“En jij? Ook al twintig inmiddels. Bijna 21. Tijd om samen te gaan wonen, te trouwen en kindjes te krijgen, is het niet?” “Verleidelijk… Maar, nee. Ik wil niet trouwen.” “Niet trouwen, zeg je? Waarom niet? Dat moet toch de mooiste dag van je leven zijn?”. Nee. Nee, mannen, ik wil niet trouwen. Met niemand van jullie. Ik krijg spontaan de kriebels – en dan niet van verliefdheid – als ik denk aan bruidsmode, trouwlocaties, vervoer, het huwelijksfeest, de fotografie, bedankjes, bruidslingerie, trouwringen… Enkel de huwelijksreis heb ik al uitgestippeld, mijn toekomstige vriend en ik gaan naar Bora Bora.
En omdat ik tegenwoordig enigszins kan tekenen,
jawel, heb ik een bruidspaartje getekend. Het is enig.
1 reactie
Niets zo veranderlijk als een mens… Dus zeg nooit nooit..