door de lens: koud, kanen, kool

Lenn naar het Verre Oosten komt steeds dichterbij. Dus deze week had ik mijn eerste afscheidsdiner… Verder had ik het koud, maar heb ik volop zin in de winter die eraan komt. Tijd voor boerenkool, duizend koppen thee onder een deken en Heel Veel Lezen.

MAANDAG
Zondag was ik ietwat in de war door de wintertijd, want het was al een stuk lichter toen ik om 7 uur opstond. Vandaag ging om 6 uur de wekker en het eerste wat ik dacht was ‘o ja, echt een stuk lichter nu ’s ochtends, ja’. Toch sprong ik maar gewoon uit bed, want genoeg te doen én ik had heerlijk geslapen. Laf it. Heb jij moeite met opstaan als het nog zo donker (en koud!) is?
Ondanks dat ik het idee heb dat we de herfst zo goed als hebben overgeslagen, werd ik wel heel blij van het weer kunnen dragen van mijn winterjas en Timberlands.
Nog een voordeel aan koud weer: boerenkool met wôs! En als je je afvraagt waarom ik een halve worst eet, dat is niet geheel vrijwillig. Die andere helft doneerde ik aan iemand waarvan de naam begint met een V en waarvan de maag op een of andere manier altijd rommelt. (Gaan honden dan toch echt op hun baasjes lijken?)

DINSDAG
Hond Is Boos Want Regen. Ja, sorry, jongen. Ook in de regen moet je naar buiten. Voordeel is wel dat hij het afdrogen feest vindt, maar daarna is ‘ie weer effe een sikkeneurig beessie. Als jij een hond hebt: hoe vindt hij of zij de regen? Vince loopt ook altijd heel demonstratief om alle plassen heen en plakt zichzelf tegen muren aan in de hoop dat hij dan droger blijft. ? 
Ik blijf me er dus over verbazen dat dit soort wagentjes op een autoweg mogen rijden. Maar goed, ik stond toch in de file, dus veel verschil maakte het ook weer niet. (En voor de mensen die nu op hun achterste benen staan: ik stond stil, want file. Ik gebruik mijn telefoon niet als ik rijd, want dan stuur ik mezelf direct de vangrail in.)
Je weet het, hè. Het leven is een feessie, maar je moet wel zelf de taart eten.
Ik kwam deze oude foto tegen en besloot ‘m in het kader van de naakte waarheid te delen. Dit ben ik, een paar jaar geleden. En wat ben ik nu een ander mens. (Afgezien van dat mijn haar daar geel is en mijn huid witter dan wit.) Soms wilde ik dat ik toen wist wat ik nu weet. Dat ik precies goed ben zoals ik ben. Sowieso: dat goed genoeg dan ook écht goed genoeg is. Dat ik om hulp mag en kan vragen, dat ik niet zo hard voor mezelf hoef te zijn, dat over je gevoelens praten heel goed kan zijn en dat het niet erg is als ik iets niet weet. Maar ik weet tegelijkertijd ook dat het goed is zo. Dat het prima is alles op mijn eigen tijd te doen en dat ik deze lessen alleen maar leer door het proces waar ik doorheen ga. — Zou jij graag iets tegen je jongere zelf willen zeggen?
Nog even een tip van huismus Flip: leg je pyjama weer lekker op de verwarming. Want ja, ik ben team #verwarmingallekkeraan. ??? Warm douchen en dan een warme onesie aan. ‘Hemels’ is nog een understatement.
WOENSDAG
Oké, het is toch wel weer een stuk lichter in de ochtend. En dan deze luchten als traktatie. Prima begin van de dag.
Gisteren regende het pijpenstelen, dus ik kon deze kekke jas niet aan. Nou ja, kan wel, maar daar wordt ‘ie niet mooier van en ik word er vooral nat van. (Puberaal gelach mag.) Vandaag was ik er wel lekker de blits mee aan het maken.
Snacks zijn leve. Wat is jouw lievelingssnack bij de snackbar?
Ik kwam dit tegen, maakte er een foto van en deelde het in mijn Instagram Stories, met als grap dat ik mijn #baemw heb gepimpt. Kreeg dus duizend privéberichten met de vraag waar ik dit gekocht heb. ??
Even een tip voor iedereen die zich af en toe alleen voelt: neem een hond. Zelfs plassen doe je niet meer in je eentje.
Het was Halloween en ik vond dit toch wel één van mijn betere ideeën:
En ik won zowaar iets! Wingerien (@wingstagramthings) verlootte een moodboard voor branding van een bedrijf. HELEMAAL LEUK. Ben heel benieuwd wat ze ervan maakt met mijn beroerde input.

DONDERDAG
Nou, vooruit, nog een foto van een mooie lucht. Ik word er in ieder geval heel erg gelukkig van. 
Tijd om naar kantoor te gaan met mijn eerste levensbehoeften: m’n waggie en cappuccino. En de verwarming op 28 graden. Laf me leve.
Ondanks dat ze geregeld mijn auto onderkakken, vind ik vogels fantastische dieren. Niet alleen om het zingen, ook vanwege hun vrijheid. Dingen eens vanuit een ander oogpunt bekijken. Je ruimte in een formatie opeisen. Gewoon gaan als je ergens klaar (mee) bent. Mooi, man. ? — Wat is ultieme vrijheid voor jou?

VRIJDAG
Vandaag weer een sessie gehad bij de psycholoog. Ik ben zo emotioneel als een natte dweil en zo trots als een aap met zeven lullen. De psycholoog zei dat ik niet meer dat kleine meisje ben dat zich altijd ongewenst en onbelangrijk voelt. Dat ik van ver kom en zó gegroeid ben. Dat ik niet meer naar bevestiging zoek bij anderen, maar de bevestiging uit mezelf haal. Dat ik goed voor mezelf zorg. Ik heb kei- en keihard gewerkt om hier te komen. En het is me gewoon gelukt. Ik ging kopje onder, heb moeten watertrappelen terwijl het water tot aan de lippen stond, maar ik heb de overkant bereikt. Ik heb lief. Ik geef lief. ??✨Na de zelfzorg voor mijn innerlijke mens bij de psycholoog, was het ook tijd voor zelfzorg voor mijn uiterlijke mens. Mijn wenkbrauwen waren wel weer toe aan een opknapbeurt.
Daarna ging ik naar huis en werd ik geïnterviewd door Ingelise. Wat een leuk mens is dat!
Kreeg vandaag verder niets meer gedaan, dus keek Expeditie Robinson terug, luierde op de bank en wandelde met mijn hond. En dit is echt mijn recept voor rust in mijn hoofd: een mooie lucht en daarnaar staren in de buitenlucht. 

ZATERDAG
Vandaag een hoop te doen, maar eerst maar beginnen met een lange wandeling. In de kou, met een prachtige zonsopgang.
Moest even wat spullen halen bij Makro. Ik heb al jaren geen kerstboom meer, maar vergeet nooit wat voor ellende ik het vind om die lampies er een beetje fatsoenlijk in te slingeren. Zag dus hier dat er echt heel mooie bomen bestaan waar al lampjes in zitten. Dit is toch grandioos? Denk serieus dat ik deze boom volgend jaar koop. (Wel tricky, want Vince piest graag tegen kerstbomen.)Ik ben veranderd in iemand die helemaal gelukkig wordt van het kopen van een nieuwe printer.
Het is de tweede aankoop voor mijn nieuwe huis, op een vloer na. Sad, but true.
Bij Makro kocht ik ook flessen chloor. En één ervan is gaan lekken, waardoor a) ik alle tassen weg moest gooien, b) mijn auto ruikt naar een zwembad en c) ik wel heel even chagrijnig was.
Dus dan eet je je verdriet maar weg. Ja, toch.
In de avond ging oma weer eens op stap. Aangezien Lenn naar het Verre Oosten steeds dichterbij komt en ik de sleutels van mijn droomhuis bijna in handen heb, is het tijd voor afscheid. Voor de gelegenheid maakte ik me weer eens op. Dat was alweer wat maanden geleden, haha.
Melisa en ik deden waar we goed in zijn: schranzen en zuipen. Lekker wel.

ZONDAG
Jaaa, de winter komt! Ik heb de eerste mensen alweer autoruiten zien krabben, het gras is ’s morgens wit en ik kan wolkjes blazen. Blij word ik hiervan.
Hier word ik ook elke keer weer blij van: Vince die zo op zijn gemak is. Ben zo gelukkig dat ik hem een paar jaar geleden geadopteerd heb.

Verder doe ik vandaag weinig fotogenieks. Ik ben aan het werk, ga weer wat dozen inpakken voor de verhuizing en doe de was.

Mocht je benieuwd zijn naar meer van mij; ik ben hartstikke volgbaar op Twitter, Facebook en Instagram. Oh, en een overzicht van al mijn weekoverzichten is er natuurlijk ook. Vorige week draaide om standje sambal, speculaas en snert.

— Wat was jouw hoogtepunt afgelopen week?