Ze noemden me duivelskind
Ze noemden me duivelskind is het levensverhaal van Michaela DePrince. Michaela werd in 1995 geboren in Sierra Leona, waar een burgeroorlog woedde. Haar ouders komen te overlijden en het jonge meisje komt in een weeshuis terecht. Daar krijgt ze haar vreselijke bijnaam ‘duivelskind’. Michaela heeft vitiligo, waardoor ze gepest, verwaarloosd en mishandeld wordt. Uiteindelijk wordt ze geadopteerd door een Amerikaans echtpaar en heeft ze maar één doel voor ogen: ballerina worden. Hoe is het om als donker meisje je weg te vinden? In dit boek lees je het.
Ik kon dit boek niet wegleggen. Op een of andere manier houd ik nooit zo van boeken die over oorlogen gaan, maar dit boek had me meteen in zijn greep. Als je het niet hebt meegemaakt, kan je je gewoon niet voorstellen hoe een kindje in een oorlog zich voelt. Hoe het voelt om geadopteerd te zijn. Hoe het voelt om raar aangekeken te worden, omdat je niet wit bent. Dat je als donker kindje in een oorlog in Sierra Leone niet weet dat er ook witte mensen bestaan. Dat je in een weeshuis gewoon een nummer bent en hoe het voelt als je simpelweg opzwelt van de honger.
Dit boek is heftig. Hoe Michaela haar hoop houdt, is zo inspirerend en bewonderenswaardig. Haar hoop delen is wat ze wilde bereiken met dit boek. En ik kan je vertellen: het lukt haar goed.
♥ Waardering: 8.
Michaela DePrince – Ze noemden me duivelskind
Mistral / 2014 / 9789048820870
Bij Bol.com te koop voor €17,50.
2 reacties
OOOOH het is een boek, ik dacht dat de titel van dit blogje over jezelf ging. :’)
Nee grapje. Dat was echt gemeen van me.
Leuk dat het boek zo goed is bevallen, ik zal het op mijn lijstje zetten. Nu ik wat tijd over heb, wil ik weer wat meer proberen te lezen! :)
Hahaha, ik had vroeger ook niet al te beste bijnamen, hoor ;-)