Soms schrijf je dingen en wil je ze dolgraag publiceren. Maar je durft het niet. Het is te persoonlijk, het is te gevaarlijk, het is te eng om dat op het wereldwijde web te plaatsen. Toch tik ik die stukjes elke keer weer, om na het laatste woord alles te selecteren en met één druk op de knop te verwijderen. Ik bewaar de stukjes niet eens meer. Het is getikt, gelezen en gedaan. Maar toch krijg ik vaak de vraag waarom ik niet (heel) persoonlijk blog. Ergens kriebelt het ook wel, maar het gevoel van ‘het is eng’ overwint. En het stomste is: ik weet niet eens waarom ik het zo eng vind. Omdat iedereen het kan lezen? Omdat ik dan kwetsbaar ben? Omdat het nooit meer van het internet verdwijnt? Dit stukje is al een eerste stap in de goede richting, want ook dit stukje publiceren vond ik eng. Het heeft weken tussen de concepten gestaan, maar mag nu eindelijk gezien worden. Wat vinden jullie? Is persoonlijk leuk om te lezen? Zouden jullie gevoelige dingen over jezelf publiceren?
Menu
5 reacties
Ik denk dat dit voor iedere blogger wel herkenbaar is! Ik heb daar ook heel lang over nagedacht, maar ik weet inmiddels wel ongeveer waar mijn grens ligt. Als iets me dwars zit, schrijf ik nooit over de situatie zelf, maar maak ik er een algemeen verhaal van. Want ik wil bijvoorbeeld niet dat ik zomaar namen noem. Daarmee zet je ongevraagd mensen op internet. En iedereen kan het lezen, ook de mensen uit mijn omgeving, familie en vrienden. Dan wil ik niet dat zij opeens iets over zichzelf of andere bekenden lezen.
Verder lees ik wel graag persoonlijke verhalen, maar het ligt er maar net aan hoe het wordt gepresenteerd. Als het op zo’n “en toen, en toen, en toen”-manier is, denk ik: doe anders maar niet. Het moet me aan het denken zetten. Of ik moet zo’n gevoel krijgen van: wat mooi! Wat lief! Wat goed! Wat heftig! etc.
Waarom zou je de gok niet wagen? Ik doe het af en toe wel en krijg er eigenlijk altijd positieve reacties op. Lezers voelen zich meer betrokken en waarderen je eerlijkheid. Bevalt het niet, dat kun je de blog altijd weer verwijderen en in het vervolg niet meer doen. Verder sluit ik me graag aan bij Mylène ;)
Ik vind persoonlijke blogs heel leuk om te lezen! Maar begrijp wat je bedoelt, het is zeker niet gemakkelijk om je leven zomaar online te gooien, dat durf ik ook niet echt.
Ja, mja, dat verschilt per situatie, ik kan er zo niet echt antwoord op geven :P Zelf probeer ik het een beetje te ontwijken, ik voel me al snel zo’n sneu persoon. Ze zeggen over dit onderwerp ‘bij twijfel, doen’ maar ik heb wel eens iets online gezet waar ik later (nog steeds, is inmiddels weer offline maar geen idee wie uit mijn omgeving het gelezen heeft) spijt van heb gekregen.
Zoals Mylene zei, ik denk dat het voor iedere blogger herkenbaar is. Zelf zou ik niet een heel persoonlijk stuk plaatsen, omdat ik dat liever voor mij wil houden. Je moet gewoon weten waar je grens ligt.