dingen waar ik liever niet over nadenk

Ik lijd aan chronisch overdenken en mijn hele leven kapotanalyseren. Gaat nergens over, want al dat nadenken beperkt me soms en kan me zelfs totaal onnodig een rotgevoel geven. Ik weet wel dat ik me niet rot moet voelen over het zorgen maken; we doen het allemaal en het is volkomen normaal. Vandaag het bewijs dat jij in ieder geval niet alleen bent en dat ook ik dingen heb waar ik liever niet over nadenk.

“Waar sta je over tien jaar?”

Weet ik veel. Ik weet niet eens wat ik vanavond ga eten. Ik heb wel dromen (een boek schrijven en in de winkels zien liggen, in het buitenland wonen, mijn eigen bedrijf uitbreiden), maar geen idee of ik dat over tien jaar nog steeds wil. Misschien ben ik wel moeder van negen puppies en werk ik in een supermarkt. Ik laat me graag verrassen.

Dat ik ooit afhankelijk ben

Verschrikkelijk lijkt het me om ooit weer afhankelijk te zijn. Dat ik oud en beperkt ben en dat iemand me moet verzorgen. Dat ik niet meer alles kan wat ik nu kan, dat ik alles uit handen moet geven en alles wat ik heb moet toevertrouwen aan iemand anders. Ik heb altijd gezegd dat ik niet oud word (ik heb geen vreselijke plannen met mezelf, het is gewoon een gevoel), maar ook daar wil ik verder niet over nadenken. Als ik maar niet ergens als een lichaam zonder mening en zonder inspraak hoef te zitten wachten totdat iemand mijn avondeten komt brengen of totdat iemand me helpt met douchen. Brrr.

Dingen die ik ooit fout deed

Terwijl degene die ik ooit beledigde, voor lul zette of onwijs kwetste het allang vergeten is, kan ik echt nog verteerd worden door schuldgevoel en/of schaamte. Gaat toch nergens over, dat ik me nog rot voel om iets wat de ander allang vergeten is? En al zou de ander het niet vergeten zijn, het is niet alsof mijn rotgevoel het voorval verandert… Niet dat alles maar goed te praten is door te zeggen dat je er niets meer aan kan veranderen, maar je eeuwig klote voelen om iets, slaat nergens op.

Wat als…

Ja, echt, kan ik he-le-maal niks mee. “Ja, maar wat als…”. Weet ik veel. Didn’t happen, geen idee, kan er niks aan veranderen, wil ik niet over nadenken. ‘Vroeger’ had ik daar veel last van, dat ik wilde weten wat er gebeurd zou zijn als ik iets anders had gedaan of iets niet of juist wel zou doen. Inmiddels leg ik me neer dat alles wat ik deed op een zeker moment, voor mij de juiste keuze was. Het heeft me gebracht tot waar ik nu ben en het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en daar ben ik blij om.

Waar denk jij liever niet over na?