‘Hm, zal ik deze kopen? Of zal ik in de webwinkel kijken en dan beslissen? Dan kan ik het ook gewoon terugsturen.’ Winkelen in een fysieke winkel vind ik sowieso al naar. Maar als ik dan ook nog eens geen keus kan maken en daarna de confrontatie met de webwinkel aan moet gaan, kost het me helemaal vijf jaar van mijn leven. Eindeloos vergelijken en vervolgens geen keus kunnen maken. Dan gaat het niet eens om een iPhone 4S – die heb ik gewoon in een impulsieve bui gekocht -, maar om relatief goedkope kleding van H&M. Je denkt een relaxt avondje te hebben met je geliefde MacBook Pro en een deken en start Safari. ‘Hé, laat ik eens kijken of ik iets leuks kan bestellen bij H&M!’. Je hebt uren zitten klikken en denken. Je hebt een leuke lijst samengesteld en gaat de confrontatie aan. ‘Hoeveel ribben gaat dit me nu weer kosten’, vraag je je paniekerig af. Maar goed, zachte heelmeesters maken stinkende wonden, dus na een halfuur daarover gepiekerd te hebben, werp je toch maar een blik in je virtuele winkelmand. Nog even zoeken naar een kortingscode en je zit gebakken! Weer een kwartier verder heb je – Nederlander, hè – berekend welke kortingscode het best voor je uitkomt en je vult hem in. Wat een mijlpaal, je kunt bijna de bestelling afronden en in vreugde je pakketje afwachten. Tot je dit ziet:
Tranen. Met tuiten. Maar verder ben ik totaal niet materialistisch en kan ik ook soms wel eens een knoop doorhakken. Ik bedoel, ik heb nu ook de knoop doorgehakt om uiteindelijk niets te bestellen. Ook knap, toch?
2 reacties
Zo friggin’ herkenbaar. Gewoon moeilijk veel in je mandje gooien en het dan allemaal weer wegklikken. Huilen.
Ik shop eigenlijk nooit via internet. Ik weet niet waarom, maar misschien is het wel verstandig, anders word ik zo hebberig :P