Het is Tweede Pinksterdag. Half zeven in de ochtend en ik ben klaarwakker. Vroeger sliep ik een gat in de dag. Sinds ik Oud en Verlept ben en een hond heb, sta ik tegenwoordig al voor dag en dauw naast mijn bed te trappelen. Met ‘trappelen’ bedoel ik eigenlijk dat ik met mijn ogen dicht op zoek ben naar ‘iets om aan te trekken’ (het maakt me dus ook echt precies niets uit wat dat dan is) en ik zoek op de tast mijn bril. Deze ochtend is het anders. Ik strompel naar mijn kast en trek mijn badjas eruit. (Heeft íemand een gouden tip voor chille badjassen waar je in kan wonen en die niet een heel maandsalaris kosten? Laat het me weten, want ik zoek er zo één.) Ik loop naar beneden en zet cappuccino. Het gaat in één keer goed; ik vergeet geen mok neer te zetten en ik vergeet ook al niet het pijpje van de melkbak(?) (hoe noem je dit?) uit te schuiven. Dit is nu al mijn lievelingsdag. Met mijn bak koffie en laptop kruip ik weer terug in bed – ik lees wat blogs en kijk een aflevering van Sons of Anarchy. (Na al die uren lag ik éindelijk met Jax in bed. Halleluja.)
En ineens begin ik te balen van mezelf. Dat ik een week niet geschreven heb voor freelennse.nl, terwijl ik dat juist zo enorm graag wil volhouden. Dat ik niet zeker weet of ik wel op de goede weg ben. Of ik genoeg voldoening haal uit van alles. Ik heb nog steeds geen boek geschreven. Wel geredigeerd en gecorrigeerd, trouwens. Onlangs. Was leuk. Maar goed, ik was nog bezig met klagen. En terwijl ik dit allemaal bedacht, kreeg ik weer zo’n zin om blogposts te gaan schrijven. ‘Helaas’ moest ik vandaag allerlei andere dingen doen, waardoor ik nu pas kan gaan tikken. Dus… daar kwam dus dit stuk woordendiarree uit. En een goed gevoel, uiteindelijk. Want ik heb allemaal plannen die me nog banger en nog onzekerder maken. Dus ik denk dat ik het maar gewoon moet doen.
Om dit gezeur goed te maken, hier een foto van Vince, die niet op de bank mag, en mij. Op de bank.
ps: knappe titel voor SEO he
ps 2: googelen jullie ook ieder jaar weer wat Pinksteren eigenlijk is of ben ik de enige?
7 reacties
Ook ik google elk jaar wat Pinksteren is.. Vergeet dat steeds weer. En bij al je plannen kun je denken net als Pippi Langkous: Ik heb het nog nooit gedaan dus, ik denk wel dat ik het kan. Helpt mij meestal wel. In elk geval om de ergste beren op de weg weg te krijgen.
Beste quote ooit, van Pippi! <3
Dat wordt mijn eerste tattoo! Love pippi!
Mag ik mee? Ik wil binnenkort ook een nieuwe (grote!) laten zetten!
Nou, ik weet niet wat voor spannends er allemaal in je hoofd ronddwaalt, maar ik kan alleen maar zeggen: DOEN! Ik geloof er zelf altijd in dat ‘iets niet durven’ een slechte reden is om iets niet te doen en dat je pas uit kan vinden of het wel of niet iets voor je is als je die angst aan de kant zet. Lekker cryptisch hé, beetje zoals je blog ;) Haha!
(Enne, ik heb die dagen ook. Ik ben bijna klaar met de masterscriptie waar een triljoen uren in zetten en nog heb ik het gevoel dat ik helemaal niiiiks bereikt heb de afgelopen maanden).
Ps. Nee, ik heb het googelen opgegeven
Pps. Love het printje op het kussen van je hipsterfoto
Hahaha, bedankt voor dit! Angst is sowieso een heuuuul slechte raadgever. Mijn blogpost is niet eens cryptisch bedoeld, maar ik moet een hoop uitdenken en het is sowieso nog één grote chaos in mijn hoofd. Zodra er meer te vertellen is (en dan ook nog gestructureerd, haha), lees je het natuurlijk meteen. ;-)
ps: trots!!
pps: echt HEMA <3
Haha, mijn zusje en ik hadden het er gisteren nog over dat we waren vergeten wat Pinksteren inhoudt en dat we dat ieder jaar moeten googlen.