Tentamenweken. Die behoren sowieso al niet tot mijn favorieten. Een tentamen waar je je boek bij mag houden, ach, dat gaat nog. Of een tentamen waar je überhaupt niet voor kon leren. Ook prima. Maar tentamens die bestaan uit meerkeuzevragen maken me gek. Ik heb namelijk altijd last van één van deze dingen. Optie 1: na het lezen van de vraag, komt er direct een antwoord in me op. De euforie overheerst. Ik lees vervolgens de antwoorden om te weten welk vakje ik af moet vinken. O. Dat antwoord staat er niet bij. Het zweet breekt me aan alle kanten uit. Ben in staat om mijn vinger op te steken en te vragen wat ik moet doen als het juiste antwoord er niet bij staat. Maar nee, dat wordt me wellicht niet in dank afgenomen. Dan zucht ik maar. Begin zenuwachtig met mijn pen op de tafel te tikken. Optie 2: ik ben al wat verder gevorderd met het tentamen en heb al aardig wat hokjes mogen afvinken. Ineens constateer ik dat ik wel erg vaak voor ‘B’ heb gekozen. Dat kan echt niet. Er moet een adder onder het gras zitten. Een heel grote. Ik raak in alle stilte in gevecht met mijn gedachten. ‘Ja, maar, ik denk nu ook echt dat ‘B’ goed is. Maar veertien keer achter elkaar… Dat kan toch niet?’ Na wikken en wegen tot 5 minuten voor de eindtijd, vink ik het hokje toch maar af. Beter iets dan niets. Van meerkeuzevragen wordt beweerd dat het antwoord objectief gegeven is. Het gaat om herkenning. Als je je goed hebt voorbereid, is de eerste indruk vaak het beste. Ook als die indruk niet tot de antwoordmogelijkheden behoort. Dan weet ik het gewoon beter dan de docent.
Menu
8 reacties
Haha ja inderdaad, vooral als je ziet dat je een bepaalde letter heel vaak hebt :P
Dit is heel erg herkenbaar!
Meerkeuze lijkt fijn maar is het niet inderdaad. Ik kies vaak net die ene die goed lijkt of het niet is. Of ik maak de fout toch iets te verbeteren (oftewel: eerste ingeving is altijd goed)..
Haha, ja, ik ken het. Het ergste is altijd dat ik het of helemaal zeker weet, of niet weet maar dan ook gewoon altijd verkeerd gok. En zelfs als ik zeker weet dat A het niet is, en ik B zou willen kiezen, maar dan denk ‘ik gok altijd verkeerd’ dus C kies. Zelfs dan was het toch B. Ik haaaat meerkeuze toetsen!
Hahaha, ik raak altijd helemaal flabbergasted bij het nakijken. “Ja maar, eerst wilde ik echt ‘B’ kiezen, hoor!”
Oh dat komt me bekend voor. Meerkeuze vond ik altijd zo erg. Mijn eerste gevoel zegt dan A, terwijl als ik het nog een keer las het ineens C werd haha.
Ik vind meerkeuze geniaal, vooral als ik awesome heb geleerd. Dan weet ik zeker dat ik het juiste antwoord heb.
Beide opties erg herkenbaar! Maar het is nog erger als je open vragen hebt en waarbij je diverse begrippen moet beantwoorden, maar dan wel élk woord exact goed..