“Goh, moet ik vanavond alleen eten. Maar daar heb ik geen zin in. Wat doe jij vanavond? Oh, niks? Laten we de nieuwe sushitent proberen!” En zo geschiedde. Eerst een terrasje, wat mensen kijken en dan ‘zoveel eten als je kan’, al blijkt dat altijd weer weinig te zijn. De nieuwe sushitent bleek stampvol te zitten en we hadden natuurlijk niet gereserveerd. Gelukkig konden we even wachten en hadden we met al onze charmes een tafeltje bemachtigd. Enkele seconden nadat wij de toko waren binnengestapt, kwamen er twee mannen achter ons aan. Toen ik een man met een Vlaams accent achter me hoorde zeggen: “ik ben een groot sushifan”, sloot ik beiden direct in mijn hart. (Jullie zijn trouwens wel verplicht om de zin hardop uit te spreken met een Vlaams accent, voor het beste effect.) Het lot wilde dat wij het laatste tafeltje hadden ingepikt, maar dat er toch nog twee plaatsen vrij waren. En wat doe je dan? Je nodigt ze uit bij je aan tafel en komt tot de conclusie dat eten met twee totaal onbekenden helemaal niet zo vreemd is als het lijkt. Dus… ik daag jullie uit om hetzelfde te doen!
Menu
2 reacties
Niets mis mee, eten met onbekenden. :)
Heb ik ook een keer gedaan bij de Eazie. Alle tafels waren vol, er zat een meisje alleen en toen vroegen we of we bij haar mochten aanschuiven en vervolgens een leuk gesprek gehad :)