verkoopster legde me er van alles over uit, maar eh, ik vind ‘m mooi en warm en dat vind ik voldoende voor een winterjas, dus ik heb niet heel aandachtig geluisterd. Het is een jas van Elvine en ik kocht ‘m bij Men At Work. #nospon #washetmaarzo

Ook kocht ik ein-de-lijk weer een nieuwe Coco Mademoiselle. Eén van mijn lievelings. ? Van Vince nog niet per se, zoals je ziet.

Last but not least: Kom hier dat ik u kus. Inmiddels heb ik Het beste wat we hebben uit en ik wil dit boek ook heel graag lezen.
Als avondeten maakte ik brood met rosbief, kaas en gebakken ei. Lekkoooor.

Na het avondeten ging ik naar een vriendin en dronken we dit goddelijke cider van Apple Bandit. Prima afsluiter van het weekend. 

MAANDAG
Ik maakte eigenlijk amper foto’s. In de avond las ik Het beste wat we hebben uit van Griet Op de Beeck. Daar zie je binnenkort een recensie van verschijnen hier.

Daarna ‘kookte’ ik. Ik haalde een ovengerecht, zo kant en klaar in het bakkie, bij Lidl. Súperlekker. Het zijn rosevalaardappeltjes met rozemarijn en zeezout. Echt goddelijk. Ik bakte er een biefstuk bij en was helemaal content met mezelf en mijn eten.
’s Avonds besefte ik dat ik nog een oliebol met Oreo had liggen. Ik verwachtte er heel veel van (Oreo, kom op, iets beters bestaat bijna niet), maar ik werd hevig teleurgesteld. Wat een droge bende.

DINSDAG
Begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach en een ontbijt voor kampioenen. Wederom #nospon en wederom #washetmaarzo.

Het was fototechnisch niet zo’n boeiende dag op kantoor, dus even een fast forward naar de wandeling met Vince. Hij wil altijd pauze houden hier; ik doe maar braaf mee. Hij laat mij tenslotte uit. Of zo.

Eenmaal weer thuis checkte ik mijn brievenbus en zag ik wéér een cadeau. Woehoe! Denk dat het nu wel klaar is met de verwennerij, haha. Volgend jaar wil ik me ook drie maanden lang jarig voelen door dit soort dingen. ❤️
Ik at weer eens pizza en keek ‘Krijg Nou Tieten!’ terug. Deze documentaire gaat over vrouwen die drager zijn van het borstkankergen. Ik ken één van de dames die hier onderdeel van is, Tiffany, en vond het heel heftig om te zien. Je kijkt Krijg Nou Tieten! hier terug en in Metro staat een stuk over Tiffany: Tiffany (25) liet haar borsten preventief amputeren.

Daarna keek ik voetbal en viel ik in slaap. (Dit zeg ik niet omdat het een saaie wedstrijd zou zijn, maar omdat ik echt in slaap viel.)

WOENSDAG
Vandaag was een collega voor het laatst en wie vertrekt, trakteert. Zoiets was dat gezegde, toch? Zij eet zelf geen taart (de discipline), dus ik eiste haar stukkie op en nam een stuk chocoladetaart en red velvet. Íemand moet zich opofferen… 
Als lunch haalde ik een Turkse pizza met kaas en extra veel knoflook. Ik wil nog even sorry zeggen tegen de collega’s die in mijn buurt zaten. Sorry.

Het uitlaten van Vince was vandaag een waar cadeautje. Kijk dan waar ik op getrakteerd werd. ???

Reden voor een feestje, dacht ik zo. Dus ik haalde patat en een kroket. 

DONDERDAG
Nu effe ophouden met die mooie luchten, hoor. Word ik helemaal week van. Vind dit zó’n fijn begin van mijn dag.

Op kantoor besefte ik dat er taart over was. En taart weggooien is een echte no go, dus ik offerde me alweer op en nam het laatste stuk red velvet tot mij.
In de avond kwam het nieuws dat Anne Faber gevonden was. Ik werd er zo enorm door geraakt. Vreselijk voor haar, voor de nabestaanden… In zulke situaties wil ik altijd 1.001 dingen zeggen en schrijven, maar weet ik gewoon niet hoe. Verder dan dit stukje op @louterliefde kwam ik niet.

VRIJDAG
Vandaag werkte ik thuis aan freelancetekstschrijverdingen. Ik begon op de bank met Vince naast me, maar verhuisde later toch naar de eettafel. (Vraag me niet waarom ik niet gewoon aan mijn bureau ben gaan werken als daar een iMac staat. Weet ik ook niet.)

When je hond meer kaarten krijgt dan jij… Hij was er niet heel blij mee. Hij moet prikken. Wel echt heel leuk dat de dierenartsenpraktijk dit zo verstuurt! Al was ik nog contenter geweest met een foto van een Duitse herder.

In de middag was het weer tijd voor een sessie bij de psycholoog, waar ik onder andere mijn groeipijn besprak. Ik voelde me na afloop een enorm klein en dwars kind (niet door mijn psycholoog, maar door mijn eigen hoofd) en bleh. Had ook nog eens het geluk dat de brug openstond en ik 3.478 jaar moest wachten tot alle boten voorbij waren. Dol op.
Na de sessie liet ik Vince uit. Iets eerder dan normaal, maar ik ging uit eten en wilde Vince niet gehaast uitlaten. Hier bij het sluiswachtershuisje was hij op zoek naar ‘zijn’ sluiswachter, maar er was vandaag iemand anders. Hij baalde als een stekker, want dat betekende dat hij niks lekkers kreeg. (Ik heb hier ongeveer tien minuten staan wachten, omdat Vince écht niet geloofde dat die man er niet was.)

De wandeling was fijn. We genoten van het zonnetje en de natuur. Vince doet dat blijkbaar met zijn ogen dicht. (Hij past zo mooi tussen al die herfstkleuren. ??)

Tijd voor eten! Ik ging naar Mykonos in Utrecht. Een aanrader als je gek bent op Grieks en geen zin hebt de hoofdprijs te betalen.

ZATERDAG
Jaaa, hier word ik zo blij van. Op de foto zie je het nog niet eens echt goed, maar deze boom heeft echt een prachtig kleurverloop.
Na het wandelen met Vince en douchen en dat soort dingen, maakte ik foto’s voor meerdere blogposts. Was zo fijn weer eens te doen. 
Ik ben dus in Kom hier dat ik u kus begonnen en elk vrij momentje wil ik even lezen. Dat deed ik dus.
Om me vervolgens in het boodschappengeweld te storten… hier moest ik lachen, omdat ik alleen maar kon denken: ‘ja, het is wel eens iets anders dan zelfspot.’
Ik wilde heel graag boeken kopen, dus ik ben naar meerdere boekhandels geweest en nergens hadden ze waar ik zocht. Ik baalde, maar toen zag ik dit en dacht ik ‘oja, je kan ook moeite hebben gedaan om in te breken, dan is het je gelukt de pinautomaat open te breken en dan zitten zowel jij als je buit volledig onder de verf. Kutleef.’
De wandeling met Vince duurde vandaag extra lang. Je snapt het zelf wel als je de foto’s ziet. Hoop ik voor je.



Zo, trouwens effe een tip van mij, hoor. Ik denk dat jullie inmiddels wel weten dat ik in principe alleen maar pizza en patat eet. Maar ik heb dus zo’n ‘verse’ pizza gekocht bij Lidl voor een prikkie en die is echt héérlijk. Dus. Doe daar je voordeel mee.

Vorige week stond in het teken van Grieks, gezichtsbehandeling en geschenken. Deze week ook, behalve de gezichtsbehandeling dan. Hierrr vind je een overzicht van al mijn weekoverzichten tot nu toe.