Ja, hai. Lange tijd niet gezien, hè? Klopt, ik was even andere dingen aan het doen. En jij misschien ook wel. Nou, goed, ik heb dus leuk nieuws en dat kom ik hier even op je beeldscherm knikkeren.
Al tijden werk ik als zelfstandig ondernemer. Ik ben namelijk freelance tekstschrijver en een blogger die maar geen wereldfaam kan verwerven. #sneu #fail #getrichordietrying Nou, goed, omdat ik dus zo sneu ben, werk ik ook in loondienst. En wel bij een heul leuk bedrijf in een heul leuke functie. Maar… ik kreeg een beetje stress en een nog groter tekort aan slaap dan normaal. Ik had te veel werk en van hard werken ben ik niet vies, maar wel als ik op een gegeven moment echt van gekkigheid niet meer weet wat ik wanneer moet doen. Nu hoor ik je denken dat ik ook best eens ‘nee’ kan zeggen tegen freelance klussen, maar, haha, ja, je kent me dan zeker niet. (Ik schreef ooit dat egoïsme je verder helpt, maar ik denk dat ik dit maar levensgroot op mijn muur moet schilderen of zo, want tot op heden houd ik mij er niet aan.)
Ik vond het superspannend om te vragen of ik minder mocht gaan werken, zodat ik meer kon gaan freelancen. Niet omdat ik bang was voor de reactie van mijn leidinggevende (die reactie was trouwens echt top, en van andere collega’s ook, lobi), maar om heel andere dingen. Omdat ik eens voor mezelf koos. Omdat ik dacht ‘ja eh, er gaat nu een hap uit mijn salaris, wat als ik dat niet compenseer als freelance tekstschrijver en straks leef ik op straat en kan mijn hond niet meer eten en moet ik mijn auto wegdoen en PANIEK error SOS 404’.
Nou ja, wat ik dus wilde zeggen: doe gewoon lekker wat je wil. Probeer eens wat minder bang te zijn. Het leven is toch niet zo maakbaar als we denken en op heel veel dingen hebben we geen invloed. Waarom zijn we dan zo angstig? (Of in ieder geval ik?) Je hebt altijd wel honderd redenen om iets niet te doen. Of het nu geld is, gebrek aan energie of onzekerheid. Ik heb nog geen seconde spijt gehad. Ik zie wel waar het schip strandt; al hoop ik dat ‘ie voorlopig nog effe lekker rond blijft dobberen. Heb het wel naar mijn zin hier.
(Ik dacht dus ook dat ik veel meer tijd zou gaan hebben om te gaan bloggen, maar eh, zoals je ziet is dat niet helemaal het geval. En ergens is dat natuurlijk een heel goed teken. En als je me dus wil inhuren als freelance tekstschrijver, holla at me. Groetjes.)
(Ik heb wel een nieuwe categorie op mijn blog toegevoegd, namelijk ‘ondernemen’. Dus bereid je maar voor op de beste tips van deze bossbabe/girlboss/CEO/founder/directrice/baas.)
10 reacties
Lobi. <3
<3
Mijn zus vond zichzelf in dezelfde situatie als jij: freelancer met een parttime baan en zoveel opdrachten dat de week eigenlijk acht dagen moest hebben om alles af te krijgen. Die heeft uiteindelijk voor zichzelf gekozen en doet nu zelfs opdrachten voor haar voormalige werkgever.
Maar dat ging ook zeker niet vanzelf. Hangen aan (schijn)zekerheid zit waarschijnlijk diep in ons wezen verankerd. Voor jezelf kiezen heeft minder met egoïsme te maken dan met jezelf en je eigen kunnen op de juiste waarde te schatten. Want meestal doen we onszelf op dat vlak juist behoorlijk tekort.
En nu aan het werk verdorie ;)
Zo tof dat ze voor zichzelf heeft gekozen! En blijkbaar doet ze het goed, dat haar voormalig werkgever haar inhuurt voor opdrachten. :-) Het gaat inderdaad allemaal niet vanzelf, maar dat maakt het tegelijkertijd ook allemaal wel net iets leuker en spannender. Als alles voor de wind gaat, is het ook maar saai. ;-)
Héérlijk! Kunnen we jouw teksten toevallig ook terug vinden in magazine’s? Want dan ga ik die allemaal kopen. Ik heb dit met een grote glimlach gelezen! Wat kan jij heerlijk schrijven zeg, hallujaa! Maar goed, aan de boodschap die in dit fijne artikeltje verstopt zit kan ik nog wel eens wat hebben want daar herken ik mezelf wel in. Want wat zullen ze dan wel niet van je denken, hé? Maar goed, jij doet het gewoon en dus denk ik dat mensen zoals ik dit ook best wel kunnen. Nu is het op dit moment niet nodig omdat het op rolletjes loopt, maar ik ga hem zeker onthouden. Want het is vaak genoeg voorgekomen, helaas, dat ik dit niet heb gedaan en gewoon ben door gegaan. Dus ja, ik kan hier zeker wel wat mee. Ondanks dat ik dit dus met een grote smile heb zitten lezen, thanks:).
Hahaha, dank je wel! Ik schrijf niet voor tijdschriften, helaas. Is al sinds dat ik kind ben een droom, dus mocht je ooit een opening weten… ;-) Al maken jouw complimenten ook al een hoop goed, haha. Onthoud het inderdaad maar en hou die grote smile vast! :-)
Net als ik dit lees heb ik eindelijk na jaren mijn ontslag durven geven. Niet voor iets spannends als voor mezelf beginnen ; ) maar wel een voor een andere uitdaging. Ik wou mijn baas en collega’s niet in de steek laten en zit al jaren in een sleur van te weinig werk en verveling (ja dat kan ook gebeuren). Nu nog een paar weekjes opzegtermijn uitdoen en wat ben ik opgelucht dat ik het gedaan heb! Maar toch nog erg spannend zo een nieuwe baan maar je blogje hier, geeft me weer wat moed!
Wat goed om te horen! Ik ben blij dat mijn blogpost je moed geeft. Glunder van oor tot oor. :-) Wat voor nieuwe uitdaging ga je aan? Heel stoer dat je voor jezelf kiest. Weinig werk en verveling lijken me pure horror. Hoop echt dat je nieuwe baan je bevalt! Wanneer begin je?
Haha zo herkenbaar dat je denkt “oeh nu kan ik ook lekker meer bloggen” how about no! Maar lekker dat je druk bent toch ;)! Helemaal fijn. Ik ben na mijn voetjes aan een tijdje in het water te hebben gehad er sinds vandaag helemaal ingeplonst!
Wat knap dat je die stap hebt genomen joh, die angst is herkenbaar! Echt leuk geschreven ook. Liefs