Zoals ik al eerder schreef, ben ik toe aan langzaam leven. En dat ben ik dan ook hartstikke aan het doen. In principe is er niemand die in mijn nek hijgt, me vertelt dat ik op moet schieten of, nou ja, vul zelf maar in. Dus waarom gunde ik mezelf dan zo weinig tijd? Weinig tijd om echt even los te komen van schermen, van alles wat in mijn hoofd prikkels veroorzaakt. Geen idee.
Nu ik verhuisd ben en een tuin heb, leek het me puik daar eens goed gebruik van te maken. De tuin bij mijn vorige huis vond ik niks aan: het was niet van mij, er stonden buxussen die al grotendeels waren opgegeten door die gevreesde mot en het onkruid stond mij daar prima. En het is waar wat ze zeggen: dat vergaat echt niet. Totdat je Heel Veel moeite doet om het tussen de stenen uit te pielen. Mijn oplossing: mijn auto op de oprit en er is geen haan meer die ernaar kraait. Goed.
Een tijd terug besloot ik bij het tuincentrum een voortu… fortuin uit te geven aan gereedschap. Ik kocht schoffels, harken, een heuse vlammenwerper en een tuinslang die aan de muur hangt en automatisch oprolt en meer. Met zulke dingen ben ik altijd bang dat ik heel veel geld uitgeef aan iets wat ik uiteindelijk helemaal niet leuk vind, maar het goede nieuws is: ik vind het héél leuk. (En het is nodig, maar dat terzijde.) Het is heerlijk om buiten aan het werk te zijn. Met m’n handen. Niet dat ik normaal mijn toetsenbord met mijn voeten bedien, maar ik hoef niet na te denken. Behalve ‘shit, mijn lavendel staat nu in de fik door de onkruidbrander, even sproeien’ is er niets waar ik m’n grijze massa voor aan het werk hoef te zetten. Het maakt me rustig. En dat is reuzefijn.
Dit bericht bekijken op Instagram
Koken is ook zo’n ding waar ik echt rustig van word. Snijden, marineren, bakken… Een muziekje luisteren of het raam open en genieten van het gefluit van de vogels. Het hoeven geen culinaire hoogstandjes te zijn, maar ik ga tegenwoordig wel wat verder dan een broodje met knakworsten of een opgewarmde soep uit blik. Voorheen maakte ik hier maar weinig tijd voor. Ik ging naar kantoor, kwam thuis, liet mijn hond uit en tegen die tijd was ik al zo hangry, dat ik onderweg van ellende een paar hondenkoekjes verorberde. Snel wat in een pan knikkeren, voordat ik ook al aan de bank begin te knagen. Nu kan ik de keuken in wanneer ik wil. Sta ik zelfs voor mijn lol op zondagmiddag te kokkerellen. Ik had niet durven dromen dat deze rust zo’n goede invloed op me zou hebben. Dat ik me vrijer voel. Minder opgejaagd. Het is nooit te laat om te veranderen. Of om met nieuwe dingen te beginnen. Mag en kan gewoon wanneer jij dat wil.
— Wat maakt jou rustig?
8 reacties
Motorrijden. Of lezen! Een boek doet het hier nog altijd goed.
De tuin hier is mijn steen des aanstoots want het is altijd een oerwoud en ik heb er nou juist nooit zin in. Maar goed, dat is niet tuinieren – dat is als een berg opzien tegen tuinieren…
Fijn dat je weer vaker blogt!
Jaaa, motorrijden wil ik ook zo graag! Maar zal toch eerst effe dat rijbewijs moeten halen, haha. En mijn tuin is ook een oerwoud, vind ik juist leuk. Maar wel een soort van georganiseerd oerwoud, haha.
Thanks, ik vind het ook fijn weer vaker mijn digitale gezicht hier te laten zien! Fijn dat je het nog steeds leest. Dank je wel daarvoor!
Heerlijk toch dat deze dingen je tot rust brengen. Zelf word ik altijd wel rustig van lezen.
Ja, heel fijn! Heb je met lezen nooit moeite als je hoofd écht overvol zit?
Wauw, wat een heerlijke blog! Zo herkenbaar trouwens. In de ratrace en altijd alles snel snel doen en daardoor minder fijne keuzes maken. Wat fijn dat je de rust hebt gevonden en fijn om weer wat van je te kunnen lezen! Positieve en oprechte blogs lezen ontspannen mij ;-) en lezen. Heel veel boeken, kennis vergaren of ontspannen met een boek in de tuin. Heeeerlijk.
Dank je wel! Ik las net ook weer dat koken goed voor je is — staat een fijn artikel online op Psychologie Magazine. Ik ben van plan om weer veel meer te schrijven en te delen, dus ik hoop dat ik je dan een beetje mag helpen ontspannen, haha.
Zoals beloofd: ik ga je blogs allemaal lezen en als support een reactie achterlaten. Fijn dat je iets hebt gevonden om rustig van te worden. Ik heb het lezen weer herontdekt maar vind het nog steeds lastig om rustmomenten te vinden met die twee kids om me heen. Als zij in bed liggen ga ik toch vaak televisie kijken ofzo.
Dank je wel! Dat is echt heel erg fijn. Ik wil ook weer meer blogs lezen, maar ja, ik kan nog steeds niet alles tegelijk. Hahaha. Misschien lezen met je koptelefoon met pianomuziek op terwijl de jongens spelen? Of lukt dat niet?