gewoon gemiddeld is ook goed

Blue Monday. Ondanks dat het een verzinsel is, is een depressief gevoel en een gevoel van minderwaardigheid dat voor velen niet. Ik wilde eigenlijk een blogpost schrijven over echtheid op sociale media. Daar deed ik een tijdje geleden een klein onderzoekje naar op Instagram: ‘heb jij het idee dat sociale media over het algemeen een vertekend beeld weergeven?’. Ik vroeg de mensen die ‘ja’ stemden (90%) of ze daar moeite mee hebben en waarom. Meer dan de helft — 56 procent — heeft dat en een deel van hen geeft aan dat dat sowieso is omdat ze zichzelf vergelijken met de perfecte Instagrammer. Die ene die altijd toffe reisjes maakt, tonnen binnen lijkt te harken zonder daar ook maar enige moeite voor hoeft te doen, de leukste relatie ooit heeft, een warme familie, een heerlijk thuis, dikke auto’s en dan ook nog eens zo’n te gek huisdier dat altijd lijkt te luisteren en fotogeniek is. Dit vergelijken is dankzij sociale media steeds makkelijker én steeds pijnlijker. Je ziet zo veel mensen om je heen die het beter doen dan jij. Wat is er mis met jou? Wat heb je verkeerd gedaan? Is het karma dat telkens aanklopt? Drie keer raden: er is helemaal niets mis met jou. ‘Gewoon gemiddeld’ is ook hélemaal prima. Goed genoeg is goed genoeg.

Doe waar jíj blij van wordt

Het lijkt alsof je als millennial alleen maar meetelt als je helemaal je passie gevonden hebt. Als je woont op de Zuidas en je lekker groots en meeslepend leeft. Ik hoor het sommige van mijn vrienden nog zeggen: ‘Maar ik heb helemaal geen talent’. Eigenlijk denk ik dat je van heel veel dingen je talent of in ieder geval je passie kan maken. Door er veel mee bezig te zijn, erover te praten, erover te lezen, er echt ‘jóuw ding’ van te maken. Ik geloof er niet in dat er maar één ware liefde voor je is — niet in persoonsvorm en niet in werkvorm. Wees niet bang om dingen uit te proberen. Om ook weer met dingen te stoppen. Want ondanks dat het in deze maatschappij als zonde of als schande wordt gezien als je ergens het bijltje bij neergooit, kan ik daar alleen maar waardering voor hebben. Als je voelt dat je een ‘fout’ maakt, hoef je daar niet mee door te gaan, omdat je daar nou eenmaal voor gekozen hebt. Door met dingen te durven stoppen, geef je jezelf de kans op vernieuwing en op groei.

En ben jij er bijvoorbeeld heel goed in om biertjes te tappen en je gasten in de horeca een goed gevoel te geven? Of heb jij altijd meteen door dat iemand zich rot voelt en een arm om zich heen nodig heeft? Maar zie je dat zelf als heel gewoon? Dat zijn talenten die heel veel anderen zouden willen hebben. Laat het in godsnaam een talent zijn dat je geniet van wat je doet.

Jouw tempo en jouw geluk zijn hélemaal prima

We doen allemaal pogingen om wat van het leven te maken. Bij de één lijkt dat veel beter te gaan dan bij de ander. En vroeger dacht ik ook dat ik alles op mijn 25e helemaal voor elkaar zou hebben. Dat ik zou weten hoe het leven werkt. Maar ik ben met mijn neus op de feiten gedrukt — dat is niet zo. Je hoeft niet op je dertigste je passie te hebben gevonden, met koophuis, een dikke (lease-)auto, vier volmaakte kinderen en een partner die je altijd begrijpt en goed aanvoelt. Jouw tempo is prima. En het is ook prima als je überhaupt niet wil voldoen aan dat huidige ideaalbeeld, bijvoorbeeld door geen kinderen te willen. Vergeet ook niet dat het leven niet zó maakbaar is als we denken. Voor een groot deel hebben we het zelf in de hand, maar het is ook een kwestie van goede omstandigheden. Dat alles klopt en het dus lukt. Begrijp me niet verkeerd: je móet hard werken als(!) je doelen wil halen die groots zijn. Als het doelen zijn waar je een beetje bang van wordt. Maar ik kan me nog zo voornemen om Beyonce 2.0 te worden — ik weet nu al dat het niet lukt. Ik kan niet dansen, zingen evenmin en ik zou met geen mogelijkheid met de druk om kunnen gaan.

Heel Holland bakt er wat van, behalve jij — voor je gevoel. You do you. Het is goed als het goed is voor jóu.

Leestips: Zeik niet zo, Generatie Ei, Je moet (bijna) niks, Damn, honey.