leugens die ik niet langer wil vertellen

Naast dat ik bepaalde gewoontes dit jaar heel graag wil volhouden, zijn er ook leugens die ik niet langer wil vertellen. Om verschillende redenen, dus ik dacht, ik werk ze eens effe uit. Kan ik ze ook gelijk printen en ritueel verbranden. Of is dat niet de manier waarop je afrekent met leugens?

“Ik heb geen tijd”

Ja, natuurlijk klopt dit weleens écht, maar meestal is dit gewoon een leugen die niet eens per se als leugen bedoeld is. Ik houd mezelf vaak voor dat ik geen tijd heb, terwijl ik toch echt gewoon 24 uur in een dag heb. Het is een kwestie van prioriteren. Als ik iets niet wil doen, hoor ik mezelf al snel zeggen dat ik er geen tijd voor heb. Liar, liar, pants on fire. En terwijl ik voor het ene geen tijd heb, kan ik wel drie uur op YouTube verdwalen, mijn teennagels vijlen, een uur met mijn hond kroelen en een boek lezen. Goed, dit is dus nu verleden tijd.

“Ik kan dat niet”

Heel vaak denk ik dat ik iets niet kan. Gewoon, omdat ik niet genoeg vertrouwen in mezelf heb. Omdat ik het nog nooit gedaan heb. Omdat ik niet honderd procent zeker weet hoe het moet. Omdat ik me schaam, bij voorbaat, want wat als het misgaat of als het resultaat niet is wat ik voor ogen had? Hier wil ik vanaf. Bij elke keer dat ik dit zeg, moet ik voor straf een week lang groenten eten. Mijn nieuwe lievelingsmotto is dus: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’ Joe!

“Ik doe het later wel”

Ja, hai, met mij – Lenneke Ik Doe Het Later Wel Manschot. Ik ga er heerlijk op om de etensbak van mijn hond gewoon op het aanrecht te zetten en te denken dat ik die later wel een keer naar beneden breng. Is de deadline morgen? Mooi man, dan hoef ik het vandaag dus echt nog niet af te hebben. Die kerstkaart waar je in principe nooit meer naar omkijkt, belandt in mijn la, want die gooi ik eerdaags wel weg. Om hem volgend jaar in dezelfde periode pas weer terug te vinden. Ik probeer nu al een tijdje dingen direct te doen of in ieder geval niet uit te stellen tot het allerlaatste moment. Best bevrijdend wel.

“Ik ben het niet waard”

De pijnlijkste. Hier werk ik al een tijdje aan. Onder andere #bijdepsycholoog. Nooit meer wil ik hiervan overtuigd zijn. Natuurlijk zal ik het nog wel denken en misschien trap ik er zelfs heel even in. Ik ben er namelijk nog lang niet, maar dit is toch wel de allergrootste leugen die ik het liefst nooit meer zou vertellen.

“Als dít al misgaat, is deze hele dag ruk”

Van de week ging ik volkomen kapot omdat mijn iMac mijn externe harde schijf niet meer herkende. Ik maakte Google overspannen, schakelde alle hulplijnen in die ik kon bedenken en ergerde me dood. Ook mijn MacBook herkende de schijf niet en ik kon wel janken van ellende. Ik had voor dit gedoe heel veel zin in de dag, maar na twee uur de schijf los- en aankoppelen, vloeken, tieren en nou ja, picture this. Deze dag schreef ik maar af en ik belandde op de bank met het idee dat de hele dag ruk was. Gelukkig besefte ik na een half uurtje dat dit niet opschoot en heb ik uiteindelijk heel erg genoten van mijn ingelaste vrije dag.

Zo. Welke leugens wil jij niet langer vertellen?