wat het weer en de bezuinigingen met elkaar te maken hebben

“Hé hoi! Lang niet gezien! Hoe is het met je? Ja, ook druk, hoor… Maar ja, als je druk bent, gaat het goed, hè. En trouwens, onkruid vergaat niet. Zeker niet met die regen van de laatste weken! Wát een weer. Dit is toch geen voorjaar te noemen? Ik heb nog steeds mijn winterjas aan. Ja, het is mijn winterjas van vorig jaar, hoor. Met het oog op de komende bezuinigingen, geef ik maar minder uit. We worden natuurlijk allemaal keihard getroffen in onze portemonnee. Die mannen in Den Haag zitten maar met hun bips (witte bips, waarschijnlijk) in dikke auto’s. Met privéchauffeur. Dat is toch niet normaal? Wij mogen blij zijn als we nog kunnen eten over een paar maanden. Maar ja, alles is mooier als de zon schijnt. Als hij dan eens een keer schijnt! Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst wat vitamine D heb opgedaan. Weet het gewoon niet meer! Dit is toch geen leven. Geen zomer en geen cent te makken. Heb last van vier doorkomende verstandskiezen. Ontstekingen alom. Misschien rook je al een enigszins nare walm uit mijn mond. Kan niet naar de tandarts, hè. Moet het allemaal zelf betalen en dat gaat niet. Best wel win-win, dit. Kan niet eten, dus bespaar geld en ik val af. Want ja, ook de diëtist wordt niet meer vergoed! Ach, praatjes vullen geen gaatjes, dus ik ga maar weer verder. Op de fiets, ja, ja. Moest de auto verkopen. Benzine is onbetaalbaar geworden en de sportschool ook. En met die regen hoef ik niet te douchen. Scheelt weer in de kosten. Hoe het met de kinderen is? Goed wel. Ze doen nu examen. Hierna zouden ze moeten gaan studeren. Maar ja, waarvan? Ze zullen maar moeten gaan lenen. Ze hebben tijd zat om het af te betalen. Tegen de tijd dat zij zover zijn, is de pensioenleeftijd waarschijnlijk verhoogd naar schijndood. Dus ja. Oh, het begint te regenen. Ik ben weg!”

Simpel gezegd: prima gespreksstof. Uren plezier. Gegarandeerd.