Eigenlijk wil ik jullie gewoon een stuk uit het boek laten lezen en er verder niets over zeggen. Het volgende stuk is geciteerd uit Liefdesles – Renée Vervoorn & Hermelijn van der Meijden.
“Oké, je wil weten wat jouw gedrag met mij heeft gedaan?”. Ik zucht diep. “Eerlijk gezegd vind ik het in- en intriest dat ik het je moet vertellen, want dat lijkt me vrij duidelijk. Maar het is een heleboel, Laurens. Er zijn wel tachtig dingen die me verschrikkelijk dwarszitten.”
“Alsjeblieft. Vertel ze me,” zegt hij zacht.
“Prima dan. Omdat je er zelf om vraagt. Eén: we zijn onder valse voorwendselen getrouwd. Twee: je hebt onder valse voorwendselen kinderen gewild en verwekt. Drie: je hebt nooit enig inlevingsvermogen getoond!”. Ik steek mijn vingers in de lucht terwijl ik tel. “En vier: je brengt zelfs mij en de kinderen in gevaar. Die drugs in mijn huis, dat vind ik echt de limit!” Hoe meer ik zeg, hoe bozer ik word.
“Je hebt me voorgelogen over álles. Je werk, je reizen, je huizen, je geld. En ik wed dat Glenn nooit achter je aan gezeten heeft. Die criminelen die jou moeten hebben, hebben geen fuck met Glenn te maken. Of wel soms? Of wel? Laurens, je liegt zelfs over je scheten. Sorry, hoor, maar hoe belangrijk zijn die? Iedereen laat er weleens een vliegen.” Ik voeg er sarcastisch aan toe: “Behalve jij dan. Jou hebben ze van onderen dichtgetimmerd.”
Laurens kijkt me stoïcijns aan. Geen reactie. Het maakt me ziedend. “Je hebt verdomme gestolen. Je hebt de rekening van mijn opa leeggehaald. Hoe dénk je dat dat voelt? Dat hoef ik je toch niet te vertellen! Altijd wijs je met je vingertje naar anderen, altijd heeft iemand anders het gedaan. Neem toch eens verantwoordelijkheid. Wees eens een kerel. Maar dat kun je niet, hè? Toegeven dat je fout zit? Dat je een klootzak bent. Dat je me als vuil behandelt.”
Laurens zwijgt. Ik sta op van mijn stoel en ijsbeer door de kamer. Ik kan niet meer stoppen met tieren. “Ik heb ruzie gekregen met mijn vriendinnen door jou. Op mijn werk zijn ze sceptisch. Jij drijft mensen systematisch uit elkaar. Wat dénk je dat het met me doet? Ik verdien beter, Laurens! Ik verdien iemand die me respecteert en die mijn vertrouwen waard is.” Mijn stem slaat over. De tranen stromen over mijn wangen. Laurens hoort me aan, maar geeft geen sjoege. Ik betwijfel of hij eigenlijk wel luistert.
“Weet je wat ik misschien nog wel het ergste vind? Dat je zo schandelijk gebruik hebt gemaakt van mijn vertrouwen. Je wist dat ik kwetsbaar was na Glenn, dat ik moeite had me weer aan iemand te geven. Je wist dat ik een eerlijke partner zocht. En toch bedroog je me. Vanaf de eerste minuut. Je bent zwaar over mijn grenzen heen gegaan. Ik voel me geestelijk verkracht door jou. Hoor je me? Ik voel me genaaid. De bodem is onder mijn voeten weggeslagen. Je hebt me kapotgemaakt. Snap je dat? Kapot. Je hebt niet op mijn hart getrápt, je hebt erop gestámpt!” Ik stamp met beide voeten op de grond om mijn woorden kracht bij te zetten. “Stomkop, ik híéld van je! Ik heb mijn hele ziel en zaligheid in jou gestoken!”
“Schat, ik denk dat je punt wel duidelijk is,” onderbreekt mijn moeder mijn tirade. “Probeer een beetje te kalmeren.”
Ik wijs naar Laurens. “Oké, ik zal ophouden. Maar weet dat dit slechts een fractie is van wat het met me doet.”
♥ Waardering: 9.
Renée Vervoorn & Hermelijn van der Meijden – Liefdesles
Dutch Media uitgevers / 2008 / 978 90 499 9879 0
Bij Bol.com tweedehands te koop.
