waar ik in mijn 28e levensjaar niet eerlijk over was

Ik vind eerlijkheid heel belangrijk. Dat betekent niet dat ik uit het niets zou zeggen dat ik je nieuwe trui oerlelijk vind of dat ik onder het mom van eerlijkheid alles maar zeg. Het betekent wel dat ik niet zeg dat de brug openstaat als ik eigenlijk te laat van huis ben gegaan. Je zal mij ook niet zo snel een smoes horen vertellen als ik ergens geen zin in heb. Ik probeer echt op zulke leugens (om eigen bestwil) te letten, maar toch waren er ook afgelopen levensjaar weer een aantal dingen waar ik niet eerlijk over was.

“IK KAN DAT NIET”
Weten waar je krachten en je zwaktes liggen: goud waard. Maar ik heb toch weer iets te vaak geroepen dat ik iets niet kan. Gelukkig betekende dat niet dat ik het niet probeerde. Dat deed ik namelijk wel en daarom weet ik nu dat ik daar niet eerlijk over was. Ik weet niet of het een leugen te noemen is, want op het moment dat ik het zei, was ik er echt van overtuigd. Toch wil ik er nog beter over nadenken en er nog scherper op zijn dat ik mezelf niet onnodig klein voordoe.

DE TIJD
Echt nog wel iets om bij te schaven: mijn zicht op tijd. Met m’n werk heb ik er eigenlijk geen last van — deadlines haal ik altijd. Privé ga ik wel geregeld de mist in. Van “Ja, ik kom wel even langs, dat red ik wel” tot zes maaltijden op één dag willen koken. Ik ben er dan echt van overtuigd dat het prima in mijn schema past, maar dat blijkt dan helemaal niet zo te zijn. Of het lukt me qua tijd misschien wel, maar heb er simpelweg de energie niet meer voor.

ELKE DAG BLOGGEN
Het was mijn grootste voornemen voor dit jaar: elke dag een blogpost online zetten. In januari is me dat gelukt, maar in februari werd ik ziek en ging ik de mist in. Daarna heb ik het maar opgegeven om terug te komen met elke dag een post, omdat ‘het toch al was verpest’. Ik baal daar soms wel een beetje van, want ik zou het heel erg tof vinden om nog veel meer mensen te bereiken met mijn stukkies. In januari haalde ik 10.000 unieke bezoekers — dat kunnen er natuurlijk veel meer worden. ?

“IK BEN GEEN FEMINIST”
Ik heb heel lang gedacht dat ik geen feminist was. Tot ik erachter kwam dat feminisme niet per se gaat om vrouwen in een beter daglicht zetten, maar om gelijkheid. Ik besefte dat ik het best wel raar vind om te zeggen dat ik geen feminist ben, want hoe kan ik in godsnaam tégen gelijkheid zijn? Of in ieder geval niet voor, dus. Zou mezelf geen activist noemen, want ik ga er niet per se de barricade voor op. Maar ik ben wel heel blij dat ik me steeds meer verdiep in feminisme en ik voor gelijkheid durf op te komen.