Doorgaans ben ik niet zo van het biechten. Ben meer van het ‘wat niet weet, wat niet deert, #yolo’. Maar, omdat ik jullie een tijdje in de steek heb gelaten, vind ik dat ik met een schone lei moet beginnen. Dus, ik biecht op.
• Ik kan niet lang boos blijven en dat maakt me heel vaak erg in de war. Want enerzijds baal ik ervan dat ik daardoor meerdere keren in de zeik genomen kan worden en anderzijds ben ik blij dat het me dus niet zo gruwelijk veel energie kost om de rest van mijn leven haatdragend te zijn.
• Het schrijven heb ik heel erg gemist en stiekem heb ik dus eigenlijk wel heel veel dingen geschreven en dus ook meteen weer verwijderd.
• Ik woon doorgaans in mijn zebrapak. Sterker nog: ik ga er ook mee naar buiten.
• Een tijdje terug ben ik met de auto van mijn vader tegen een paal gereden. Ik hield het bewust op ‘paal’, want ik vond het te gênant om te vertellen dat ik een complete lantaarnpaal over het hoofd had gezien. Je weet wel, zo’n enorm groen ding van best wel wat meters hoog.
• En last but not least: ik ben eigen baas geworden en heb een mok gekocht met daarop de tekst ‘I love my boss’. O, en ik vertel ook aan iedereen die het maar horen wil dat ik nu officieel freelance tekstschrijver ben.
8 reacties
Woah, ik wil ook zo’n mok! :D En dat pak is fantastisch ;)
Gefeliciteerd met je ZZP-zijn! Hoera! :D
En dat niet lang boos blijven heb ik ook flink last van. Val daardoor ook veel te snel weer in dezelfde val van dezelfde mensen, omdat ik toch denk dat ze er wel van geleerd hebben. Over het algemeen best een goed punt maar soms zorgt dat voor heel wat verwarring inderdaad en lastige momenten.
Dank je!
Hahahaha, dat lantaarnpaal verhaal, superleuk!
De eerste punt is héél herkenbaar. En die mok wil ik oooook haha!
Misschien moet ik toch maar een onesie kopen…
Misschien? Most def!
Nummer een is zo herkenbaar. Jouw onesie is cool!