Van 20 juli tot 5 augustus stond het theaterfestival de Parade in Utreg, mijn stadsie. Stiekem was ik er nog nooit geweest en vonden bepaalde mensen dat het tijd was voor de Parade-ontmaagding. Zo gezegd, zo gedaan. Gebroederlijk vertrokken we naar het Moreelsepark om eerst wat vloeibare (en alcoholische) versnaperingen te nuttigen. Daarna volgde een flinke wachttijd en een flink bord eten… en enkele regendruppels. We stonden voor een keuze: naar huis gaan of toch een voorstelling bekijken. Het werd de laatste optie en we bezochten Ali B. Nu ken ik hem natuurlijk van de optredens met Marco Borsato, maar ik was verbaasd over hoe deze man kon vertellen. Hoe hij me tot tranen roerde, liet lachen en inspireerde. Ali vertelde onder andere over zijn band met zijn vader. Hoe zijn vader er niet voor hem was. Hoe zijn vader was ‘als hij hem met zijn broertjes zag…’. Hoe hij nu zelf vader is. Ik herkende zijn gevoel en werd op slag een beetje verliefd. Al verdwenen de vlinders snel, toen ik onder de tribune moest kruipen om de tas van mijn moeder op te duiken.
3 reacties
Surrie :-$
lol en twee blauwe knieen de volgende morgen:) was gezellig!
Hey Len, ben je nu ook fan geworden van De Parade?
Wat een leuk sfeertje daar hè?
Je blog ontroert me dit keer.
En dan tot slot dat staaltje humor aan het eind, maakt het helemaal af! Super leuk blog weer.