“Ik vind het soms gewoon lastig dat mijn kijk op de wereld zo anders is. Dat ik niet per se vind dat mensen voor altijd bij elkaar moeten zijn. Dat het niet stom of erg is om ergens mee te stoppen, ook niet als je lekker hoogtij aan het vieren bent met jezelf. Als je voelt dat je iets anders wil, dan moet je dat gewoon gaan dóen.”
“Wat vind je daar lastig aan? Het lijkt mij juist heel bevrijdend om zo te denken.”
“Omdat ik dan soms denk dat ik gek ben, als ik zoiets uitspreek. Ik heb hier zo vaak onenigheid over gehad. Mijn ex zei altijd dat hij een relatie met mij begon, omdat hij echt verwachtte dat we samen oud zouden worden. Ik kon dat niet. Ik hield van hem — dat was het niet. Maar ik geloof gewoon niet zo in het oneindige. We léven toch ook allemaal? Misschien heb ik morgen wel zin om mijn spullen te pakken en naar een boerderij in Italië te verhuizen. En als hij niet mee wil, heb ik helemaal geen zin om mezelf te amputeren. Ik denk dat het goed is om dingen te doen waar je van geniet en te stoppen met dingen waar je niet meer zo blij van wordt.”
“Hm. Ja. Maar je kan die meningen toch naast je neerleggen?”
“Ja, jawel. Meestal wil en ga ik ook niet in discussie. Maar sommige mensen gaan je aan het hart. Die wil ik dan door elkaar schudden. Ze helpen om een lekker leven te leven. Want we kunnen het allemaal, het is alleen een kwestie van durven. En ik weet als geen ander hoe eng dat is — dingen tóch doen waar je zo bang voor bent. Maar het is het allemaal zo waard.”
“Je kan niet iedereen helpen.”
“Nee, dat weet ik ook wel. Ik gun gewoon iedereen het geluk, wat dat dan ook mag zijn. Maar misschien moet ik er maar gewoon over blijven schrijven en helpt dat al.”
3 reacties
Niet iedereen kan en wil dat en daar is niets mis mee. Uiteindelijk moet je jijzelf gelukkig maken. Een relatie is alleen maar leuk wanneer het je leven mooier maakt, niet wanneer jij je vriend/vriendin nodig hebt om jou gelukkig te maken.
Een mooi artikel en inderdaad, je kan niet iedereen helpen. Ik ben wel echt van mening dat dit jouw leven is en je moet doen wat jouw gelukkig maakt, ook als dat betekent dat je relatie daardoor op z’n einde loopt.
Leuk geschreven. Ik zeg altijd “een ander kun je niet veranderen”. En dat is ook zo. Je kunt er mee (leren) leven en accepteren. Maar de verandering moet uit de persoon zelf komen. Je kunt hem/haar proberen te inspireren, en dat doe je met je blog al. Ik heb ook een goede vriendin, die ik het liefst eens doorelkaar zou schudden. Maar ze blijft zo angstig in haar veilige wereldje, en is daar niet echt gelukkig mee. Maar ja, haar keuze. Alleen merk ik, dat ik er momenteel niet de veerkacht voor heb, vooral nu in de Coronatijd, heb ik liever positieve mensen om mij heen. Maar dat geldt vermoedelijk voor iedereen.