zeik niet zo

Als er op Twitter ergens #ophef over is – negatief of positief -, ben ik er als de kippen bij. Ik zag al een aantal keer het boek Zeik niet zo voorbij komen en aangezien ik Lianne op Twitter heel grappig vind, waren mijn verwachtingen van dit boek torenhoog. Ik kocht het een miljoen jaar geleden op de boekenbeurs in Deventer en eh, ja, de recensie bleef een beetje achter. Maar hier is ‘ie, hoor. (Soms verlang ik terug naar de tijd dat je nog gewoon boekbesprekingen mocht houden op school.)

Waar gaat Zeik niet zo over?

Zeik niet zo gaat over het echte leven van de millennial. Tegenwoordig roeptoeren we maar van alles over de millennial. We zijn lui, kunnen niet omgaan met ook maar de kleinste tegenslag en barsten in tranen uit als onze Uber te laat is. Dan gaan we maar lekker op zoek naar onszelf in een of ander luxe oord in Azië. Natuurlijk al terend op de zak van papa en mama. Of gaat het niet zo? Niet volgens journalisten en medemillennials Anouk Kemper (’86), Suzette Hermsen (’87) en Lianne Marije Sanders (’88). Zij herkennen zichzelf en de rest van de generatie niet in het aanstellerige beeld dat men schetst. Het leven is volgens hen vooral gewoon saai (afvalstoffenheffingbelasting betalen), pijnlijk (dood en ander verlies), zo nu en dan grandioos (seks, vakantie en drugs), maar meestal gewoon prima (op tijd wakker worden en niemand beledigen). In Zeik niet zo beschrijven de drie hoe zij het doodnormale leven ervaren en lees je eindelijk eens hoe anderen omgaan met vragen als ‘waarom wordt deze man niet hard?’ en ‘zien mensen mijn zweetsnor?’ Volgens de auteurs is het geen doorwrochte schets van een generatie, maar gewoon een geinig boekie.

Recensie Zeik niet zo

Dat ik al meteen in de auto op weg naar huis ben begonnen in dit boek, wil wat zeggen. Ik had echt heel veel zin om in dit boek te beginnen en na alleen al het lezen van de eerste pagina was ik verkocht. Dit is helemaal mijn ding. (Zo’n waardeloze, lege uitspraak is dat eigenlijk, als iets ‘je ding’ is, maar wat ik wil zeggen is dat ik meteen al fan was van dit boek.) Zeik niet zo heeft me laten huilen van het lachen, van herkenning en van ontroering. De stukken van Lianne over haar vader raakten me recht in het hart. En de gevoelige snaar. En mijn traanbuis.

Het is fijn om te lezen dat er mensen zijn die net als jij vroeger dachten dat ze het rond deze leeftijd helemaal voor elkaar hadden en dat ze dat nu precies niet hebben. Dat er mensen zijn die altijd álles overal uit willen halen. Ja, ik heb dat gewoon niet zo. De herkenning was voor mij heel groot en daar houd ik wel van. Dit is zo’n boek dat ik over een tijdje gewoon wéér ga lezen en dat komt niet heel vaak voor.

Wat ik knap vind is dat het geschreven is door drie vrouwen die alle drie een verschillende schrijfstijl hebben, maar die wél fantastisch op elkaar aansluiten! Mede daardoor zit Zeik niet zo goed in elkaar. Ook de duidelijke scheiding tussen onderwerpen en de reacties van de auteurs op elkaar, vind ik heel fijn. Ik moet er wel bij zeggen dat de schrijfstijl je wel moet liggen. Ik houd ervan, maar als je de manier van schrijven niet begrijpt, vind je Zeik niet zo waarschijnlijk minder goed. (En dan heb je gewoon geen smaak. Nee, hoor. Geintje.)

♥ Waardering: 9.

Anouk Kemper, Suzette Hermsen & Lianne Marije Sanders – Zeik niet zo
Uitgeverij Brandt / 2017 / 9789492037640
Zeik niet zo is bij Bol.com te koop voor €17,50.

Meer boekentips nodig? Een overzicht van al mijn boekrecensies tot nu toe vind je hier.