Heel eerlijk: ik werd altijd een beetje eng van al die dankbaarheidslijstjes en de hele ‘manifesteren kan je leren’-mood. Ik kon het ook nooit zo goed hebben als ik van die fladderende meisjes — toen waren het nog meisjes, ikzelf ook, want 164 jaar geleden — om me heen zag waarbij het leek alsof het geluk ze altijd toelachte. Een gelukkig gezin, op het eerste oog altijd voldoende geld (en nee, je kan niet in iemands portemonnee kijken, daarom ‘op het eerste oog’), waar ik zelf altijd alleen maar van kon dromen. Misschien zette ik me er wel tegen af, omdat ik zelf graag zo had willen zijn. Omdat ik genoeg had van bikkelhard zijn. En kijk nu naar me: een boekje speciaal voor alle dingen waar ik dankbaar voor ben, waar ik elke ochtend drie tot vijf dingen in opschrijf. Variërend van ‘ik ben dankbaar dat ik gisteren met fijne mensen heb geluncht op de boulevard, waar ik in mijn cabrio naartoe reed — dat ik die vrijheid heb, het geld heb en dat ik in een auto reed waar ik vroeger zo op hoopte. Dat lijstje maak ik altijd af met een intentie voor de dag: een dag waarop ik alle energie wil hebben om de juiste keuzes te maken om voor mijn 35e miljonair te zijn. Een dag vol frisse moed. Een dag met allerlei kleine cadeautjes. En ja, grote kans dat ik mijn brein voor de gek houd — maar liever zo, dan dat ik mijn brein inprent dat ik niet goed genoeg ben en het niet waard ben om een lekker leven te leven.
Dat hele uitspreken wat je wil en daarmee ergens echt voor gaan; dat durfde ik lange tijd niet. Want als je iets hardop zegt, is het echt. En dat betekent dus ook dat je kan falen. Dat er mensen zullen zeggen: ‘Haha, ja, die dacht écht dat dit ging lukken. Dom, zeg.’ En dat er mensen zullen zijn die zich ongemakkelijk voelen bij jouw doelen. Dat mensen je gaan vertellen dat je iets niet moet doen en waarom dan wel niet. Dat het beter is om bescheiden te blijven. Maar, ja, lekker leven is de leus, dacht ik zo, dus ik besloot om op zelfonderzoek uit te gaan. Wat wil ik? En hoe erg is het nou écht als mensen niks met mijn dromen kunnen?
Nou, wat ik onder andere wil: voor mijn 36e miljonair zijn. Ik kom uit een gezin waar nooit geld was. Wat niet per se erg is, maar mijn money mindset was niet best. Zo was ik ervan overtuigd dat je alleen geld kan maken als je al geld hebt, dat het voor mij niet weggelegd was om (meer dan) voldoende geld te hebben en dat geld min of meer de bron is van heel veel kwaad. ‘Rijke stinkerds’ (alleen die bijnaam al) zijn gierig, hebben geen echte vrienden (want iedereen vindt je alleen maar tof vanwege je knaken) en nou, het zijn nou niet echt de mensen waar je op wil lijken. Aan die overtuigingen wilde ik werken, want ik wist al heel jong: dit is niet hoe ik mijn verdere leven wil leven. Ik wil niet dat ik dingen niet kan doen, omdat ik er geen geld voor heb. Ik wil niet door weer en wind op mijn fietsie stappen (ik héb niet eens een fiets, kan je nagaan), omdat ik geen auto kan betalen. Ik wil niet elk dubbeltje omdraaien en tot de conclusie komen dat ik maar weer een broodje knakworsten moet eten (hoewel…). Niet dat ik neerkijk op mensen die weinig geld hebben, want dat taboe is er echt eentje waar ik mijn billen mee wil afvegen. Zou dan ook wel weer een goedkope oplossing zijn, dus da’s meteen twee vliegen in een klap. Er is niets mis mee, het is alleen niet iets wat ik van mijn leven wil. Dus lees ik boeken over geld verdienen, ondernemen, persoonlijke ontwikkeling, beleggen en meer. Doe ik een cursus om mijn money mindset te verbeteren. Leer ik dat het helemaal oké is als mensen niks met mijn dromen kunnen. Ik hoef niet te luisteren als mensen me willen vertellen dat het onzin is. (Mocht je ooit twijfelen of het onbeleefd is om iemand af te kappen die jou de les probeert te lezen: nee, dat mag je gewoon doen. Je hoeft niet te luisteren naar andermans angsten, ook niet als ze goedbedoeld zijn. Het gaat niet altijd om de intentie, het gaat net zo goed om de impact. Als iemand jou met een baksteen in je gezicht slaat, doet het niet ineens minder pijn als iemand zegt dat het niet zo bedoeld was. Je bent helemaal vrij om je grenzen aan te geven. ♥️??)
Boekentips: Think and grow rich, You are a badass, Alles is uitvogelbaar, Blondjes beleggen beter
Inmiddels heb ik mijn droom ook al een paar keer hardop gezegd op Instagram. Dat bracht een paar boze DM’s en iemand die in een reactie op de post heel mooi schreef dat haar eerste gevoel bij mijn post een beetje negatief was, maar dat ze het nog een keer las en me toen beter begreep. Het is ook niet gek: we praten in Nederland niet over geld. Weinig geld hebben vinden we gênant en als je veel geld hebt, kan je daar maar beter niet over opscheppen. Een van mijn valkuilen was dat ik altijd zei dat ik niet om geld gaf. Een bonus op mijn werk maakte me niet echt warm — ik had liever een compliment. Maar om dat signaal nou af te blijven geven aan het universum, dat leek me minder puik.
Op een gegeven moment dacht ik: ik wil graag uitspreken wat ik wel wil. Ik wil mezelf blijven uitdagen. Mezelf stretchen. Keuzes maken en vooral niet te lang uitstellen. Ik ben van nature een enorme twijfelaar, maar twijfelen brengt me nergens. Ik weet niet zekerder of iets goed is als ik er een week, een maand of zelfs een jaar over nadenk. Je weet pas hoe iets uitpakt als je het probeert, dus dan kan ik het maar beter meteen doen. Ik wil mezelf laten zien. Mijn reis delen, van arme sloeber naar miljonair. En op mijn manier leven alsof ik al ben wie ik wil zijn. Wat trouwens niet betekent dat ik klakkeloos geld uitgeef of dat ik geen moeite heb met iets voor mezelf kopen. Maar ik doe dingen die ik eng vind. Dingen die ik moeilijk vind. Het betekent ook niet dat ik niet tevreden ben met wat ik nu heb. Want ook dat is iets wat je vaak hoort: ‘Wees gewoon tevreden met wat je nu hebt.’ Wat mij betreft kan het heel goed naast elkaar bestaan: tevreden zijn met wat je nu hebt én meer verlangen van je leven.
“Ask for what you want and be prepared to get it.”
— Waar wil jij écht voor gaan? Durf je je dromen al op te schrijven en uit te spreken?
12 reacties
En is dat een speciaal boekje waar je alles in schrijft? (Die je kan kopen)
Nee, hoor! Is gewoon een heel simpel notitieboekje. Daar schrijf ik de datum op, minimaal drie punten waar ik dankbaar voor ben en de intentie voor de dag. ?
‘Het gaat niet om de intentie, het gaat net zo goed om de impact’
Dat had ik nodig. Ik laat teveel mensen met goede bedoelingen me klein houden. Dankjewel!
Kus voor je kop!
Wat ik me dan afvraag is, wil je echt een miljoen op je bankrekening hebben staan? Of zeg je het gewoon op die manier om overvloed te creëren? En gaat het meer om een super mooie omzet te halen en zoveel winst te maken dat je gewoon kan doen wat je wil wanneer je wil?
Het antwoord is niet heel zwart-wit, haha. Ja, ik wil echt een miljoen op mijn bankrekening hebben staan en ik heb er een tijd aan gehangen, maar ik ben niet boos of teleurgesteld als het minder is. Het gaat ook met name om een streven, dat ik een punt op de horizon heb om naartoe te werken. Een ‘supermooie omzet’ is leuk, maar hoeveel is dat dan? En wat moet ik dan elke maand, elke week doen om dat te bereiken? Ik wil die uitdaging aan blijven gaan en de wereld een mooiere plek maken. ?
Ik denk inderdaad dat het belangrijk is om je doelen meetbaar te maken waar het kan. Vroeg me gewoon af of je het zag als doel op zich, of vooral om wat er mogelijk is/wordt als je dat doel kan bereiken.
Heel mooi hoe je die uitdaging aangaat!
Juist leuk dat je die vraag stelt! Dank je wel. ?
Even een kortje technische reactie, de inhoudelijke komt nog. Als ik je post met bloglovin op mijn Samsungtablet leest, loopt de tekst van rand tot rand, en zijn de eerste en laatste letters bijna niet te lezen. Voor het lezen zou het aangenamer zijn al er nog een beetje wit aan beide kanten is. Zo is dat bij de meeste blogs. Hopelijk kan je iets met deue feedback.
Dank je — ik geef het door aan mijn webdesigner!
Zo nu de inhoudelijke reactie. Zoals je gisteren al las, is “geld” echt mijn thema. En zeker nu ik in het geldland van de wereld woon (Zwitserland). Het buitenland kijkt er op neer of is jalours, iedereen is rijk, etc. Nu iedereen is rijk klopt niet, want iedereen is in verhouding tot bv. NL rijk maar wat ze aan het einde van de maand overhouden is weinig, evenals in Nederland. Het grote verschil is dat we bijna geen belasting betalen, maar alles direkt, en dat geeft je meer “invloud” of keuze vrijheid. Verder zijn er hier rijken, die vanuit hun familie al lang geld hebben, bv. de farma-reuzen, en die zetten hun geld ook voor veel culturele dingen in wat ik heel goed vind. Natuurlijk zijn er ook die, die snel rijk willen worden, maar die worden meestal niet gelukkig. (zijn vaak buitenlanders die op het paradijs afkomen, en na een paar jaar weer vertrekken om dat het paradijs niet gratis is). En wij? Wij zitten in het midden, kunnen rondkomen, zijn gelukkig dat we in zo’n mooi, stabiel en rustig land mogen leven, een hoge levensstandaard hebben (dat is voor mij rijkdom) etc. Nee statussymbolen interesseren ons niet, maar ook dat is per land anders. Wel gaan we (voor Corona) luxe op vakantie. Dat is voor ons belangrijk. Waarom schrijf ik dit? Geen idee, om aan te geven, dat er veel ideeen over geld zijn.
Nu terug tot jouw post. “niet uitspreken dat je echt wil” is een gevolg van je jeugd denk ik, was bij mij zo. En dat is heel storend. (ook ik heb met mijn ouders geen contact meer gehad). Verder heb ik ook liever waardering voor mijn werk en mijn persoon als een “afkoopbedrag”. Een bonus is maar geld, en is makkelijker weg te geven, als een dank-je-wel. En last-but-not-least voor mij is “geld hebben” en “gelukkig zijn met je leven” niet synoniem, hooguit beinvloed het elkaar. Alzo read-it of leave-it. Veel succes met je eerste zelfverdiende miljoen.
Jaaa, superleuk! Oh, joh, ik wist helemaal niet dat het in Zwitserland zo anders geregeld is. Interessant om dit zo te lezen. Zwitserland lijkt me wel echt een fantastisch land — wil er graag een keertje heen! En wat je zegt: geld hebben wil niet per se zeggen dat je gelukkig bent, maar het kan wel enorm helpen. Dank je wel voor je uitgebreide reactie!