interview: Sabine Metz

Sabine Metz (24) is niet alleen een fotografe uit Arnhem. Ze is ook een vrouw met een passie voor schrijven, tatoeages, piercings en gekke kleuren in haar haar. Ondanks dat ze faalt in meisjesdingen als haren krullen en hakken dragen, is ze volgens zichzelf een heel normaal meisje. Tijd om haar eens te interviewen.

Het is natuurlijk echt een flitsend beroep, maar afgezien daarvan: waarom ben je fotografe geworden?
Ik ben er ooit mee begonnen, en heb nog geprobeerd om iets anders creatiefs te studeren om mijn horizon te verbreden, maar ik kon het toch niet loslaten.

Je draagt geregeld een bril. Dat lijkt mij knap lastig met fotograferen. Heb je nooit lenzen overwogen?
Ik draag mijn bril elke dag! Ik heb er eigenlijk helemaal geen last van met fotograferen, behalve wanneer het buiten koud is en ik mijn eigen bril bewasem met mijn adem… Ooit wisselde ik af tussen bril en lenzen, maar nu vind ik mijn gezicht kaal zonder bril.

Hoe heb jij je camera gekozen? Moet er een klik zijn?
Uiteraard. De camera die ik nu heb was een logische upgrade van mijn eerste Canon (niets persoonlijks verder, het was voor ons beiden tijd voor iets nieuws). Mijn huidige camera en ik zijn al vier jaar onafscheidelijk.

Bekijk jij het liefst alles zwart-wit of ben je wel eens uit balans?
Zeg maar gerust creatief labiel. Ik probeer heel graag nieuwe dingen uit.

Inmiddels ben je lekker bezig. Liep je carrière altijd al op rolletjes?
Het is wel een stijgende lijn, ja. Maar ik ben nog steeds beginnend ondernemer, en dat gaat niet altijd zonder hobbels in de weg.

Bron foto’s

Waarin wil je jezelf ontwikkelen?
In een donkere kamer, haa ha. Ik denk: ik kop hem even in. Graag gedaan, hoor. Ik wil mij heel graag verder ontwikkelen in mode- en reclamefotografie.

Het lijkt me lastig om te onthouden wat je inmiddels allemaal al gedaan hebt, om te voorkomen dat je een foto maakt die wel héél erg lijkt op ‘die ene van een tijdje terug’. Heb je daar een fotografisch geheugen voor nodig?
Soms is het ook wel leuk om bepaalde elementen van ouder werk terug te laten komen in een nieuwe context. Maar zoals ik al zei ben ik vrij creatief labiel, dus voorkomen dat ik twee keer hetzelfde plaatje maak is niet zo’n opgave.

Werk je altijd binnen een bepaald kader?
Nee, niet per se. Ik kan het wel, bijvoorbeeld voor een opdrachtgever. Soms zijn richtlijnen wel fijn. Met vrijwerk kan het alle kanten op.

Wat vind je, objectief gezien, je beste foto?
Pfoe. Mijn beste foto ooit? Ik zou het echt niet weten. Ik hoop eigenlijk dat die nog komt, anders kan ik wel ophouden.

Schiet je wel eens vol bij het zien van een foto?
Ik kan best emotioneel worden als het samen met een fijn team lukt om iets te verwezenlijken wat ik in mijn hoofd heb, of dat het nog beter wordt doordat iedereen meedenkt. Ik ben dan wel eerder in stille extase dan dat ik volschiet, maar het is een prachtig moment.

Wil je meer van Sabine Metz zien en weten? Kijk dan op haar website of Facebook.