Afgelopen weekend werd ik wakker met een rauwe keel, dichtgeslagen ogen en het gevoel alsof er iemand ongeveer een uur hard op mijn hoofd had geslagen. Ik vond mezelf hartstikke zielig, dat begrijp je. Maar gelukkig vond ik vrij snel de manier om mezelf te troosten.
Waar heb je meer recht op, op zo’n dag dat je je niet lekker voelt, dan op de bank liggen met een deken en je laptop? Oké, toegegeven, het zou fijn zijn als iemand anders je in de watten legt. Maar in mijn geval was dat even niet zo, dus ik moest mezelf maar troosten. Ik heb uren liggen denken… Ik heb nog een stapel ongelezen boeken liggen en er zijn zelfs nog twee nieuwe onderweg. Op Koningsdag heb ik op de vrijmarkt nog een camera op de kop getikt. En die dingen heb je ook niet écht nodig natuurlijk. Ik houd mezelf altijd voor dat ik mijn troostaankoop wel echt heel erg nodig heb. Toen viel het kwartje. Schoenen. Schoenen heb je nooit genoeg. En je hebt ze wel degelijk nodig. Nu ik mijn strategie had bepaald, kon ik eindelijk gericht gaan zoeken. Jordans? Neh, net gekocht. Timberlands? Ook net gekocht. En te warm voor komend seizoen. Ik liet het maar even voor wat het was en ging een tukkie doen. Tot ik dit bericht kreeg op WhatsApp:
2 reacties
Oehhhh ik ben benieuwd naar deze date haha :P
Beterschap nog hoor trouwens! Doe gember in je
thee, dat vind ik zelf een leuk huis-en-tuin middeltje!
En die Nikes zijn niiiiice! Xx
Zolang hij ‘werd’ niet met -dt schrijft, is er nog hoop. (Ja, die mensen bestaan echt).