wabi sabi

Nee, het is geen beroemde pianist. Nee, het is geen zeer scherpe specerij uit de Japanse keuken. Als je het laatste dacht, zat je wel een beetje in de goede richting: wabi sabi is ook afkomstig uit Japan. Het is een Japanse levensfilosofie, die je in aanraking brengt met de schoonheid van het vergankelijke en het onvolmaakte. De combinatie van die twee woorden wil zeggen: ‘op een eenvoudige manier leven in de tijd die voorbijgaat’. Doet mij een beetje denken aan ‘hakuna matata’. Een Amerikaanse Japanoloog, Leonard Koren, beschrijft de filosofie als ‘het tegenovergestelde van het westerse schoonheidsideaal dat gericht is op het monumentale, het spectaculaire of blijvende’.

Toen ik opgezocht had wat het precies inhield, kon ik me er wel in vinden. Wabi staat voor eenvoud, onbevangenheid en rust. Sabi wil zeggen dat je accepteert dat alles altijd zal veranderen. Dat aan alles een eind komt. En het is ook zo. We hoeven niet altijd alles te veranderen. Sterker nog: negen van de tien keer is het nergens voor nodig. Zolang we maar kunnen accepteren. Laten we kijken naar de schoonheid in alle dingen. Kleine dingen, simpele dingen, onvolmaakte dingen. Laten we inzien en accepteren dat het leven eigenlijk heel leuk is, ondanks dat Veldhuis & Kemper in een liedje anders beweren. Ondanks tegenslagen, teleurstellingen en verdriet, kan het leven er best mee door. Besteed aandacht aan de kleine momentjes en neem de mooie dingen die zich in je blikveld bevinden in je op. En bedenk daarbij: luck is believing you’re lucky.